Art. 48. Miarkowanie opłaty
Ustawa z dnia 28 lutego 2018 r. o kosztach komorniczych
1. Dłużnik może złożyć wniosek o obniżenie opłaty egzekucyjnej za egzekucję świadczeń pieniężnych, jeżeli przemawiają za tym szczególne okoliczności odnoszące się do nakładu pracy komornika lub sytuacji majątkowej dłużnika oraz wysokości jego dochodów. W przypadku, o którym mowa w art. 29 albo art. 30, wniosek o obniżenie opłaty egzekucyjnej może złożyć wierzyciel.
2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, wnosi się w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia o pobraniu lub ustaleniu opłaty.
3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 767 i art. 7672–7674 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego.
4. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zażalenie na postanowienie sądu oraz skarga na orzeczenie referendarza sądowego w przedmiocie obniżenia opłaty egzekucyjnej nie podlegają opłacie sądowej.
5. Opłata obniżona nie może być niższa niż jedna trzecia opłaty należnej na podstawie ustawy, nie niższa jednak niż 200 złotych.
- Ewolucja miarkowania opłaty
- Miarkowanie opłaty w orzecznictwie TK
- Swoboda ustawodawcy w zakresie ustalania wysokości opłaty egzekucyjnej
- Kwestia pobierania opłaty sądowej od wniosku o miarkowanie wysokości opłaty egzekucyjnej
- Odrzucenie wniosku wniesionego po terminie, niedopuszczalnego, z nieuzupełnionymi brakami
- Niedopuszczalność miarkowania opłaty z urzędu (art. 759 § 2 k.p.c.)
- Miarkowanie opłaty egzekucyjnej (obniżenie opłaty)
- „Obrona” komornika przed miarkowaniem opłaty
- Zażalenie komornika na miarkowanie opłaty
- Nakład pracy komornika
- Wadliwie ustalenie opłaty jako wypadek szczególnie uzasadniony obniżenia opłaty
- Miarkowanie opłaty tylko na wniosek dłużnika