Art. 3. Domniemanie wiarygodności ksiąg wieczystych
Ustawa z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece
1. Domniemywa się, że prawo jawne z księgi wieczystej jest wpisane zgodnie z rzeczywistym stanem prawnym.
2. Domniemywa się, że prawo wykreślone nie istnieje.
- Jawność materialna ksiąg wieczystych (domniemanie wiarygodności (art. 3 u.k.w.h.)
- Domniemanie prawdziwości wpisów z Działu I-0 księgi wieczystej
- Domniemanie nieistnienia praw wykreślonych (art. 3 ust. 2 u.k.w.h.)
- Obalenie domniemania zgodności z rzeczywistym stanem prawnym wpisu prawa ujawnionego w księdze wieczystej
- Obalenie domniemania dobrej wiary ksiąg wieczystych w zależności od tego czy wpis jest konstytutywny, czy deklaratywny
- Obalenie domniemania zgodności wpisu z rzeczywistym stanem prawnym w postępowaniu, w którym ocena prawidłowości wpisu ma znaczenie przesłankowe
- Inne mechanizmy prawne zapewniające aktualizację wpisów w księgach wieczystych
- Konsekwencje obalenia domniemania z art. 3 u.k.w.h. w zależności od trybu jego wzruszenia
- Niedopuszczalność obalenia domniemania z art. 3 u.k.w.h. w postępowaniu wieczystoksięgowym o wpis
- Wzruszenie domniemania zgodności wpisu prawa użytkowania wieczystego z rzeczywistym stanem prawnym
- Wzruszenie domniemania zgodności wpisu prawa odrębnej własności z rzeczywistym stanem prawnym
- Obalenie domniemania zgodności wpisu hipoteki z rzeczywistym stanem prawnym
- Obalenie domniemania z art. 3 u.k.w.h. w postępowaniu o stwierdzenie zasiedzenia nieruchomości
- Domniemania z art. 3 u.k.w.h. w postępowaniu administracyjnym; związanie wpisem sądu administracyjnego