Art. 268. Niszczenie informacji

Kodeks karny

§ 1. Kto, nie będąc do tego uprawnionym, niszczy, uszkadza, usuwa lub zmienia zapis istotnej informacji albo w inny sposób udaremnia lub znacznie utrudnia osobie uprawnionej zapoznanie się z nią,

podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

§ 2. Jeżeli czyn określony w § 1 dotyczy zapisu na informatycznym nośniku danych, sprawca podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

§ 3. Kto, dopuszczając się czynu określonego w § 1 lub 2, wyrządza znaczną szkodę majątkową,

podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

§ 4. Ściganie przestępstwa określonego w § 1–3 następuje na wniosek pokrzywdzonego.

Komentarze orzeczniczeKomentarz redakcyjny Analizy

SP (AI)opracował Jacek Ignaczewski przy wykorzystaniu narzędzia AI ChatGPT (OpenAI): Usunięcie danych z firmowego komputera po rozwiązaniu umowy o pracę

– art. 268 k.k. a granice uprawnień pracownika

1. Stan faktyczny (modelowy)

Pracownik działu księgowości po wypowiedzeniu umowy o pracę usuwa z firmowego komputera część plików, twierdząc, że dotyczą one jego osobistych notatek lub szablonów tworzonych samodzielnie. Usunięcie obejmuje również arkusze Excel z historią rozliczeń, do których dostęp miała wyłącznie jego komórka organizacyjna. Pracodawca traci dostęp do części informacji o zobowiązaniach kontrahentów. Po wykryciu faktu usuwa wniosek o ściganie do prokuratury.

2. Ocena prawna – art. 268 § 1 k.k.

Czynność sprawcza: usunięcie zapisanej informacji (pliki księgowe) przez osobę nieuprawnioną po zakończeniu stosunku pracy.
Znamiona czasownikowe: „usuwa zapis informacji” – zrealizowane.
Skutek: uniemożliwienie zapoznania się z istotną informacją – zrealizowane, ponieważ dane miały wartość dowodową i organizacyjną.
Uprawnienie pokrzywdzonego: pracodawca jako podmiot uprawniony do korzystania z danych.
Brak uprawnienia sprawcy: mimo wcześniejszego dostępu, po rozwiązaniu umowy pracownik nie miał już tytułu prawnego do zarządzania plikami.

3. Wykluczenie art. 268 § 2 k.k.

W analizowanym przypadku nie doszło do ingerencji w strukturę informatyczną ani typowo cyfrową formę zapisu – były to standardowe pliki biurowe, a nie dane zapisane na nośniku systemowym. § 2 nie ma zastosowania – decyduje § 1.

4. Możliwość zastosowania § 3 – znaczna szkoda majątkowa

Jeśli w wyniku usunięcia danych firma poniosła szkodę przewyższającą przeciętną wartość majątkową (np. utracona możliwość dochodzenia należności, sankcja kontraktowa, koszt odtworzenia), można kwalifikować czyn również na podstawie § 3. Zgodnie z dominującym poglądem, „znaczną szkodą” jest szkoda przekraczająca próg ok. 10 000 zł – kwalifikacja wymaga dowodu.

5. Tryb ścigania

Zgodnie z § 4, ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego – pracodawcy. W analizowanym przypadku wniosek został złożony, więc przesłanka formalna do ścigania została spełniona.

6. Zbieg przepisów

W zależności od tego, czy usunięte dane miały formę dokumentów w rozumieniu art. 115 § 14 k.k., może wystąpić zbieg z art. 276 k.k..

Dostęp do pełnej treści jest płatny. Przejdź do premium

Reklama