Zaliczenie na poczet kary aresztowania stosowanego w innej toczącej się sprawie (art. 417 k.p.k.)
Zaliczenie okresu tymczasowego aresztowania na poczet kary (art. 420, art. 417, art. 553a k.p.k.) Zaliczenie pozbawienia wolności na poczet orzeczonej kary (art. 63 k.k. i art. 417 k.p.k.) Wyrokowanie (art. 408 - 424 k.p.k.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Zaliczeniu na poczet kary pozbawienia wolności, na podstawie art. 417 k.p.k., podlega okres tymczasowego aresztowania stosowany w innej, równocześnie toczącej się sprawie, także wtedy, gdy w tej sprawie oskarżonego uniewinniono, umorzono postępowanie lub odstąpiono od wymierzenia kary co do niektórych tylko czynów zarzuconych oskarżonemu, a w zakresie innych czynów wyłączono sprawę do odrębnego rozpoznania i sprawa w tej wyłączonej części nie została dotychczas zakończona. Podnieść równocześnie należy, że w następstwie takiego rozstrzygnięcia, nie nastąpi ewentualne "podwójne" zaliczenie tymczasowego aresztowania w obu sprawach będących przedmiotem niniejszego postępowania zażaleniowego. Okres tymczasowego aresztowania zaliczony w trybie art. 417 k.p.k. na poczet kary 4 lat pozbawienia wolności wymierzonej prawomocnie przez Sąd Okręgowy w W. w sprawie III K 112/07 nie będzie bowiem podlegał zaliczeniu na poczet kary ewentualnie orzeczonej przez Sąd Okręgowy w G. w sprawie dotyczącej zarzutów opisanych w p. LVIII i LIX aktu oskarżenia (patrz: K.Buchała i A.Zoll Kodeks karny, Komentarz Zakamycze 1998 s. 460).
Prezentowany w niniejszym postanowieniu pogląd wydaje się być zbieżny także z "linią orzeczniczą" Sądu Najwyższego prezentowaną na gruncie art. 417 k.p.k. Odwołuje się tut. Sąd m.in. do uchwały Sądu Najwyższego z 21 grudnia 1989 r. w sprawie V KZP 26/89 wydanej na tle z pozoru nawet bardziej kontrowersyjnej sytuacji procesowej. Mianowicie - w uchwale tej dopuszcza się możliwość zaliczenia na podstawie art. 365 d k.p.k. tymczasowego aresztowania na poczet kary w innej, równocześnie toczącej się sprawie, także wtedy, gdy w sprawie wyrokiem uniewinniającym lub umarzającym postępowanie objęto niektóre tylko czyny, a w zakresie innych czynów zapadł wyrok skazujący na karę zasadniczą, na poczet której zaliczono część tymczasowego aresztowania, podczas gdy trwało ono dłużej niż okres kar wymierzonych tym wyrokiem (OSNKW 1999/3-4/15).
Zważyć jednak należy, że akceptacja stanowiska wyrażonego w zażaleniu nie spowodowała reformatoryjnej korekty zaskarżonego wyroku. Sąd Apelacyjny nie jest bowiem w stanie zorientować się jaka część tymczasowego aresztowania stosowanego w sprawie IV K 242/00 winna być zaliczona skazanemu Danielowi Z. w sprawie III K 112/07.
Postanowienie SA we Wrocławiu z dnia 13 maja 2009 r., II AKz 218/09
Standard: 6487 (pełna treść orzeczenia)
Okres tymczasowego aresztowania zaliczony na poczet kary pozbawienia wolności orzeczonej w innej sprawie nie jest odbyciem kary w rozumieniu art. 60 § 1 k.k. [art. 64 § 1 k.k.]
Niedopuszczalne jest stosowanie rozszerzającej wykładni art. 60 k.k. [art. 64 § 1 k.k.] (por. m.in. uchwała SN z dnia 23 stycznia 1980 r., VI KZP 19/79; uchwała SN z dnia 21 lipca 1971 r., VI KZP 20/71; wyrok SN z dnia 24 stycznia 1976 r., IV KRN 97/75
Uchwała SN z dnia 22 lutego 1990 r., V KZP 29/89
Standard: 39091 (pełna treść orzeczenia)