Wykładnia uzasadnienia orzeczenia
Wykładania wyroku (art. 352 k.p.c.) Rektyfikacja uzasadnienia orzeczenia w trybie art. 350-352 k.p.c.
Wykładnia wyroku może dotyczyć zarówno jego sentencji, jak i uzasadnienia (zob. postanowienia SN z: 30 kwietnia 1970 r., sygn. akt II CZ 32/70 i 15 stycznia 2001 r., I PZ 29/00).
Wykładnia nie może zmierzać do zmian merytorycznych polegających na reinterpretacji uzasadnienia czy jego poszerzenia o inne elementy istotne zdaniem wnioskodawcy.
Wniosek o wykładnię nie może również zmierzać do wyjaśnienia zawartych w uzasadnieniu orzeczenia wyrażeń prawniczych i znaczenia słów, ani też do polemiki ze stanowiskiem sądu orzekającego w sprawie i wskazaniami co do dalszego postępowania (zob. np. postanowienia NSA z: 23 września 2008 r., I OZ 698/08; 21 maja 2010 r., II FZ 191/10; 15 kwietnia 2010 r., II GSK 406/09; 21 czerwca 2011 r., I GSK 970/09; 2 sierpnia 2011 r., I OZ 570/11; 12 października 2011 r., II GSK 757/10; 30 listopada 2012 r., I FSK 1656/10; 5 grudnia 2012 r., I GSK 148/10).
Postanowienie TK z dnia 5 listopada 2013 r., SK 6/10
Standard: 71352 (pełna treść orzeczenia)
Wykładni podlega sentencja wyroku, jak i jego uzasadnienie.
Postanowienie SN z dnia 8 maja 2013 r., I UZ 6/11
Standard: 71353 (pełna treść orzeczenia)