Postanowienie z dnia 2012-12-05 sygn. I GSK 148/10

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Stanisław Gronowski po rozpoznaniu w dniu 5 grudnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej wniosku T.-P. sp. z o.o. w R. o dokonanie wykładni wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 marca 2011 r., sygn. akt I GSK 148/10 w zakresie kosztów postępowania w sprawie ze skargi kasacyjnej T.-P. sp. z o.o. w R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 29 października 2009 r. sygn. akt III SA/Gl 385/09 w sprawie ze skargi T.-P. sp. z o.o. w R. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] lutego 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego postanawia: oddalić wniosek o wykładnię wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 marca 2011 r., sygn. akt I GSK 148/10

Uzasadnienie

Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 22 marca 2011 r., sygn. akt I GSK 148/10, po rozpoznaniu skargi kasacyjnej [...] sp. z o.o. w R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 29 października 2009 r., sygn. akt III SA/Gl 385/09, w sprawie ze skargi [...] sp. z o.o. w R. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] lutego 2009 r., nr [...], w przedmiocie podatku akcyzowego, uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania WSA w G. oraz zasądził od organu na rzecz skarżącego 2700 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Wnioskiem z dnia 8 listopada 2012 r. [...] sp. z o.o. zwrócił się do Naczelnego Sądu Administracyjnego o wydanie na podstawie art. 193 w zw. z art. 158 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. − Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej: "p.p.s.a.") postanowienia rozstrzygającego wątpliwości co do treści wyroku z dnia 22 marca 2011 r., sygn. akt I GSK 148/10, odnośnie zasądzonych kosztów.

W uzasadnieniu wniosku wskazano, że rozstrzygnięcie NSA w pkt 2 wyroku nie zostało jasno uzasadnione. Wskazano, że Sąd Rejonowy Katowice - Zachód w K., Sekcja Egzekucyjna Wydziału I Cywilnego, postanowieniem z dnia 30 lipca 2012 r. wydanym w sprawie o sygn. akt I 1Co 2036/12 nadał klauzulę wykonalności w pkt 2 wyroku NSA i w tym zakresie toczy się postępowanie egzekucyjnego z wniosku wierzyciela. Jednak organ poinformował pełnomocnika wierzyciela, że w dniu 27 maja 2012 r. dokonał zajęcia ww. kosztów, a następnie zgłosił zarzut potrącenia i wniósł powództwo przeciwegzekucyjne do Sądu Rejonowego K. - Zachód, I Wydział Cywilny w K., sygn. akt I C 1051/12/1/Z. Wskazał, że skarżąca spółka, nie uiszczała wpisu od skargi kasacyjnej, ponieważ uzyskała zwolnienie od kosztów sądowych. Wskutek tego powstały wątpliwości co do treści wyroku w tej części. Strona zaś nie powinna ponosić negatywnych konsekwencji wynikających z niejasności wydanego przez sąd orzeczenia.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do art. 158 p.p.s.a. sąd, który wydał wyrok, rozstrzyga postanowieniem wątpliwości co do jego treści.

Konieczność dokonania wykładni konkretnego rozstrzygnięcia zachodzi wówczas, gdy jego treść jest sformułowana w sposób niejasny, a więc taki, który może budzić wątpliwości co do samego rozstrzygnięcia, zakresu powagi rzeczy osądzonej, a także sposobu jego wykonania. Wykładnia orzeczenia powinna więc zmierzać do usunięcia wątpliwości dotyczących treści rozstrzygnięcia, ale także skutków jakie orzeczenie to ma wywołać. Podkreślić należy, że wykładnia orzeczenia nie może jednak prowadzić do nowego rozstrzygnięcia. Nie może także zmierzać do zmian merytorycznych polegających na reinterpretacji uzasadnienia czy jego poszerzenia o inne elementy istotne zdaniem wnioskodawcy. Wniosek o wykładnię nie może również zmierzać do wyjaśnienia zawartych w uzasadnieniu orzeczenia wyrażeń prawniczych i znaczenia słów, ani też do polemiki ze stanowiskiem sądu orzekającego w sprawie i wskazaniami co do dalszego postępowania (por. postanowienie NSA z dnia 15 kwietnia 2010 r., sygn. akt II GSK 406/09 – Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych - www.orzeczenia.nsa.gov.pl).

W niniejszej sprawie wnioskodawca żąda w istocie uzyskania szerszego uzasadnienia orzeczenia o kosztach postępowania. Dlatego dokonanie czynności w oznaczonym przez stronę zakresie wykracza poza obowiązek nałożony na sąd w treści art. 158 p.p.s.a. i z tej przyczyny nie można zadośćuczynić złożonemu wnioskowi.

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego sentencja wyroku została sformułowana w sposób zrozumiały i nienasuwający żadnych problemów interpretacyjnych. Jasno z niej wynika, kto jest zobowiązany do zwrotu kosztów postępowania, w jakiej kwocie ma nastąpić zwrot oraz na rzecz kogo.

Na marginesie jedynie należy wskazać, że zwolnienie strony od ponoszenia kosztów sądowych nie obejmuje zwolnienia od ponoszenia kosztów zastępstwa procesowego.

Z tych względów Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzygając na podstawie art. 158 p.p.s.a. w zw. z art. 193 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji