Art. 1911. Oddalenie powództwa z powodu oczywistej bezzasadności
Kodeks postępowania cywilnego
§ 1. Jeżeli z treści pozwu i załączników oraz okoliczności dotyczących sprawy, a także faktów, o których mowa w art. 228, wynika oczywista bezzasadność powództwa, stosuje się przepisy § 2–4.
§ 2. Gdyby czynności, które ustawa nakazuje podjąć w następstwie wniesienia pozwu, miały być oczywiście niecelowe, można je pominąć. W szczególności można nie wzywać powoda do usunięcia braków, uiszczenia opłaty, nie sprawdzać wartości przedmiotu sporu ani nie przekazywać sprawy.
§ 3. Sąd może oddalić powództwo na posiedzeniu niejawnym, nie doręczając pozwu osobie wskazanej jako pozwany ani nie rozpoznając wniosków złożonych wraz z pozwem.
§ 4. Uzasadnienie wyroku sporządza się na piśmie z urzędu. Powinno ono zawierać jedynie wyjaśnienie, dlaczego powództwo zostało uznane za oczywiście bezzasadne. Wyrok z uzasadnieniem sąd z urzędu doręcza tylko powodowi z pouczeniem o sposobie i terminie wniesienia środka zaskarżenia.
- Oddalenie powództwa na podstawie art. 191[1] k.p.c. z powodu oczywistej bezzasadności
- Oczywista bezzasadność dochodzonego roszczenia (art. 191[1] i 391[1] k.p.c. oraz 109 ust. 2 u.k.s.c.)
- Kwalifikacja powództwa jako oczywiście bezzasadnego jako element wyroku; redakcja wyroku
- Skutki oddalenia powództwa na podstawie art. 191[1] k.p.c. w postępowaniu apelacyjnym (art. 391[1] § 1 i 3 k.p.c.)
- Skutki oddalenie powództwa na podstawie art. 191[1] k.p.c. w postępowaniu kasacyjnym (art. 398[2] k.p.c. § 4 k.p.c.)
- Wyłączenie stosowania art. 191[1] k.p.c. i w konsekwencji art. 391[1] i art. 398[2] § 4 i 5 k.p.c. w postępowaniu nieprocesowym