Art. 493. Zarzuty od nakazu zapłaty
Kodeks postępowania cywilnego
§ 1. Od nakazu zapłaty pozwany może wnieść zarzuty.
§ 2. W piśmie zawierającym zarzuty pozwany powinien, poza elementami wskazanymi w art. 4803 § 2, wymienić fakty, z których wywodzi żądania, i dowody na wykazanie każdego z nich.
§ 3. W postępowaniu po wniesieniu zarzutów:
1) nie stosuje się przepisów art. 194–196 i art. 198;
2) powództwo wzajemne jest niedopuszczalne;
3) nie można występować z nowymi roszczeniami zamiast lub obok dotychczasowych; jednakże w przypadku zmiany okoliczności powód może żądać zamiast pierwotnego przedmiotu sporu jego równowartości lub innego przedmiotu, a w sprawach o świadczenie powtarzające się może nadto rozszerzyć powództwo o świadczenia za kolejne okresy.
§ 4. Jeżeli zachodzą podstawy do odrzucenia pozwu lub umorzenia postępowania, sąd z urzędu postanowieniem uchyla nakaz zapłaty i wydaje odpowiednie rozstrzygnięcie. W innym przypadku sąd wydaje wyrok, którym w całości lub części utrzymuje nakaz zapłaty w mocy albo go uchyla i orzeka o żądaniu pozwu.
- Niedewolutywny charakter zarzutów od nakazu zapłaty
- Warunki formalne zarzutów od nakazu (art. 493 § 1 k.p.c.)
- Opłata od zarzutów wobec nakazu zapłaty (art. 19 ust. 4 u.k.s.c.)
- Zarzuty jednego dłużnika solidarnego a rozpoznanie sprawy na rzecz pozostałych pozwanych
- Przystąpienie organizacji ochrony konsumentów w charakterze interwenienta, do postępowania w sprawie nakazu zapłaty dotyczącego konsumenta oraz wniesienie sprzeciwu od nakazu w braku zakwestionowania go przez konsumenta.
- Zarzuty, które należy zgłosić przed wdaniem się w spór co do istoty
- Wyłączenie zmian przedmiotowych i podmiotowych (art. art. 493 § 3 pkt 1 k.p.c.)
- Potrącenie w postępowaniu nakazowym (art. 493 § 3 k.p.c.)
- Wyrokowanie w postępowaniu nakazowym (art. 493 § 4 k.p.c.)