Art. 363. Prawomocność formalna; chwila uprawomocnienia się orzeczenia
Kodeks postępowania cywilnego
§ 1. Orzeczenie sądu staje się prawomocne, jeżeli nie przysługuje co do niego środek odwoławczy lub inny środek zaskarżenia.
§ 2. Mimo niedopuszczalności odrębnego zaskarżenia nie stają się prawomocne postanowienia podlegające rozpoznaniu przez sąd drugiej instancji, gdy sąd ten rozpoznaje sprawę, w której je wydano.
§ 3. Jeżeli zaskarżono tylko część orzeczenia, staje się ono prawomocne w części pozostałej z upływem terminu do zaskarżenia, chyba że sąd drugiej instancji może z urzędu rozpoznać sprawę także w tej części.
- Prawomocność formalna (art. 363 k.p.c.)
- Inne środki zaskarżenia w rozumieniu art. 363 § 1 k.p.c.
- Skarga na czynność komornika jako inny niedewolutywny środek zaskarżenia w art. 363 § 1 k.p.c.
- Wyłączenie prawomocności postanowienia podlegającego rozpoznaniu przez sąd II instancji mimo niedopuszczalności odrębnego zaskarżenia (art. 363 § 2 k.p.c.)
- Prawomocność orzeczenia w razie zaskarżenia tylko część orzeczenia (art. 363 § 3 k.p.c.)
- Skuteczność postanowienia o odrzuceniu apelacji (art. 360 k.p.c.)
- Wsteczne działanie postanowienia o odrzuceniu apelacji
- Prawomocność orzeczenia a jego wykonalność