Art. 391. Odczytanie zeznań świadka
Kodeks postępowania karnego
§ 1. Jeżeli świadek bezpodstawnie odmawia zeznań, zeznaje odmiennie niż poprzednio albo oświadczy, że pewnych okoliczności nie pamięta, albo przebywa za granicą lub nie można mu było doręczyć wezwania, albo nie stawił się z powodu niedających się usunąć przeszkód lub przewodniczący zaniechał wezwania świadka na podstawie art. 350a, a także wtedy, gdy świadek zmarł, wolno odczytywać w odpowiednim zakresie protokoły złożonych poprzednio przez niego zeznań w postępowaniu przygotowawczym lub przed sądem w tej lub innej sprawie albo w innym postępowaniu przewidzianym przez ustawę.
§ 1a.-1d (uchylone)
§ 2. W warunkach określonych w § 1, a także w wypadku określonym w art. 182 § 3, wolno również odczytywać na rozprawie protokoły złożonych poprzednio przez świadka wyjaśnień w charakterze oskarżonego.
§ 3. Przepis art. 389 § 2 stosuje się odpowiednio.
- Odczytanie zeznań świadka; odstępstwo od zasady bezpośredniości
- Odczytanie zeznań świadka przebywającego za granicą (art. 391 § 1 k.p.k.)
- Świadek "zeznaje odmiennie" w rozumieniu art. 391 § 1 k.p.k.
- Odczytanie zeznań świadka ze względu na niedającą się usunąć przeszkodę
- Odczytanie na rozprawie zeznań świadka, któremu przysługuje prawo do odmowy zeznań (art. 391 oraz art 182 i 186 k.p.k.)
- Brak podstaw do odczytania zeznań na stwierdzenie o „podtrzymaniu” wcześniejszych zeznań
- Odczytanie zeznań z postępowania prowadzonego przez prokuratora państwa obcego
- Ujawnienie protokołu okazania na rozprawie
- Ujawnienie zeznań świadka incognito w razie jego śmierci (art. 393 § 4 k.p.k.)
- Rozstrzygnięcie wniosku strony o ujawnienie na rozprawie zeznań świadka z postępowania przygotowawczego
- Zaliczenie do materiału dowodowego zeznań świadka w części nieodczytanej