Art. 431. Obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przez zwierzę
Kodeks cywilny
§ 1. Kto zwierzę chowa albo się nim posługuje, obowiązany jest do naprawienia wyrządzonej przez nie szkody niezależnie od tego, czy było pod jego nadzorem, czy też zabłąkało się lub uciekło, chyba że ani on, ani osoba, za którą ponosi odpowiedzialność, nie ponoszą winy.
§ 2. Chociażby osoba, która zwierzę chowa lub się nim posługuje, nie była odpowiedzialna według przepisów paragrafu poprzedzającego, poszkodowany może od niej żądać całkowitego lub częściowego naprawienia szkody, jeżeli z okoliczności, a zwłaszcza z porównania stanu majątkowego poszkodowanego i tej osoby, wynika, że wymagają tego zasady współżycia społecznego.
- Odpowiedzialność chowającego lub posługującego się zwierzęciem (art. 431 § 1 k.c.)
- Odpowiedzialność chowającego lub posługującego się zwierzęciem na zasadach słuszności (art. 431 § 2 k.c.)
- Pojęcie chowającego zwierzę na gruncie art. 431 k.c.
- Wyłączenie zastosowania art. 431 k.c. do zwierząt kierowanych przez człowieka
- Wyłączenie zastosowania art. 431 k.c. do zwierząt żyjących w stanie wolnym
- Uchylenie się od odpowiedzialności za szkody wyrządzone przez zwierzęta na podstawie art. 431 k.c.
- Pojęcie zwierzęcia i tego, który je chowa w rozumieniu art. 431 k.c.
- Obowiązek wykazania szkody wyrządzonej przez zwierzę
- Związek przyczynowy na gruncie art. 431 k.c.
- Ciężar dowodu w sprawie o naprawienie szkody na podstawie art. 431 k.c.
- Odpowiedzialność właściciela kompleksu hotelowego ze stadniną koni za wypadek z udziałem zwierzęcia
- Odszkodowanie z ubezpieczenia OC rolników (art. 50 UFG i PBUK)
- Odpowiedzialność z tytułu szkód łowieckich; szkód wyrządzonych przez dzikie zwierzęta