Pojęcie zwierzęcia i tego, który je chowa w rozumieniu art. 431 k.c.
Odpowiedzialność z tytułu szkody wyrządzonej przez zwierzęta (art. 431 k.c.)
Podmiotem odpowiedzialnym za szkodę jest każdy, kto zwierzę chowa albo się nim posługuje. Chodzi więc o osobę, która sprawuje władztwo nad zwierzęciem. Odpowiada ona także za osoby, którym powierzyła pieczę nad zwierzęciem (np. podwładnego, domownika). Władztwo nad zwierzęciem nie musi mieć tytułu prawnego ani być związane z interesem ekonomicznym. Jednak o ”chowaniu” można mówić dopiero wówczas, gdy piecza wykonywana jest w sposób trwały (nie doraźnie, okazjonalnie), polega na nadzorze, zapewnieniu utrzymania i ochrony oraz ma na celu dowolną korzyść chowającego, chociażby satysfakcję z pieczy.
W rozumieniu art. 431 § 1 KC do osób posługujących się zwierzęciem należy zaliczyć również pracodawcę, zatrudniającego pracownika, który w ramach pełnionych przez niego funkcji, działając w interesie zakładu, zwierzęciem bezpośrednio się posługuje (wyrok SN z dnia 2 czerwca 1981 r., II CRN 213/80).
Wyrok SA w Szczecinie z dnia 2 czerwca 2016 r., I ACa 17/16
Standard: 20351 (pełna treść orzeczenia)
W nauce prawa przyjmuje się, że zwierzę chowa ten, kto przez dłuższy czas sprawuje nad nim pieczę dla własnych celów (niekoniecznie oznaczających korzyść), dostarczając mu schronienia i utrzymania (por. A. Szpunar, Odpowiedzialność za szkody wyrządzone przez zwierzęta i rzeczy, Warszawa 1985, s. 26).
Skoro pozwana od momentu nabycia psa przez jej męża zamieszkuje z nim, zabrała go do innego mieszkania, opiekuje się nim na co dzień (choćby przez wyprowadzanie na spacer), należy uznać ją za chowającą zwierzę
Wyrok SO w Olsztynie z dnia 30 maja 2014 r., IX Ca 137/14
Standard: 22104 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 13944