Art. 232. Oddawanie gruntów w użytkowanie wieczyste
Kodeks cywilny
§ 1. Grunty stanowiące własność Skarbu Państwa a położone w granicach administracyjnych miast oraz grunty Skarbu Państwa położone poza tymi granicami, lecz włączone do planu zagospodarowania przestrzennego miasta i przekazane do realizacji zadań jego gospodarki, a także grunty stanowiące własność jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków mogą być oddawane w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym, i osobom prawnym.
§ 2. W wypadkach przewidzianych w przepisach szczególnych przedmiotem użytkowania wieczystego mogą być także inne grunty Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków.
- Charakterystyka użytkowania wieczystego (art. 232 k.c.)
- Wpis użytkowania wieczystego do księgi wieczystej
- Relacje pomiędzy właścicielem a użytkownikiem wieczystym w zakresie posiadania
- Nieuzyskanie celu umowy o ustanowieniu użytkowania wieczystego z przyczyn leżących po stronie właściciela nieruchomości (art. 410 § 2 k.c.)
- Przekształcenie prawa użytkowania wieczystego we własność
- Zrzeczenie się prawa użytkowania wieczystego (art. 902[1] k.c. i art. 246 k.c.)
- Połączenie i podział gruntu oddanego w użytkowanie wieczyste przez użytkownika wieczystego (art. 21 u.k.w.h.)
- Rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych wobec nabywcy użytkowania wieczystego w razie wadliwego wpisu w księdze wieczystej właściciela nieruchomości.