Wynagrodzenie kuratora ustanowionego na podstawie art. 42 k.c.
Kurator osoby prawnej (art. 42 k.c. i art. 603 k.p.c.) Wynagrodzenie kuratora (art. 179 k.r.o.)
O wynagrodzeniu należnym kuratorowi ustanowionemu na wniosek organu podatkowego na podstawie art. 42 k.c. w związku z art. 138 § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (jedn. tekst: Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.) orzeka sąd rejestrowy, który go ustanowił i określił jego kompetencje.
Wynagrodzenie kuratora ustanowionego na podstawie art. 42 k.c. uregulowane zostało w art. 179 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (k.r.o.). W przepisie tym wyraźnie wskazuje się, że wynagrodzenie to przyznaje organ państwowy, który go ustanowił, czyli w rozpoznawanej sprawie sąd rejestrowy. O tym, że o ustaleniu wynagrodzenia należnego kuratorowi decyduje sąd świadczy również to, że brak przepisu, który przyznawałby tę kompetencję innemu organowi. Co więcej, nawet wtedy, gdy właściwym dla ustalenia wynagrodzenia jest organ administracyjny, przyjmuje się, że z tego względu, iż w przepisach regulujących postępowanie administracyjne i sądowo - administracyjne brak regulacji, która określałaby sposób ustalania takiego wynagrodzenia, należy stosować odpowiednio regulację najbardziej zbliżoną, za którą uznaje się wydane na podstawie art. 9 pkt 3 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (jedn. tekst Dz. U. z 2018, poz. 300) rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 9 marca 2018 r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej (Dz. U. z dnia 14 marca 2018 r.), zob. uchwałę SN z dnia 9 lutego 1989 r., III CZP 117/88 oraz wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 kwietnia 2017 r., III SA/Wa 327/16.
Biorąc pod uwagę te wszystkie okoliczności stwierdzić trzeba, że brak jakichkolwiek podstaw, aby o wynagrodzeniu kuratora ustanowionego przez sąd, na podstawie art. 42 k.c., miał orzekać inny organ, niż sąd który go ustanowił.
Uchwała SN z dnia 23 lutego 2018 r., III CZP 106/17
Standard: 46173 (pełna treść orzeczenia)
Przepisy Ordynacji podatkowej nie zawierają rozwiązania, które bezpośrednio wskazywałoby sposób wyliczenia wynagrodzenia kuratora ustanowionego w postępowaniu podatkowym, będącego jednocześnie radcą prawnym. Kwestia ta, która jest przedmiotem sporu w sprawie, nie została unormowana ani w art. 138 O.p. (będącym podstawą ustanowienia kuratora w sprawie), ani w art. 265 O.p. (traktującym o kosztach postępowania związanych z rozstrzygnięciem sprawy).
Sąd zgadza się z poglądem wyrażonym w orzecznictwie, że istniejącą lukę należy wypełnić poprzez sięgnięcie do przepisów innych gałęzi prawa (por. wyroki WSA w Warszawie: z 8 grudnia 2015 r., IV SA/Wa 1213/15, z 7 października 2015 r., VIII SA/Wa 288/15).
Szukając przepisów pozwalających na zastosowanie w sprawie Sąd uznał, że regulacją najbardziej zbliżoną jest ustawa z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 90, poz. 594 z późn. zm.). W art. 9 pkt 3 tej ustawy, przewidziano delegację dla Ministra Sprawiedliwości do określenia wysokości wynagrodzenia oraz zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w danej sprawie, mając na względzie rodzaj sprawy, stopień jej zawiłości i nakład pracy kuratorów.
Wykonując powyższą delegację, Minister Sprawiedliwości wydał rozporządzenie z 13 listopada 2013 r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej (Dz. U. z 2013 r. poz. 1476). Przepisy te mogą być jednak stosowane tylko odpowiednio (por. uchwała SN z 9 lutego 1989 r., III CZP 117/88).
Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 31 lipca 2014 r., I OZ 632/14, przyznając należność ustanowionemu kuratorowi należy mieć na względzie przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 listopada 2013 r. Wniosek taki wypływa z przepisu art. 2 i art. 32 Konstytucji RP oraz nakazu wykładni systemowej przepisów.
W powyższym rozporządzeniu również nie zostały określone żadne kryteria, jakimi należy się kierować przy ustalaniu wynagrodzenia kuratora. W tej sytuacji - jak zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z 8 września 2016 r., sygn. akt I SA/Kr 666/16 - sięgnąć należy do przywołanego wcześniej art. 9 pkt 3 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, w którym ustawodawca zawarł przesłanki, które jego zdaniem powinny wpływać na wysokość wynagrodzenia kuratora, a do których zaliczył rodzaj sprawy, stopień jej zawiłości i nakład pracy kuratora.
Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 kwietnia 2017 r., III SA/Wa 327/16
Standard: 46176 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 12790