Art. 2352. Pominięcie dowodu
Kodeks postępowania cywilnego
§ 1. Sąd może w szczególności pominąć dowód:
1) którego przeprowadzenie wyłącza przepis kodeksu;
2) mający wykazać fakt bezsporny, nieistotny dla rozstrzygnięcia sprawy lub udowodniony zgodnie z twierdzeniem wnioskodawcy;
3) nieprzydatny do wykazania danego faktu;
4) niemożliwy do przeprowadzenia;
5) zmierzający jedynie do przedłużenia postępowania;
6) gdy wniosek strony nie odpowiada wymogom art. 2351, a strona mimo wezwania nie usunęła tego braku.
§ 2. Pomijając dowód, sąd wydaje postanowienie, w którym wskazuje podstawę prawną tego rozstrzygnięcia.
- Pominięcie dowodu ze względu na prekluzję materiału dowodowego (art. 205[12] § 1 k.p.c.)
- Pominięcie środka dowodowego powołanego dla zwłoki (art. 205[12]§ 2 i art. 235[2] k.p.c.)
- Pominięcie wniosków dowodowych i nieważność na podstawie art. 379 pkt 5 k.p.c.
- Niedopuszczalność pominięcia dowodu na tej podstawie, że jest niewiarygodny bez jego przeprowadzenia
- Kontrola instancyjna postanowienia o oddaleniu wniosków dowodowych