Art. 191. Kumulacja roszczeń
Kodeks postępowania cywilnego
Powód może dochodzić jednym pozwem kilku roszczeń przeciwko temu samemu pozwanemu, jeżeli nadają się one do tego samego trybu postępowania oraz jeżeli sąd jest właściwy ze względu na ogólną wartość roszczeń, a ponadto – gdy roszczenia są różnego rodzaju – o tyle tylko, o ile dla któregokolwiek z tych roszczeń nie jest przewidziane postępowanie odrębne ani też nie zachodzi niewłaściwość sądu według przepisów o właściwości bez względu na wartość przedmiotu sporu.
- Przesłanki kumulacji roszczeń
- Określenie w pozwie żądania w razie kumulacji przedmiotowej roszczeń (art. 187 § 1 pkt 1 i 2 i art. 191 k.p.c.)
- Kumulacja roszczeń w razie solidarności biernej
- Właściwość rzeczowa a przedmiotowa zmiana powództwa (art. 193 k.p.c.) i kumulacja roszczeń (art. 191 k.p.c.)
- Pozwanie kilku osób w jednym pozwie przy braku przesłanek dopuszczających współuczestnictwo
- Kumulacja przedmiotowa roszczeń procesowych wynikająca z wtórnych żądań pozwu
- Artykuł 58 k.r.o. jako odstępstwo od zasad wynikających z art. 191 k.p.c.
- Uiszczenie opłaty tylko od jednego z roszczeń przy kumulacji przedmiotowej roszczeń
- Kumulacja roszczeń we wniosku o zabezpieczenie i należna z tego tytułu opłata
- Skład sądu w razie przedmiotowej kumulacji roszczeń w sprawach rodzinnych
- Skład sądu w razie przedmiotowej kumulacji roszczeń w sprawach pracowniczych
- Wartość przedmiotu sporu w przypadku kumulacji roszczeń (art. 21 k.p.c.)