Artykuł 58 k.r.o. jako odstępstwo od zasad wynikających z art. 191 k.p.c.

Ze względu na specyfikę spraw rozwodowych i konieczność uregulowania całokształtu spraw związanych z rozwiązaniem małżeństwa ustawodawca wprowadził w tym zakresie normy szczególnie w stosunku do ogólnej zasady zawartej w art. 191 k.p.c. Normę taką stanowi zwłaszcza przepis art. 58 k.r.o. przewidujący w razie orzeczenia rozwodu obowiązek orzeczenia przez sąd o władzy rodzicielskiej nad wspólnym małoletnim dzieckiem obojga małżonków oraz kosztach jego utrzymania i wychowania, rozstrzygnięcia o sposobie korzystania ze wspólnego mieszkania przez małżonków oraz w określonej przez ustawę sytuacji dokonywania podziału majątku wspólnego. 

Odstępstwo od zasady wynikającej z art. 191 k.p.c. wprowadzone zostało w art. 444 k.p.c., dopuszczającym dochodzenie w sprawie rozwodowej przez małżonka roszczeń alimentacyjnych od drugiego małżonka na wypadek orzeczenia rozwodu. 

Gdyby nie powyższe szczególne unormowania, łączenie postępowania w tych kwestiach, których dotyczy art. 58 k.r.o. i 444 k.p.c., z postępowaniem w sprawach rozwodowych nie byłoby możliwe ze względu na przeszkody wynikające z art. 191 k.p.c., a zwłaszcza ze względu na zakaz łączenia roszczeń rozpoznawanych w postępowaniu odrębnym z roszczeniami rozpoznawanymi w postępowaniu zwykłym.

 Uchwała SN z dnia 10 lutego 1979 r., III CZP 77/78

Standard: 32933 (pełna treść orzeczenia)