Art. 25. Forma czynności prawnej
Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. Prawo prywatne międzynarodowe
1. Forma czynności prawnej podlega prawu właściwemu dla tej czynności. Wystarczy jednak zachowanie formy przewidzianej przez prawo państwa, w którym czynność zostaje dokonana. Jeżeli umowę zawierają osoby znajdujące się w chwili złożenia oświadczeń woli w różnych państwach, wystarczy wówczas zachowanie formy przewidzianej dla tej czynności przez prawo jednego z tych państw.
2. Przepisu ust. 1 zdanie drugie i trzecie nie stosuje się do rozporządzeń dotyczących nieruchomości oraz do czynności prawnych, których przedmiotem jest powstanie, łączenie, podział, przekształcenie lub ustanie osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej.
3. Jeżeli czynności prawnej dokonał przedstawiciel, w razie stosowania przepisu ust. 1 zdanie drugie i trzecie, bierze się pod uwagę okoliczności dotyczące przedstawiciela.
- Prawo właściwe w zakresie formy czynności prawnej podjętej za granicą (art. 25 p.p.m.)
- Prawo właściwe dla formy czynności prawnej mającej za przedmiot rozporządzenie nieruchomością (art. 25 i art. 41 p.p.m.)
- Prawo właściwe dla formy uznania ojcostwa
- Poświadczenie zgodności formy dokumentu z prawem właściwym dla formy czynności prawnej w świetle Konwencji znoszącej wymóg legalizacji zagranicznych dokumentów urzędowych, sporządzonej w Hadze w dniu 5 października 1961 r.
- Ważność pod względem formy oświadczenia o przyjęciu lub odrzuceniu spadku (art. 28 Rozp. Nr 650/2012)
- Ważność formalna pisemnych rozrządzeń na wypadek śmierci (art. 27 Rozp. Nr 650/2012)