Art. 140. Prawo własności
Kodeks cywilny
W granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego właściciel może, z wyłączeniem innych osób, korzystać z rzeczy zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa, w szczególności może pobierać pożytki i inne dochody z rzeczy. W tych samych granicach może rozporządzać rzeczą.
- Treść prawa własności (art. 140 k.c.)
- Prawo własności w ujęciu konstytucyjnym
- Prawna ochrona własności i innych praw majątkowych (art. 64 konstytucji)
- Brak harmonizacji na poziomie Unii Europejskiej pojęcia „własności”
- Konwencyjne prawo do poszanowania mienia
- Wolność nabywania własności
- Ograniczenia prawa własności nieruchomości
- Odpowiedzialność odszkodowawcza ze stosunku własności i współwłasności
- Odmowa przyjęcia przez właściciela zwracanej mu rzeczy przez posiadacza bez tytułu prawnego
- Status prawny zwierzęcia (art. 1 u.o.z.)
- Pozbawienie prawa własności, wywłaszczenie, przepadek rzeczy
- Własność komunalna
- Mienie zabużańskie
- Dekret PKWN
- Grunty warszawskie (dekret warszawski)
- Rodzinne ogródki działkowe POD
- Reprywatyzacja
- Uwłaszczenie
- Nacjonalizacja
- Nacjonalizacja wód
- Majątki opuszczone i poniemieckie