Art. 39.
Ustawa z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego
1. Jeżeli osoba, o której mowa w art. 38, lub jej przedstawiciel ustawowy nie wyrażają zgody na przyjęcie jej do domu pomocy społecznej, a brak opieki zagraża życiu tej osoby, organ do spraw pomocy społecznej może wystąpić do sądu opiekuńczego miejsca zamieszkania tej osoby z wnioskiem o przyjęcie do domu pomocy społecznej bez jej zgody.
2. Z wnioskiem, o którym mowa w ust. 1, może wystąpić również kierownik szpitala psychiatrycznego, jeżeli przebywająca w nim osoba jest niezdolna do samodzielnego zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych, a potrzebuje stałej opieki i pielęgnacji, natomiast nie wymaga dalszego leczenia w tym szpitalu.
3. Jeżeli osoba wymagająca skierowania do domu pomocy społecznej ze względu na swój stan psychiczny nie jest zdolna do wyrażenia na to zgody, o jej skierowaniu do domu pomocy społecznej orzeka sąd opiekuńczy.
- Przesłanki umieszczenia w DPS (art. 38 i art. 39 u.o.z.p.)
- Przymusowe umieszczenie w DPS równoznaczne z pozbawieniem wolności
- Tryb postępowania w sprawach o umieszczenie w DPS (art. 38 i art. 39 u.o.z.p.)
- Umieszczenie w DPS w trybie udzielenia zabezpieczenia
- Wybór domu pomocy społecznej i przeniesienia z jednego domu do drugiego
- Wykonanie prawomocnego orzeczenia sądu opiekuńczego o umieszczeniu w DPS (art. 39 ust. 3 u.o.z.p)
- Wysłuchanie osoby, która ma być przyjęta do domu opieki społecznej (art. 42 u.o.z.p.)
- Zezwolenie na umieszczenie w domu pomocy społecznej