Art. 23. Przyjęcie w trybie nagłym bez zgody
Ustawa z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego
1. Osoba chora psychicznie może być przyjęta do szpitala psychiatrycznego bez zgody wymaganej w art. 22 tylko wtedy, gdy jej dotychczasowe zachowanie wskazuje na to, że z powodu tej choroby zagraża bezpośrednio własnemu życiu albo życiu lub zdrowiu innych osób.
2. O przyjęciu do szpitala osoby, o której mowa w ust. 1, postanawia lekarz wyznaczony do tej czynności po osobistym jej zbadaniu i zasięgnięciu w miarę możliwości opinii drugiego lekarza psychiatry albo psychologa.
3. Lekarz, o którym mowa w ust. 2, jest obowiązany wyjaśnić choremu przyczyny przyjęcia do szpitala bez zgody i poinformować go o jego prawach.
4. Przyjęcie do szpitala, o którym mowa w ust. 1, wymaga zatwierdzenia przez ordynatora (lekarza kierującego oddziałem) w ciągu 48 godzin od chwili przyjęcia. Kierownik szpitala zawiadamia o powyższym sąd opiekuńczy miejsca siedziby szpitala w ciągu 72 godzin od chwili przyjęcia.
5. Czynności, o których mowa w ust. 2, 3 i 4, odnotowuje się w dokumentacji medycznej.
- Gwarancyjny charakter przepisów ustawy o ochronie zdrowia psychicznego
- Niedopuszczalność wykładni rozszerzającej oraz analogi w zakresie przesłanek przymusowej hospitalizacji
- Zakres kontroli sądu opiekuńczego przyjęcia i przebywania w szpitalu osoby chorej psychicznie
- Pojęcie "zagrożenia zdrowia lub życia"
- Uczestnicy postępowania i status szpitala zawiadamiającego sąd o przyjęciu pacjenta
- Wypisanie osoby umieszczonej w trybie nagłym a dalszy bieg postępowania