Wypisanie osoby umieszczonej w trybie nagłym a dalszy bieg postępowania

Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 6 lutego 1996 r. III CZP 6/96 uznał, że wypisanie ze szpitala psychiatrycznego osoby umieszczonej tam bez jej zgody, dokonane po wniesieniu rewizji od postanowienia sądu opiekuńczego zezwalającego na pobyt i leczenie (art. 25 ustawy), nie uzasadnia uchylenia tego orzeczenia i umorzenia postępowania.

Stanowisko to opiera się ono na generalnym założeniu, że samo wypisanie ze szpitala psychiatrycznego osoby umieszczonej tam bez jej zgody nie czyni zbędnym późniejszego zbadania na podstawie przepisów ustawy psychiatrycznej, czy przyjęcie do niego nastąpiło zgodnie z prawem.

Postanowienie SN z dnia 30 kwietnia 1997 r., III CKU 22/97

Standard: 29478 (pełna treść orzeczenia)

Wydanie orzeczenia jest tożsame z ustaleniem, że u danej osoby stwierdzono określony stan psychiczny (choroba psychiczna) oraz że zakwalifikowano postępowanie tej osoby w określony sposób (zagraża bezpośrednio). Aczkolwiek zatem orzeczenie stwierdzające zasadność przyjęcia do szpitala dotyczy jednorazowego, konkretnego aktu, a jego skutek "wyczerpuje się" w momencie wypisania chorego ze szpitala, to faktem pozostaje, że w odniesieniu do danej osoby doszło do - usankcjonowanych przez sąd - ustaleń w zakresie jej zdrowia, postępowania i zagrożeń, jakie wywołuje. m.in. z tego względu fakt wypisania osoby umieszczonej w omawianym trybie w szpitalu psychiatrycznym, po zaskarżeniu orzeczenia, nie uzasadnia uchylenia tego orzeczenia i umorzenia postępowania (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 6 lutego 1996 r., sygn. akt III CZP 6/96, niepubl.).

Uczestnik postępowania w sprawie niniejszej został już ze szpitala wypisany, co - z omówionych względów - nie uchyla potrzeby odniesienia się do zarzutu rewizji i dokonania oceny prawidłowości zaskarżonego orzeczenia.

Postanowienie SN z dnia 14 lutego 1996 r., II CRN 201/95

Standard: 18870 (pełna treść orzeczenia)