Brak „zainteresowania” osoby korzystającej z cudzej nieruchomości w sprawach o rozgraniczenie i zasiedzenie

W uchwale z dnia 13 kwietnia 1988 r., III CZP 23/88 Sąd Najwyższy wyraził pogląd, że osoba korzystająca z cudzej nieruchomości w zakresie przejazdu i przechodu nie jest zainteresowana w rozumieniu art. 510 § 1 k.p.c. w sprawie o rozgraniczenie tej nieruchomości z nieruchomością sąsiednią.

Powyższe stanowisko nie jest odosobnione. Również w późniejszym orzecznictwie przyjmowano, że osoba korzystająca z nieruchomości nie jest zainteresowaną w sprawach o stwierdzenie nabycia nieruchomości przez posiadacza samoistnego (w uchwale z dnia 11 września 1991 r., III CZP 79/91) czy o stwierdzenie zasiedzenia własności nieruchomości, jeżeli nie roszczą sobie praw do tej nieruchomości lub przygranicznych pasów ziemi. Kierunek ten kontynuowany był również w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 10 lipca 1997 r., I CZ 82/97).

Sąd Najwyższy w składzie rozpoznającym tę sprawę nie dopatrzył się argumentów przemawiających przeciwko konieczności kontynuowania tej jednolitej linii orzecznictwa.

Postanowienie SN z dnia 1 października 1999 r., II CKN 606/99

Standard: 28683 (pełna treść orzeczenia)