Wyrok z dnia 2018-04-04 sygn. II SAB/Sz 27/18

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Nadzieja Karczmarczyk – Gawęcka Sędziowie Sędzia WSA Marzena Kowalewska (spr.) Sędzia WSA Anna Sokołowska po rozpoznaniu w Wydziale I w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 4 kwietnia 2018 r. w sprawie ze skargi E. J. na bezczynność i przewlekłość postępowania Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa w W. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej. 1. umarza postępowanie w sprawie, 2. stwierdza, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, 3. oddala skargę w pozostałym zakresie, 4. zasądza od Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa w W. na rzecz skarżącej E. J. kwotę [...] złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Pismem z 20 listopada 2017 r. E. J. (dalej: "Skarżąca"), które wpłynęło w dniu 20 listopada 2017 r. do Dyrektor Generalny Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa Oddziału Terenowego w S. (dalej: "Ośrodek") wystąpiła o udzielenie informacji publicznej :

1/ czy w Zasobie Własności Rolnej Skarbu Państwa /zwanym dalej Zasobem/ w zakresie, w jakim prawo własności Skarbu Państwa wykonywane było przez Agencję Nieruchomości Rolnych Oddział Terenowy w S. i wykonywane jest przez następcę prawnego Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa O.T. w S. znajduje się lub znajdowała część działki [...] obrębu [...] gmina K. określana przez ANR jako [...] II o pow. c/a [...] ha w powiecie [...],

2/ jeżeli wymieniona działka w punkcie 1 znajdowała się w Zasobie, czy była ona i jest w latach 2007 -2017 przedmiotem umów najmu, użyczenia lub dzierżawy,

3/ jeżeli wymieniona działka w punkcie 1, ANR a obecnie [...] oddała w najem lub dzierżawę jaka jest wysokość rocznego czynszu najmu lub dzierżawy tej działki w roku 2017 i jaka była wysokość tych czynszów w latach 2007 – 2016.

Pismem z 27 listopada 2017 r. Ośrodek informując Skarżącą, iż wnioskuje ona o informację publiczną przetworzoną, zwrócił się o podanie interesu publicznego, którym się kieruje Skarżąca wnioskując o udostępnienie wskazanych informacji.

Pismem z 21 grudnia 2017 r., które wpłynęło do Ośrodka 22 grudnia 2017 r , Skarżąca nie godząc się, że informacja o które wnioskowała miały charakter przetworzonych, z uwagi na częściowe zdezaktualizowanie wniosku z 20 listopada 2017 r. zmieniła żądanie zawarte we wniosku w ten sposób, że:

1/ cofnęła, anulowała w całości żądanie zawarte w punkcie 1 i 2,

2/ żądanie zawarte w pkt 3 zmieniła w ten sposób, że wnosi o wgląd do aktualnej, obowiązującej w roku 2017 umowy dzierżawy nieruchomości rolnej dz. nr [...] obrębu [...] gmina K. powiat P., woj. Z. określane przez ANR jako [...] II znajdującej się w Zasobie Własności Skarbu Państwa lub udostępnienie albo przesłanie jej kopii.

Pismem z 5 stycznia 2018 r., doręczonym Skarżącej [...] stycznia

2018 r., Ośrodek udostępnił Skarżącej kopię umowy dzierżawy działki nr [...] obręb P., gmina K. o pow. [...] ha , występującej pod nazwą własną "[...] V"

Pismem z 19 stycznia 2018 r. Skarżąca wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie skargę na bezczynność i przewlekłość postępowania w zakresie udostępnienia informacji publicznej przez Dyrektora Dyrektor Generalny Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa Oddział Terenowy w S. z wniosku z dnia 20 listopada 2017 r. / dot. wysokości czynszu dzierżawnego gruntów rolnych cz. dz. [...] - [...] II / i na podstawie art. 3 § 2, art. 50 § 1, art. 52 § 2, art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) dalej: "p.p.s.a." zarzucając naruszenie art. 13 ust. 1 i art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (tekst jedn. Dz. U. z 2015 r., poz. 2058 ze zm.), przez nieudzielenie informacji publicznej zgodnie z żądanym zakresem i wniosła o:

1/ zobowiązanie Dyrektora Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa Oddział Terenowy w S. do udzielenia żądanej informacji publicznej w terminie czternastu dni od daty doręczenia akt organowi,

2/ orzeczenie, że bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa,

3/ wymierzenie grzywny na podstawie art. 149 § 2 p.p.s.a. w maksymalnej wysokości określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a.,

4/ zasądzenie kosztów postępowania.

W skardze przedstawiając przebieg dotychczasowego postępowania z jej wniosku o udostępnienie informacji publicznej wskazała, że do dnia złożenia skargi tj. 19 stycznia 2018 r. Ośrodek nie udostępnił żądanej informacji ani też nie wydał decyzji odmownej zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, czym naruszył 14 dniowy termin zapisany w art. 13 tej ustawy.

Skarżąca wskazała, że zgodnie z art. 5 ustawy o dostępie do informacji publicznej informacje, o które wystąpiła mieszczą się w pojęciu informacji publicznej w powyższym rozumieniu. Są to bowiem w istocie informacje dotyczące sposobu i zasad wykorzystania majątku publicznego, o którym mowa w art. 6 ust. 5 lit. a ustawy o dostępie do informacji publicznych.

Powołując orzecznictwo sądowoadministracyjne w zakresie pojęcia bezczynności organu w zakresie udzielenia informacji publicznej, wskazała Skarżąca na obowiązek sądu do rozpoznania przewlekłości prowadzonego postępowania w przypadku umorzenia postępowania w zakresie bezczynności i wniosła o zobowiązanie Dyrektora Ośrodka do ukarania pracownika winnego niezałatwienia sprawy w terminie w myśl art. 38 k.p.a.

W odpowiedzi na skargę Ośrodek wniósł o umorzenie postępowania z uwagi na udzielenie wnioskowanej informacji.

Przedstawiając przebieg postępowania poczynając od wniosku Skarżącej z 20 listopada 2017 r. i udzielonej informacji przy piśmie z 5 stycznia 2018 r. Ośrodek wskazał, że kolejno pismem z 29 stycznia 2018 r. Skarżąca wskazała, iż załączona do pisma Organu z 5 stycznia 2018 r. umowa nie jest wystarczająca do zrealizowania wniosku o udostępnienie informacji publicznej. Skarżąca w piśmie z 29 stycznia 2018 r. wskazała, iż wnioskowała o dokumenty dotyczące cz. działki nr [...] obręb P., gmina K., nazwanej jako [...] II, a otrzymała dokumenty związane z cz. działki nr [...] obrębu [...] ([...] V), gmina K. przez co zmieniono jej żądanie, które dotyczyło przesłania kopii umowy dzierżawy cz. dz. [...] obrębu [...] /[...] II/ gmina K. pow. P. woj. zachodniopomorskie. Do pisma Skarżąca załączyła kopię mapki dla działki [...] II z jej uwidocznieniem.

W odpowiedzi Ośrodek pismem z 7 lutego 2018 r. wyjaśnił, iż we wniosku z 21 grudnia 2017 r. Skarżąca zamiennie określała nieruchomość, będącą przedmiotem wniosku o udostępnienie informacji publicznej, raz jako "działka nr [...] obręb P.", później jako "działka nr [...] obręb P.". Jednocześnie Ośrodek poinformował Skarżącą, iż działka nr [...] obręb P. nie wchodzi w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa.

Dalej Ośrodek wskazał, iż przesyłając wraz z pismem z 5 stycznia 2018 r. kopię umowy dzierżawy części działki nr [...] Ośrodek kierował się wskazanymi przez Skarżącą danymi, tj. numerem działki "[...]", nazwą obrębu "[...]" oraz powierzchnią działki, będącą przedmiotem dzierżawy "ok. [...] ha".

Ośrodek odnosząc się do żądania Skarżącej co do konieczności wydania decyzji, wskazał, iż opierając się na załączonej do pisma Skarżącej z 29 stycznia 2018 r. mapie z naniesionymi granicami nieruchomości, będącej przedmiotem wniosku, przesłał kopię obowiązującej w 2017 roku umowy dzierżawy (aneks nr [...], obejmujący tekst jednolity umowy) nieruchomości pn. [...] i [...] I, stanowiącej część działki nr [...], obręb P., o pow. [...] ha, która to m.in. obejmuje zaznaczony przez Skarżącą teren.

W piśmie procesowym z [...] marca 2018 r. Skarżąca, odnosząc się do odpowiedzi na skargę Ośrodka podniosła, że co prawda otrzymała pismem nadanym w urzędzie pocztowym 8 lutego 2018 r. doręczonym 27 lutego 2018 r. kopię umowy dzierżawy, która jednak zdaniem Skarżącej w świetle obowiązujących przepisów nie może być uznana, za odwzorowanie z oryginałem lub świadczyć, że taki oryginał w ogóle istnieje poprzez to, że nie zawiera klauzuli "za zgodność z oryginałem" i z uwagi na powyższe zdaniem Skarżącej Ośrodek nadal nie udostępnił żądanej informacji.

Dodatkowo podniosła, że i tak przesłanie informacji nastąpiło z uchybieniem 14 dniowego terminu, o którym mowa w art. 25 ustawy o dostępie do informacji publicznej, mając na uwadze, że wniosek złożono 20 listopada 2017 r. a zmieniono 22 grudnia 2017 r. Zdaniem Skarżącej Ośrodek manipuluje pojęciami doręczanie pisma w dacie, nadania pisma w placówce pocztowej w dacie, napisanie pisma w dacie w ten sposób, że utożsamia datę napisania pisma z datą nadania w urzędzie Pocztowym lub doręczenia adresatowi co jest rażącym naruszeniem prawa.

Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał, co następuje:

Mając na uwadze zarzuty skargi, uzupełnione w piśmie procesowym wskazać należy, że Skarżąca wnosząc skargę zarzuca, że przesłanie kopii umowy dzierżawy przy piśmie z dnia 5 stycznia 2018 r. nie jest informacją o którą występowała, a przesłanie kopii umowy dzierżawy nadanej na poczcie 8 lutego 2018 r. a doręczone 27 lutego 2018 r., która nie jest poświadczona za zgodność z oryginałem nie spełnia wymogu udzielenia informacji publicznej i nastąpiło, mając na uwadze wniosek z 20 listopada 2017 r. zmodyfikowany 21 grudnia 2017 r., z przekroczeniem ustawowego 14 - dniowego terminu.

Ośrodek wywodzi, że doszło do udzielenia informacji publicznej na wniosek Skarżącej z 21 grudnia 2017 r., który był nowym w stosunku do wniosku z 20 listopada 2017 r., a z uwagi na sprzeczności danych nieruchomości będącej przedmiotem udostępnienia informacji publicznej Ośrodek przekazał umowy dzierżawy nieruchomości pod nazwą [...] V (przy piśmie z 5 stycznia 2018 r.) a następnie poinformował, że działka nr [...] obręb P. nie jest w Zasobach Własności Rolnej Skarbu Państwa; że nie jest stroną umowy dzierżawy nieruchomości pn [...] II stanowiącej część działki nr [...] obręb P. oraz przesłał aneks do umowy dzierżawy działki nr [...] obręb P. o pow. [...] ha pod nazwą [...] i [...] I (przy piśmie z 7 lutego 2018 r.).

Przy tak zakreślonych ramach sporu wskazać należy, że celem skargi na bezczynność organu jest doprowadzenie do wydania aktu względnie dokonania czynności lub stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa. Istotne jest przy tym, że w sprawach skarg na bezczynność, Wojewódzki Sąd Administracyjny orzeka biorąc pod uwagę stan rzeczy istniejący w chwili wydawania orzeczenia.

Zgodnie z wypracowaną przez doktrynę definicją stanu bezczynności, stan ten zachodzi wówczas, gdy w prawnie ustalonym terminie organ nie podjął żadnych czynności w sprawie lub wprawdzie prowadził postępowanie, ale mimo ustawowego obowiązku nie zakończył go wydaniem w terminie decyzji, postanowienia, innego aktu lub też nie podjął innej stosownej czynności (vide: T. Woś "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz", Wyd. Prawnicze LexisNexis, W-wa 2005, s. 86). Dla stwierdzenia stanu bezczynności potrzebne jest zatem ustalenie, iż przekroczono termin w załatwieniu sprawy (dokonaniu stosownej czynności).

W świetle powyższego przyjąć należy, że bezczynność organu na gruncie ustawy o dostępie do informacji publicznej, a w oparciu o którą Sąd rozpatruje niniejszą skargę – oznacza niepodjęcie przez podmiot obowiązany do udostępnienia informacji publicznej w 14 - dniowym terminie, wskazanym w art. 13 ustawy o dostępie do informacji publicznej, stosownych czynności, czyli udostępnienia informacji żądanej informacji, jak i nie wydania decyzji o odmowie jej udzielenia (art. 16 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej).

Przedmiotem niniejszego postępowania jest bezczynność Dyrektor Generalny Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej, o którą wnioskiem z 20 listopada 2017 r. zmienionym 21 grudnia 2017 r. wystąpiła Skarżąca.

Przystępując do merytorycznych rozważań wskazać należy, iż stosownie do regulacji art. 1 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną w rozumieniu ustawy i podlega udostępnieniu oraz ponownemu wykorzystywaniu na zasadach i w trybie określonych w ustawie. Przykładowe wyliczenie, jakie dane stanowiące informację publiczną, podlegają udostępnieniu, zawiera przepis art. 6 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Prawo do informacji publicznej obejmuje w szczególności uprawnienie do uzyskania informacji publicznej oraz wglądu do dokumentów urzędowych (art. 3 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej).

W przedmiotowej sprawie Skarżąca wnioskowała o udostępnienie informacji publicznej poprzez wgląd do aktualnej, obowiązującej w roku 2017 umowy dzierżawy nieruchomości rolnej dz. nr [...] obrębu [...] gmina K. powiat P., woj. Z. określane przez ANR jako [...] II znajdującej się w Zasobie Własności Skarbu Państwa lub udostępnienie albo przesłanie jej kopii.

Zauważyć należy, że zawarte w piśmie z 21 grudnia 2017 r. żądanie, które wpłynęło do Ośrodka 22 grudnia 2017 r. jest nowym żądaniem w stosunku do tych zawartych w piśmie z 20 listopada 2017 r. Skarżąca nie tylko cofnęła pytania nr [...] ale zmieniła pytanie nr [...] w ten sposób, że zamiast informacji o wysokości czynszu co do ewentualnie oddanej w dzierżawę działki nr [...] obręb P. gmina K. określanej jako [...] II, wystąpiła o obowiązującą umowę dzierżawy nieruchomości rolnej części działki nr [...] obręb P. gmina K. określanej jako [...] II. Nie oceniając z jakich przyczyn nastąpiła zmiana żądania, bo ta nie jest przedmiotem kontroli Sądu, zasadnie Ośrodek wywodzi, że jako datę rozpoczęcia biegu terminu do udzielenia informacji publicznej na żądanie Skarżącej należy przyjąć termin 22 grudnia 2017 r. (data wpływu do Ośrodka pisma Skarżącej z 21 grudnia 2017 r.).

Z treści pisma z 21 grudnia 2017 r. w zestawieniu z ww przepisami ustawy o dostępie do informacji publicznej wynika, że wnioskowane przez Skarżącą informacje niewątpliwie stanowiły informację publiczną w rozumieniu powoływanej ustawy, co nie jest objęte sporem między Skarżącą, a Ośrodkiem. Do udostępniania informacji publicznej zobowiązane są władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne, w szczególności organy władzy publicznej, a więc i Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa, co w sprawie także nie jest kwestionowane.

Wobec stwierdzenia, że Ośrodek był zobowiązany do udostępnienia informacji publicznej, a wnioskowane przez Skarżącą dane stanowią taką informację przystąpić należy do oceny, czy Ośrodek jako podmiot zobowiązany do udzielenia informacji, pozostaje w bezczynności.

Bezczynność organu na gruncie powołanej ustawy o dostępie do informacji publicznej polega na tym, że organ zobowiązany do podjęcia czynności materialno – technicznej, czyli do udostępnienia informacji publicznej, takiej czynności nie podejmuje, nie wydaje także decyzji o odmowie udostępnienia informacji publicznej, ani na piśmie nie udziela odpowiedzi, że żądanej informacji publicznej nie posiada. Celem skargi na bezczynność jest z kolei zobligowanie organu do wydania aktu lub dokonania wynikającej z przepisów prawa czynności w sprawie wszczętej żądaniem strony. Badając zasadność skargi na bezczynność sąd czyni to według stanu prawnego i na podstawie akt sprawy, istniejących w dniu wydania orzeczenia.

W świetle powyższego mając na uwadze dokonane czynności przez Ośrodek przyjąć należy, że Ośrodek pismem z 7 lutego 2018 r. nadanym 8 lutego 2018 r. a którą to przesyłkę, jak wskazuje Skarżąca odebrała 27 lutego 2018 r., rozpatrzył wniosek Skarżącej z 21 grudnia 2017 r. (wpływ do Ośrodka 22 grudnia 2017 r.) w przedmiocie udostępnienia żądanej informacji publicznej. Pismem sporządzonym

7 lutego 2018 r. po pierwsze Ośrodek wskazał, że działka [...] nie wchodzi w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, po drugie, że Ośrodek nie jest stroną obowiązującej w 2017 r. umowy dzierżawy nieruchomości [...] II o wskazanej przez Skarżącą pow. [...] ha. Wbrew bowiem stanowisku Skarżącej zawartym w skardze z pisma z 21 grudnia 2017 r. wynika jednoznacznie, że żądanie dotyczy działki nr [...] obrębu [...] i określanej jako [...] II .

Z treści przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej wynika, że w przypadku postępowania wszczynanego na wniosek, udzieleniu informacji lub poinformowaniu wnioskodawcy, że podmiot, do którego się zwrócił, nie posiada żądanej informacji następuje w drodze czynności materialno-technicznej, z kolei w sytuacji, w której podmiot zobowiązany zamierza odmówić udostępnienia informacji lub umorzyć postępowanie wydaje decyzję o (art. 16 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej). Udzielenie zatem odpowiedzi na wniosek dotyczący informacji nie będącej w posiadaniu organu, następuje zwykłym pismem. Skoro z taką sytuacją mamy do czynienia w niniejszej sprawie, domaganie się przez Skarżącą wydania decyzji nie znajduje zatem prawnego uzasadnienia.

W związku z powyższym skoro informacja o działce [...] i braku umowy co do działki określanej jako [...] II znalazła się dopiero w piśmie Ośrodka z 7 lutego 2018 r. to nie można uznać, że Ośrodek przekazując przy piśmie z 5 stycznia 2018 r. aneks umowy dzierżawy działki nr [...] z obrębu [...] ([...] V) rozpoznał żądanie Skarżącej w dacie 5 stycznia 2018 r. (i jak wynika to z pisma Skarżącej z 29 stycznia 2018 r., nadanego w Urzędzie Pocztowym w dacie 12 stycznia 2018 r. a doręczonego Skarżącej [...] stycznia 2018 r.).

W tym stanie faktycznym i prawnym stwierdzić należy, że bezczynność Ośrodka w przedmiocie udostępnienia informacji, rozpatrzenia wniosku Skarżącej zgodnie z żądaniem- została usunięta przez sam Ośrodek, przy czym bezczynność organu ustała w dniu 8 lutego 2018 r., czyli w dniu przesłania Skarżącej opisanego wyżej pisma sporządzonego dnia 7 lutego 2018 r. w którym poinformowano, że działka [...] obręb P. nie wchodzi w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, że Ośrodek nie jest stroną umowy dzierżawy nieruchomości pod nazwą [...] II.

Sąd uznał, że datą ustania bezczynności jest data 8 lutego 2018 r. albowiem jeśli żądana informacja ma charakter informacji publicznej udostępnianej w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej, podmiot zobowiązany do udzielenia tej informacji pozostaje w bezczynności nie tylko wówczas, gdy w terminie przewidzianym tą ustawą nie podejmuje żadnych czynności, czyli milczy i nie udziela informacji, ale również wówczas, gdy udziela informacji nieadekwatnej do treści wniosku. Taką nieadekwatną informacją, mając na uwadze treść żądania Skarżącej zawartą w piśmie z 21 grudnia 2017 r., była informacja zawarta w piśmie sporządzonym przez Ośrodek 5 stycznia 2018 r.

Ponieważ, jak to już wyżej Sąd podkreślił, celem skargi na bezczynność organu jest zobowiązanie do wydania określonego aktu lub dokonania czynności, stąd też udzielenie Skarżącej informacji zawartej w piśmie z 7 lutego 2018 r. uczyniło rozpoznanie niniejszej sprawy bezprzedmiotowym, albowiem przedmiot postępowania sądowego - jakim była bezczynność strony przeciwnej w tym zakresie - przestał w dacie orzekania istnieć.

Powyższe ustalenia pozwalają zatem na stwierdzenie, że odpadnięcie głównej przesłanki (bezczynności organu), w okresie pomiędzy wpływem skargi do Sądu na bezczynność a rozpoznaniem przez Ośrodek wniosku (żądania) Skarżącej uniemożliwiło Sądowi zobowiązanie Ośrodka do podjęcia czynności w przedmiocie rozpoznania wniosku, udostępnienia informacji, która co prawda z przekroczeniem ustawowego terminu, ale została dokonana. Wskazać przy tym należy, że w orzecznictwie przyjęte zostało, iż orzekając w sprawie dotyczącej skargi na bezczynność organu, Sąd nie przeprowadza kontroli określonego aktu lub czynności danego organu, lecz biorąc za podstawę stan faktyczny i prawny danej sprawy rozstrzyga czy istotnie organ pozostaje w bezczynności (art. 149 p.p.s.a.). Gdy postępowanie przed sądem I instancji po wniesieniu skargi na bezczynność organu stało się bezprzedmiotowe i to z uwagi na podjęte przez organ czynności, wówczas Sąd winien orzec o umorzeniu postępowania (por. wyrok NSA z dnia 20 stycznia 2009 r., sygn. akt II OSK 812/08, publ. Lex nr 478295). W tej sytuacji, skoro niewątpliwie postępowanie sądowe w niniejszej sprawie - stało się bezprzedmiotowe, to zgodnie z art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a, postępowanie przed tut. Sądem należało umorzyć w zakresie w jakim dotyczyło ono zobowiązania Ośrodka do dokonania określonych czynności związanych z żądaniem objętym wnioskiem z 21 grudnia 2017 r.

Zważyć przy tym należy, że rozpoznanie żądania o udzielenie przez organ żądanej informacji, nie zwalniało wojewódzkiego sądu administracyjnego z obowiązku rozpoznania skargi wniesionej na podstawie art. 3 § 2 pkt 8 p.p.s.a. w zakresie orzeczenia, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa (art. 149 § 1a p.p.s.a.).

W ocenie Sądu, w okolicznościach niniejszej sprawy zaistniała bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa. W orzecznictwie sądowym, które skład orzekający w pełni podziela wskazuje się, że takim naruszeniem będzie stan, w którym wyraźnie, ewidentnie, bezdyskusyjnie i drastycznie naruszono treść obowiązku wynikającego z przepisu prawa. Ponadto akcentuje się, iż kwalifikacja naruszenia jako rażącego musi posiadać pewne dodatkowe cechy w stosunku do stanu określanego jako "zwykłe" naruszenie. Dla uznania rażącego naruszenia prawa nie jest wystarczające samo przekroczenie przez organ ustawowych obowiązków, ale musi być ono znaczne i niezaprzeczalne oraz pozbawione jakiegokolwiek racjonalnego uzasadnienia (por. wyrok NSA z 21.06.2012 r., sygn. I OSK 675/12; postanowienie NSA z 27.03.2013 r. sygn. II OSK 468/13 oraz wyroki WSA: we Wrocławiu z 10.04.2014 r., sygn. II SAB/Wr 14/14; w Poznaniu z 11.10.2013 r., sygn. II SAB/Po 69/13; w Szczecinie z 16.05.2013 r., sygn. II SAB/Sz 34/13 - wszystkie dostępne http://orzeczenia.nsa.gov.pl).

Mając bowiem na uwadze podjęte czynności przez Ośrodek poczynając od pisma z daty 5 stycznia 2018 r. można zarzucić ewentualnie Ośrodkowi, że podjął próbę zidentyfikowania żądania Skarżącej i chęć udzielenia informacji poprzez próbę odniesienia wskazanych przez Skarżącą danych nieruchomości takich jak położenie, powierzchnia do będących w posiadaniu Ośrodka dokumentacji, która stanowi podstawę udzielenia informacji. Pismo z 5 stycznia 2018 r.– jak wynika to z pisma Skarżącej (z 29 stycznia 2018 r.), zostało nadane przez Ośrodek 12 stycznia 2018 r. Mając zatem na uwadze, że 5 stycznia 2018 r. to piątek, ponadto okres świąteczno-noworoczny z uwzględnieniem dodatkowego dnia wolnego od pracy w związku z 6 stycznia 2018 r. i zwyczajowy obieg korespondencji, nadanie przesyłki 12 stycznia 2018 r. nie stanowi o przewlekłości czynności Ośrodka. Natomiast odnosząc się do treści żądania to uprawnionym jest w takim przypadku pogląd, że podmiot zobowiązany winien udzielać informacji w zakresie żądania wniosku, w przypadku zaś braku możliwości zidentyfikowania treści żądania winien wystąpić do wnioskodawcy do jego sprecyzowania, przy czym nie zwalnia to podmiotu od obowiązku zachowania terminu do udzielenia informacji publicznej (z możliwością przedłużenia terminu – art. 13 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej). Zauważyć też należy, że w niniejszej sprawie Ośrodek mając na uwadze zastrzeżenia Skarżącej zawarte w piśmie z 29 stycznia 2018 r. co do nieadekwatnie udzielonej informacji, pismem z 7 lutego 2018 r. rozpoznał żądanie stosownie do jego treści, nadanym 8 lutego 2018 r., nie tylko udzielając odpowiedzi ale także mając na uwadze oznaczenie na załączonej przez Skarżącą mapie z naniesionymi granicami działki będącej przedmiotem wniosku o udzielenie informacji publicznej, udostępnił aneks nr [...] obejmujący jednolity teks umowy nieruchomości pn. [...] i [...] I stanowiącej część działki nr [...] obręb P. o powierzchni [...],00 ha, która obejmuje – określony przez Skarżącą teren nazwany [...] II. Ponadto odnosząc się do zarzutów skargi wskazać należy, że z treści art. 6 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o dostępie informacji publicznej wynika, że przedmiotem udostępnienia jest treść dokumentów urzędowych, a nie dokumenty urzędowe. Wydanie wnioskodawcy kserokopii dokumentów wyczerpuje obowiązek organu w zakresie udostępnienia informacji publicznej. Natomiast poświadczenie zgodności z oryginałem kopii dokumentu służy nadaniu tej kopii mocy dokumentu urzędowego. Celem ustawy o dostępie do informacji publicznej nie jest zaś wydawanie dokumentów urzędowych, tylko umożliwienie udostępnienia informacji (por. wyrok NSA z dnia 21 czerwca 2012 r., I OSK 75/12, publ. Lex nr 1216577).

W okolicznościach niniejszej sprawy zatem nie można uznać, że bezczynność przybrała postać celowego działania nacechowanego złą wolą, czy też poważnego zaniedbania. Dlatego orzeczono jak w pkt 2 wyroku, stosownie do art. 149 § 1a p.p.s.a.

W tej sytuacji brak było również podstaw do wymierzenia organowi grzywny na podstawie art. 149 § 2 p.p.s.a. Nałożenie grzywny ma w tym wypadku charakter fakultatywny i to sąd administracyjny na podstawie okoliczności sprawy ocenia, czy uzasadnione jest nałożenie grzywny w tym trybie. Natomiast w okolicznościach przedmiotowej sprawy, gdy stwierdzona bezczynność nie miała charakteru rażącego naruszenia prawa, Sąd nie znalazł uzasadnienia dla wymierzenia organowi grzywny, w związku z tym wniosek w tym względzie oddalił, o czym orzeczono w punkcie 3 sentencji wyroku.

W związku ze zgłoszonym w skardze wnioskiem o zobowiązanie Spółki do ukarania dyscyplinarnego pracownika winnego niezałatwienia sprawy w terminie, Sąd wyjaśnia, że brak jest podstaw prawnych do zobowiązania ww. podmiotu do wdrożenia odpowiedzialności służbowej wobec pracowników, którzy naruszyli swoje obowiązki, zwłaszcza w ramach postępowania dotyczącego udostępnienia informacji publicznej.

Odnosząc się do zarzutów skargi, że Ośrodek manipuluje pojęciami "doręczenia", "napisania", "nadania" pisma, co do zasady zgodzić się należy ze stanowiskiem Skarżącej, że udostępnienie informacji publicznej następuje w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku a przez udostępnienie informacji należy rozumieć w przypadku przesłania za pośrednictwem poczty dzień nadania takiej przesyłki nie zaś dzień podpisania pisma zawierającego informację publiczną. W ustawie o dostępie do informacji publicznej ustawodawca używa zwrotów: wytworzenie informacji (art. 12 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej), udostępnianie informacji (art. 12 ustawy o dostępie do informacji publicznej), przy czym każdy z tych pojęć nie jest używany zamiennie, co oznacza, że sporządzenie pisma zawierającego informację publiczną wymaga jego udostepnienia. Zdaniem Sądu udostępnienie informacji publicznej w sytuacji sporządzenia pisma ją zawierającego następuje w dacie nadania przesyłki zawierającej pismo z tą informacją. Nie budzi zatem wątpliwości, że udzielenie odpowiedzi na żądanie Skarżącej miało miejsce 8 lutego 2018 r. a nie 7 lutego 2018 r. Powyższe stanowisko nie zmienia dokonanej oceny przez sąd a wyrażonej w niniejszym wyroku.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 200 i art. 205 § 2 p.p.s.a., które zasądzając kwotę [...]zł uiszczoną tytułem wpisu od skargi.