Postanowienie z dnia 2019-10-24 sygn. C-211/17

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Postanowienie

Trybunału (pierwsza izba)

z dnia 24 października 2019 r.

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Curtea de Apel Bacău - Rumunia) – SC Topaz Development SRL / Constantin Juncu, Raisa Juncu

(Sprawa C-211/17)

Odesłanie prejudycjalne – Artykuł 99 regulaminu postępowania przed Trybunałem – Ochrona konsumentów – Dyrektywa 93/13/EWG – Nieuczciwe warunki w umowach konsumenckich – Umowa przedwstępna sprzedaży sporządzona przez dewelopera i poświadczona notarialnie – Artykuł 3 ust. 2 i art. 4 ust. 1 – Dowód uzgodnienia warunków umowy – Domniemanie – Podpisanie umowy przez konsumenta – Artykuł 3 ust. 3 – Punkt 1 lit. d)-f) i i) załącznika – Wyraźna klauzula rozwiązująca – Klauzula kary umownej – Nieuczciwy charakter – Artykuły 6 i 7 – Możliwość zmiany przez sąd krajowy warunku, co do którego stwierdzono, że posiada nieuczciwy charakter

Język postępowania: rumuński

Sąd odsyłający

Curtea de Apel Bacău

Strony w postępowaniu głównym

Strona powodowa: SC Topaz Development SRL

Strona pozwana: Constantin Juncu, Raisa Juncu

Sentencja

Artykuł 3 ust. 2 oraz art. 4 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich, należy interpretować w ten sposób, że w okolicznościach takich jak te będące przedmiotem postępowania głównego, sam podpis na zawartej przez konsumenta z przedsiębiorcą umowie stanowiącej, że na jej mocy tenże konsument akceptuje wszystkie określone z góry przez przedsiębiorcę warunki umowy, nie pociąga za sobą obalenia domniemania, zgodnie z którym warunki te nie były indywidualnie negocjowane.

Artykuł 3 ust. 3 dyrektyw 93/13 w związku z załącznikiem do niej należy interpretować w ten sposób, że wyraźna klauzula rozwiązująca oraz klauzula kary umownej, takie jak będące przedmiotem postępowania głównego, występujące w umowie zawartej między konsumentem a przedsiębiorcą, sporządzone wyłącznie na korzyść tego ostatniego i określone przez niego z góry, mogą stanowić nieuczciwe warunki umowy, o których mowa w pkt 1 lit. d)-f) tegoż załącznika, czego sprawdzenie należy do sądu krajowego.

Artykuł 6 dyrektywy 93/13 należy interpretować w ten sposób, że jeżeli wyraźna klauzula rozwiązująca oraz klauzula kary umownej występujące w umowie przedwstępnej sprzedaży zawartej między konsumentem a przedsiębiorcą zostaną uznane za nieuczciwe, sąd krajowy nie może zaradzić skutkom nieważności tych klauzul poprzez zastąpienie ich własnym rozstrzygnięciem, z wyjątkiem sytuacji, w której umowa ta nie może dalej obowiązywać w razie wyeliminowania tych nieuczciwych warunków, a unieważnienie owej umowy w całości naraża konsumenta na szczególnie szkodliwe skutki.