Abuzywny charakter kary umownej
Nieuczciwe warunki umowy zawarte z konsumentem w orzeczniczej praktyce Kara umowna (art. 483 k.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Wysokość kary umownej jest rażąco wygórowana, jeżeli prowadzi do nieuzasadnionego wzbogacenia wierzyciela.
Powyższe wymaga weryfikacji czy doszło do nieusprawiedliwionej okolicznościami sprawy dysproporcji między wysokością zastrzeżonej kary umownej, a ochroną interesu wierzyciela (postanowienie SN z 29 maja 2018 r., IV CSK 621/17).
W rozpoznawanej sprawie istnieje bardzo duża różnica pomiędzy kwotą wypłaconą pozwanemu przez powódkę (500,00 zł) a ustaloną kwotą kary umownej (15.000,00 zł). Karę umowną w takiej wysokości i w stosunku do tak określonej kwoty wypłaconej pozwanemu, należy uznać za rażąco wygórowaną. Nie jest ona bowiem usprawiedliwiona ryzykiem ponoszonym przez powódkę w związku z zawarciem umowy opcji nabycia akcji czy nieporównywalnym charakterem czynności, do których dokonania strony się zobowiązały.
Nieuwzględnienie przez Sąd Rejonowy w B. z urzędu nieskuteczności postanowienia ustanawiającego rażąco wygórowaną karę umowną i w konsekwencji wydanie zaskarżonego nakazu zapłaty, stanowiło naruszenie art. 385[3] pkt 17 k.c. w zw. z art. 385[1] § 1 k.c.
Wyrok SN z dnia 19 stycznia 2022 r., I NSNc 216/21
Standard: 67852 (pełna treść orzeczenia)
Przy ocenie ewentualnego rażąco wysokiego charakteru kwoty odszkodowania nałożonego na konsumenta w rozumieniu pkt 1 lit. e) załącznika do tej dyrektywy istotną wagę należy przywiązywać do znaczenia tych warunków umownych, które są związane z tym samym naruszeniem.
Jeżeli dwa postanowienia dotyczące kary umownej wiążą się z jednym i tym samym naruszeniem, owe postanowienia należy przeanalizować łącznie.
Do sądu należy jednak zbadanie, czy w odniesieniu do tego samego naruszenia przedsiębiorca powołuje się przeciwko konsumentowi na inne warunki spornej umowy, czy też można się na nie powołać w ramach odrębnych postępowań wszczętych przeciwko niemu. Jeśli tak jest, sąd odsyłający powinien wziąć pod uwagę kumulatywny skutek stosowania wszystkich tych warunków, nawet jeśli wspomniane warunki same w sobie nie wydają się nieuczciwe, w celu dokonania oceny nieuczciwego charakteru warunku umownego, który stanowi podstawę wniesionego do niego pozwu.
Wyrok TSUE z dnia 10 września 2020 r., C-738/19
Standard: 82582 (pełna treść orzeczenia)