Wyrok z dnia 2024-02-13 sygn. III K 86/22

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt III K 86/22

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 lutego 2024 r.

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. III Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Magdalena Zapała-Nowak

Protokolant: Monika Nowicka, Bożena Wolfram

Prokurator: Agnieszka Rogowska, Waldemar Pasik, Sławomir Głuszek, Katarzyna Szlagowska, Paweł Gębicz

po rozpoznaniu w dniach: 19 stycznia 2023 r., 6 marca 2023 r., 13 marca 2023 r., 31 maja 2023 r., 26 lipca 2023 r., 16 sierpnia 2023 r., 9 października 2023 r., 30 listopada 2023 r., 31 stycznia 2024 r.

sprawy:

T. S.

s. M. i Ł. z domu G.

urodzonego (...) w B.,

o to, że

1.  w okresie od 27 grudnia 2018 roku do 29 marca 2019 roku B. przy ul. (...) działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej jako prezes zarządu PW (...) spółka z o.o. doprowadził osoby reprezentujące spółkę (...) z siedzibą w R. (...) w (...) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w łącznej kwocie 401.306,88 euro, to jest równowartości 1.707.853,18 zł, poprzez wprowadzenie w błąd co do kondycji finansowej P.W. (...) Sp. Z o.o. i zamiaru oraz możliwości zapłaty za zamówiony, a następnie dostarczony towar w postaci trzody chlewnej, co zostało stwierdzone fakturami VAT numer:

- (...) z dnia 27.12.2018 r., wystawioną na kwotę 7.165,82 EUR,

- (...) z dnia 31.12.2018 r., wystawioną na kwotę 25.560,96 EUR,

- (...) z dnia 07.01.2019 r., wystawioną na kwotę 6.954,35 EUR,

- (...) z dnia 08.01.2019 r., wystawioną na kwotę 32.174,95 EUR,

- (...) z dnia 16.01.2019 r., wystawioną na kwotę 27.207,45 EUR,

- (...) z dnia 31.01.2019 r., wystawioną na kwotę 33.170,58 EUR,

- (...) z dnia 08.02.2019 r., wystawioną na kwotę 35.106,75 EUR,

- (...) z dnia 15.02.2019 r., wystawioną na kwotę 33.989,77 EUR,

- (...) z dnia 22.02.2019 r., wystawioną na kwotę 29.681,40 EUR,

- (...) z dnia 04.03.2019 r., wystawioną na kwotę 17.360,85 EUR,

- (...) z dnia 04.03.2019 r., wystawioną na kwotę 10.695,75 EUR,

- (...) z dnia 08.03.2019 r., wystawioną na kwotę 30.325,68 EUR,

- (...) z dnia 22.03.2019 r., wystawioną na kwotę 32.328,80 EUR,

- (...) z dnia 29.03.2019 r., wystawioną na kwotę 9.743,42 EUR,

- (...) z dnia 29.03.2019 r., wystawioną na kwotę 34.487,70 EUR,

- (...) z dnia 30.03.2019 r., wystawioną na kwotę 7.165,82 EUR,

oraz działając w celu oraz w sposób opisany powyżej doprowadził A. F. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 3.000 zł z tytułu braku całkowitej zapłaty za fakturę VAT numer (...) z dnia 14.02.2019 r. wystawioną na kwotę 16.974 zł,

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk w zw. z art. 12 § 1 kk

2.  w dniu 05.04.2019 r. w B. przy ul. (...) działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej jako prezes zarządu PW (...) spółka z o.o. doprowadził (...) spółka z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 26.574,00 zł poprzez wprowadzenie w błąd co do kondycji finansowej P.W. (...) Sp. Z o.o. oraz zamiaru i możliwości zapłaty za zamówiony, a następnie dostarczony towar w postaci trzody chlewnej, co zostało stwierdzone fakturą VAT numer (...) wystawioną na kwotę 101.574,00,

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

3.  w okresie od 20 maja 2019 roku do 19 lipca 2019 roku w B. przy ul. (...) działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej jako prezes zarządu PW (...) spółka z o.o., po uprzednim wprowadzeniu w błąd K. L. co do sytuacji finansowej spółki oraz zamiaru i możliwości wywiązania się z zobowiązań wynikających z zawartych umów sprzedaży, nabył 832 sztuki warchlaków za które nie dokonał zapłaty doprowadzając K. L. do niekorzystnego rozporządzenie mieniem w łącznej kwocie 315.462,59 zł, stanowiącej mienie znacznej wartości, z tytułu braku całkowitej zapłaty za faktury VAT numer:

- (...) z dnia 30.05.2019 r. wystawioną na kwotę 89.226,30 zł,

- (...) z dnia 10.06.2019 r. wystawioną na kwotę 55.643,76 zł,

- (...) z dnia 21.06.2019 r. wystawioną na kwotę 46.325,52 zł,

- (...) z dnia 21.06.2019 r. wystawioną na kwotę 54.651,46 zł,

- FS (...) z dnia 28.06.2019 r. wystawioną na kwotę 180.485,63 zł,

to jest o czyn z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk w zw. z art. 12 § 1 kk

4.  w okresie od dnia 30.06.2018 roku do dnia 30.07.2018 roku w B. przy ul. (...) działając jako prezes zarządu PW (...) spółka z o.o. nie zgłosił wniosku o upadłość spółki, pomimo powstania warunków uzasadniających według przepisów ustawy Prawo upadłościowe upadłość PW (...) spółka z o.o., gdzie od dnia 30.06.2018 r. spółka nie posiadała wystarczających aktywów, aby wykonać swoje przeterminowane zobowiązania, utraciła zdolność regulowania swoich zobowiązań finansowych,

to jest o czyn z art. 586 ksh

5.  w okresie od 28.05.2019 r. do 09.10.2019 r. w B. przy ul. (...) działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru jako prezes zarządu PW (...) spółka z o.o., w razie grożącej spółce upadłości oraz w celu udaremnienia tytułów wykonawczych wystawionych przez Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w B.: numer (...) - (...).723. (...).2019 z dnia 06.06.2019 r. na kwotę ogółem 41.266,14 zł, numer (...) - (...).723. (...).2019 z dnia 31.05.2019 r. na kwotę ogółem 57.187,11 zł, numer (...) - (...).723. (...).2019 z dnia 07.05.2019 r. na kwotę ogółem 30.529,59 zł, ukrył zagrożone zajęciem składniki swojego majątku w ten sposób, że wskazał rachunek bankowy córki P. S. (1), a nie rachunek PW (...) spółka z o.o., jako właściwy do dokonywania wpłat należności przez kontrahentów spółki w tym:

- B. D., w celu uiszczenia zapłaty za fakturę FS (...) z dnia 15.06.2019 r. na kwotę 38.979,36,

- H. W., w celu uiszczenia zapłaty za fakturę FS (...) z dnia 28.06.2019 r. na kwotę 183.802,17 zł,

- J. G., w celu uiszczenia zapłaty za fakturę FS (...) z dnia 28.05.2019 r. na kwotę 204.688,29 zł,

- K. J., w celu uiszczenia zapłaty za fakturę FS (...) z dnia 08.06.2019 r. na kwotę 58.266,00 zł,

- J. B., w celu uiszczenia zapłaty za fakturę FS (...) z dnia 21.06.2019 r. na kwotę 41.698,80 zł,

- T. B., w celu uiszczenia zapłaty za fakturę (...) z dnia 09.10.2019 r. na kwotę 56.509,92 zł, fakturę (...) z dnia 30.05.2019 r. na kwotę 39.684,60 zł, fakturę FS (...) z dnia 21.06.2019 r. na kwotę 11.935,29 zł,

czym uszczuplił zaspokojenie swoich wierzycieli:

- K. L. z tytułu wierzytelności w łącznej kwocie 315.462,59 zł,

- (...) z tytułu wierzytelności w łącznej kwocie 1.707.853,18 zł,

- A. F. z tytułu wierzytelności w kwocie 3000 zł,

- (...) spółka z o.o. z tytułu wierzytelności w kwocie 26.574,00 zł,

- oraz Pierwszego Urzędu Skarbowego w B.: z tytułu wierzytelności w kwotach: 41.266,14 zł, 57.187,11 zł, 30.529,59 zł, a jednocześnie spłacając całkowicie swojego wierzyciela T. D. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą L. poprzez przelanie na jego rachunek bankowy kwoty 42.174,00 zł oraz spłacając częściowo wierzycieli: (...) spółka z o.o., A. F., K. L., działał na szkodę V. D.. (...). (...),

to jest o czyn z art. 300 § 1 i 2 kk w zw. z art. 302 § 1 kk w zw. z art. 12 § 1 kk w zw. z art. 308 kk,

6.  w okresie do dnia 15.10.2020 r. w B. przy ul. (...) działając jako prezes zarządu PW (...) spółka z o.o. i będąc z tego tytułu osobą odpowiedzialną za składanie sprawozdań finansowych, wbrew przepisom ustawy nie złożył we właściwym sądzie rejestrowym – Sądzie Rejonowym w B. VIII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego – rocznego sprawozdania finansowego spółki za 2019 rok, czym naruszył art. 69 ust. 1 ustawy o rachunkowości,

to jest o czyn z art. 79 punkt 4 ustawy o rachunkowości

7.  w okresie do dnia 15.10.2021 r. w B. przy ul. (...) działając jako prezes zarządu PW (...) spółka z o.o. i będąc z tego tytułu osobą odpowiedzialną za składanie sprawozdań finansowych wbrew przepisom ustawy nie złożył we właściwym sądzie rejestrowym – Sądzie Rejonowym w B. VIII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego – rocznego sprawozdania finansowego spółki za 2020 rok, czym naruszył art. 69 ust. 1 ustawy o rachunkowości,

to jest o czyn z art. 79 punkt 4 ustawy o rachunkowości

orzeka:

1.  oskarżonego T. S. uznaje za winnego:

a)  popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie 1 z tymi zmianami, że mienie jest mieniem wielkiej wartości, faktura o numerze (...) dotyczy kwoty 21.476,52 euro, a faktura o numerze (...) dotyczy dnia 20 marca 2019 roku oraz kwoty 34.352,65 euro, to jest czynu wyczerpującego dyspozycję art. 286 § 1 kk, art. 294 § 1 kk, w zw. z art. 12 § 1 kk i za to na podstawie art. 294 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk i art. 33 §2 kk w brzmieniu obowiązującym do dnia 24 czerwca 2020 roku i art. 4 §1 kk wymierza mu karę 3 ( trzech ) lat pozbawienia wolności oraz karę 200 ( dwustu ) stawek dziennych grzywny, każda po 30 ( trzydzieści) złotych,

b)  popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie 2 wyczerpującego dyspozycję art. 286 §1 kk i za to wymierza mu karę 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

c)  popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie 3 wyczerpującego dyspozycję art. 286 §1 kk, art. 294 §1 kk i art. 12 § 1 kk i za to na podstawie art. 294 §1 kk i art. 286 §1 kk w brzmieniu obowiązującym do dnia 24 czerwca 2020 roku i art.4 §1 kk wymierza mu karę 1 (jednego ) roku i 6 ( sześciu ) miesięcy pozbawienia wolności,

d)  popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie 4 wyczerpującego dyspozycję art. 586 kodeksu spółek handlowych i za to na podstawie art. 586 ksh wymierza mu karę 6 ( sześciu ) miesięcy pozbawienia wolności,

e)  popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie 5 z tymi zmianami, że oskarżony wskazał również konto swojej żony (...), fakturę FS (...) z dnia 15 czerwca 2019 roku na kwotę 38.979,36 złotych przypisuje H. W., a fakturę FS (...) z dnia 28 czerwca 2019 roku na kwotę 183.802,17 złotych przypisuje B. D. i przyjmuje, że spłacił całkowicie T. D. w kwocie 334.000 złotych, to jest czynu wyczerpującego dyspozycję art. 300 §1 i §2 kk, art. 302 §1 kk i art.12 §1 kk w zw. z art. 308 kk i za to na podstawie art. 300 §2 kk i art. 11 §3 kk w brzmieniu obowiązującym do dnia 24 czerwca 2020 roku i art. 4 §1 kk wymierza mu karę 8 ( ośmiu ) miesięcy pozbawienia wolności,

f)  popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie 6 wyczerpującego dyspozycję art. 79 ust.4 ustawy z dnia 29 września 1994 roku ( Dz.U. 1994 nr 121 poz.591) o rachunkowości i za to na podstawie art. 79 ust.4 wskazanej wyżej ustawy wymierza mu karę 100 ( stu ) stawek dziennych grzywny, każda po 20 ( dwadzieścia ) złotych,

g)  popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie 7 wyczerpującego dyspozycję art. 79 ust.4 ustawy z dnia 29 września 1994 roku ( Dz.U. z 1994 roku nr 121 poz. 591 z późn.zm) o rachunkowości i za to na podstawie art. 79 ust.4 wskazanej wyżej ustawy wymierza mu karę 100 ( stu ) stawek dziennych grzywny, każda po 20 ( dwadzieścia ) złotych,

2.  na podstawie art.85 §1k, art.85 a kk, art.86§ 1 kk w brzmieniu obowiązującym do dnia 1.10.2023 roku i art.4 § 1 kk orzeczone w punkcie 1 a b, c, d, e orzeczone kary pozbawienia wolności oraz orzeczone w punktach a,f,g kary grzywny łączy i wymierza oskarżonemu T. S. karę łączną 3 ( trzech ) lat i 6 (sześciu ) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę łączną 300 ( trzystu ) stawek dziennych grzywny, przyjmując wartość 1 stawki na kwotę 30 ( trzydziestu ) złotych,

3.  na podstawie art. 46 §1 kk orzeka od oskarżonego T. S. obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz spółki (...). (...) z siedzibą R. (...) (...), kwoty 1 .707.853,18 złotych ( jeden milion siedemset siedem tysięcy osiemset pięćdziesiąt trzy złote i osiemnaście groszy ),

4.  na podstawie art. 41 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego T. S. środek karny zakazu zajmowania stanowiska prezesa lub członka zarządu na zasadzie przepisów kodeksu spółek handlowych na okres 3 ( trzech ) lat,

5.  na podstawie art. 41 § 2 kk orzeka wobec oskarżonego T. S. zakaz prowadzenia działalności gospodarczej związanej z handlem zwierzętami i pośrednictwie w handlu zwierzętami na okres 3 ( trzech ) lat,

6.  zasądza od oskarżonego T. S. na rzecz oskarżyciela posiłkowego V. D.. (...) kwotę 6240 ( sześć tysięcy dwieście czterdzieści) złotych tytułem poniesionych kosztów zastępstwa procesowego oraz na rzecz oskarżyciela posiłkowego K. L. kwotę 6240 ( sześć tysięcy dwieście czterdzieści ) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego

7.  zwalnia oskarżonego T. S. od obowiązku zwrotu kosztów sądowych, które przejmuje na rachunek Skarbu Państwa

Sygn. akt IIIK 86/22

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny :

Spółka (...) (...) z ograniczoną odpowiedzialnością powstała na podstawie aktu notarialnego z dnia 12 września 2016 roku, wspólnikiem spółki była J. S., posiadająca 49 udziałów o łącznej wartości 4.900 złotych. Przedmiotem działalności spółki była min. hurtowa sprzedaż żywych zwierząt. Prezesem zarządu był oskarżony T. S..

( dowód : wypis z KRS-u k.38-43, k.511-515, kopia akt rejestrowych k.253- 287 )

Współpraca między (...) firmą (...). (...) z siedzibą w (...), a PW (...) spółka z ograniczona odpowiedzialnością w B. została nawiązana w 2016 roku. W 2016 roku oskarżony posiadał firmę pod nazwą (...) K., potem zmienił działalność gospodarczą z osoby fizycznej na spółkę, co uzasadniał faktem łatwiejszego dostępu do kredytów i faktoringu. Wówczas uprzedził (...) firmę o możliwości opóźnienia z płatnościami, gdyż czeka na faktoring z banku. W związku z tym (...) firma przedłużyła mu termin płatności z 14 do 21 dni. Od momentu zmiany prowadzenia działalności gospodarczej zaczęły się problemy z terminową płatnością. Przedmiotem współpracy była sprzedaż (...) warchlaków. Zamówienia składał wyłącznie T. S., jego żona nie była aktywna w handlu z V.. Zamówienia składane były głównie w formie mailowej, czasami w drodze sms-mowej. W wiadomościach tych podawany był adres docelowy gospodarstwa, dla którego warchlaki zamawiane były przez spółkę (...) oraz nazwę przewoźnika, który odbierał zwierzęta z bazy przeładunkowej i następnie dostarczał do miejsca docelowego. Po rozładunku T. S. kontaktował się z firmą (...) w sprawie ewentualnej reklamacji. W lutym 2018 roku spółka PW (...) całkowicie zaprzestała uiszczać należność z tytułu wystawionych faktur za zamówiony i dostarczony towar. W dniu 26 lutego 2018 roku (...) firma wezwała spółkę PW (...) spółka z o.o do zapłaty. Pismem z dnia 28 lutego 2018 roku spółka zaproponowała spłatę zadłużenia w tygodniowych ratach w wysokości 30 -40 tysięcy euro, począwszy od 10 tygodnia 2018 roku. Zaproponowała również utrzymanie dalszej współpracy, na co pokrzywdzona firma przystała. Zastrzeżono, że dopóki oskarżony nie przywróci płynności finansowej, załadunek miał być ograniczony do 1 tygodniowo. Oskarżony zobowiązał się również do terminowej spłaty. Handel ze spółką Pw (...) miał zostać wznowiony po częściowym spłaceniu zadłużenia. Podobna sytuacja miała już miejsce w 2017 roku, jednakże wówczas oskarżony T. S. starał się wywiązywać z warunków ugody. Oskarżony w rozmowach telefonicznych podkreślał, że jeśli (...) firma zerwie z nim współpracę, to on straci klientów, a tym samym do końca płynność finansową. I nie będzie mógł (...) spłacić tak szybko. Podkreślał to wielokrotnie. W kwietniu 2018 roku poprosił o spotkanie z władzami firmy. A. P. zorganizowała takie spotkanie na terenie (...). Odbyło się ono w kwietniu 2018 roku. Oskarżony poinformował wówczas, że niewypłacalność spółki spowodowana jest faktem oszukania go przez rzeźnię, która w ratach miała spłacać wierzytelność za sprzedane tuczniki. Podał wówczas nazwę rzeźni, przy czym po sprawdzeniu okazało się, że żadna rzeźnia w tym czasie nie upadła. (...) firma uznała, że informacja ta została wymyślona przez oskarżonego, aby w jakiś sposób usprawiedliwić brak płatności. Na kwietniowym spotkaniu ta ostania zaakceptowała nowe warunki współpracy. Oskarżony poinformował, że jest w trakcie załatwiania faktoringu. Mówił, że rynek polski robi się ciężki i są kontrahenci, których musi kredytować. Obiecywał, że niedługo przywrócona zostanie płynność finansowa. Ustalono, że firma oskarżonego będzie otrzymywać towar, pod warunkiem, że poza bieżącym uiszczaniem należności będzie spłacała istniejące zadłużenie, które wówczas wynosiło 250.000 euro, w ratach od 5.000 do 10.000 euro. Początkowo umowa była przestrzegana, po pewnym czasie spółka PW (...) zaczęła ponownie nabywać więcej towaru, nie regulując za niego płatności. (...) kilkukrotnie prosili oskarżonego, by pokazał papiery z rzeźni, czy dokumenty z banku o ubieganie finansowania na zasadach faktoringu. Ponieważ po kwietniowym spotkaniu oskarżony początkowo regulował płatności, czujność (...) została uśpiona i nie ponawiali próśb o dokumenty. Do chwili złożenia zawiadomienia o przestępstwie oskarżony tych dokumentów nie przedstawił. W październiku 2018 roku oskarżony wskazywał, że w celu zabezpieczenia wierzytelności może zastawić swój dom. Firma (...) odpowiadała, że dom nie jest jej potrzebny, prosiła jedynie o regulowanie zobowiązań. W grudniu 2018 roku firma (...) zaczęła jednak prosić o dokumenty dotyczące domu, a w marcu 2019 roku zażądali już takiej dokumentacji. Dopiero z chwilą zakończenia współpracy oskarżony dostarczył takie dokumenty dotyczące gruntu rolnego, bez zabudowań. Dodatkowo na działce ustanowiona była hipoteka, obejmująca kredyt w złotówkach i frankach szwajcarskich. Firma (...) nie była jednak zainteresowana przejęciem takiego gruntu. W dniu 18 stycznia 2019 roku przesłane zostało spółce polskiej wezwanie do zapłaty w formie ugody. W dniu 16 czerwca 2019 roku A. P., na prośbę swoich przełożonych zorganizowała spotkanie z oskarżonym. (...) posiadali ze sobą listę klientów oskarżonego. Poprosili T. S., by określił, którzy klienci zapłacili mu gotówką za sprzedane przez (...) firmę tuczniki, a których skredytował. Oskarżony nie chciał tego zrobić. Obiecał jednak, że za dwa dni sporządzi taką listę. Była ona potrzebna do cesji na tuczniki, dla klientów, których skredytował. Firma (...) uprzedziła, że jeżeli oskarżony nie przekaże listy, to będą oni kontaktowali się z jego klientami. Faktem posiadania takiej listy przez (...) oraz możliwością spotkania z jego klientami oskarżony był zaskoczony. Oskarżony nie chciał podać danych klientów, tłumaczył, że dane te ma w biurze. Finalnie oskarżony nie przekazał tych informacji, przestał odbierać także telefony. Nie odzywał się również do prawnika (...) firmy. Jednocześnie od stycznia 2019 roku w wiadomościach przesyłanych za pośrednictwem whats app i wiadomościach smsowych prosił o dostarczanie coraz większej ilości tuczników. Z uwagi na duże zadłużenie firmy PW (...) pokrzywdzona firma nie chciała tego realizować. Oskarżony dostawał coraz mniej towaru, robił niewielkie przelewy w porównaniu do wysyłanego towaru. Oskarżony przesyłał firmie (...) potwierdzenia wpłat dokonanych na ich konto. Przelewy te nie dochodziły na konto pokrzywdzonej spółki. Z czasem firma (...) wstrzymała dostawy dla firmy oskarżonego. W kwietniu 2019 roku oskarżony przelał dwie mniejsze kwoty, w związku z czym firma (...) napisała do niego, że musi spłacić przynajmniej część zadłużenia. Od kiedy firma (...) wstrzymała dostawy, oskarżony przestał ich całkowicie spłacać. W dniu 9 maja 2019 roku zapewniał, że środki będzie miał za trzy tygodnie, gdyż załatwił faktoring. Za dostawę będzie mógł zapłacić dwa dni po otrzymaniu towaru. Wskazywał, że towaru nie dostarcza od miesiąca, że uciekają mu klienci. Prosił o rozważenie tego wariantu, co miało przyspieszyć spłatę zadłużenia. Kiedy firma (...) poprosiła o przesłanie dokumentacji potwierdzającej otrzymanie faktoringu, to oskarżony nie odpowiedział na wiadomość. Od tego momentu nie odpisywał na żadne wiadomości. Dopiero w dniu 16 czerwca 2019 roku oskarżony zgodził się na wyżej wymienione spotkanie. Pracownik firmy (...) skontaktował się ze wszystkimi rolnikami, do których były wysyłane warchlaki przez V. na zamówienie T. S., a jednocześnie za które firma nie otrzymała płatności. Okazało się, że wszystkie te osoby uiściły należność za dany towar w terminie kilku dni od daty dostawy towaru. Należność została uiszczona gotówką, bądź przelewem. Rolnicy ci posiadali potwierdzenia uiszczenia należności, twierdząc, że są całkowicie rozliczeni z firmą (...). Dotyczyło to P. P. (1), B. D., H. W., przy czym w przypadku ostatnich dwóch płatności nastąpiła na rachunek córki oskarżonego P. S. (1). Dostawy zwierząt należących do V., za które (...) K. nie zapłaciła zostały zrealizowane dla P. C. (1), D. B., G. R., K. J., M. W., T. C., A. G., J. G., P. S. (2), M. Z., B. D., K. P., M. P., D. J., H. W., J. L., M. L., A. C., P. P. (1), M. B.. Pokrzywdzona spółka otrzymała też informację, że oskarżony nadal prowadzi handel trzodą chlewną, razem ze swoją żoną, ale pod inną nazwą (...) z działalnością utworzoną 4 lipca 2019 roku. Uzyskano również informacje, że córka oskarżonego założyła działalność gospodarczą w postaci handlu trzody chlewnej, sama przebywająca od kilku lat w (...). Siedziba firmy miała mieścić się również w B., pod adresem ulicy (...). Rozliczenia finansowe (...) firma otrzymywała z różnych kont bankowych. Konta o numerach (...) i dalsze to konta, z których firma (...) otrzymywała płatność od oskarżonego, dwa konta o numerach (...) i dalsze (...) i dalsze to konta, na które wpłacali rolnicy pieniądze dla oskarżonego. W dniu 27 lipca 2019 roku A. P. odwiedziła oskarżonego w miejscowości P.. Zapytała go, gdzie znajdują się pieniądze, które otrzymał od rolników za dostarczony towar, nie potrafił odpowiedzieć na to pytanie. Przekazał jedynie kwotę 1000 złotych i to na skutek nagabywania A. P.. Na terenie posesji stały trzy samochody, w tym dwie marki B.. W dnu 3 września 2019 roku oskarżony dokonał przelewu na kwotę 1000 euro na rzecz firmy (...).

Na prośbę firmy (...) M. M. (2) nawiązał kontakt z rolnikami współpracującymi z firmą oskarżonego ponad rok i kupującymi towar V., ustalił, że rolnicy zapłacili za towar firmie oskarżonego z maksymalnym 5 dniowym terminem płatności. Jedyne co podkreślali, to to, że oskarżony wymagał szybkiej płatności, z czego wywiązywali się.

( dowód zeznania świadka A. P. k.165-167, k.531-540, k.1775-1779, dokumentacja k. 541-554, zeznania świadka M. M. (2) k.348, k.1818)

W okresie od 27 grudnia 2018 roku oskarżony T. S. z ramienia swojej firmy zamówił i nie zapłacił za dostarczony towar w postaci trzody chlewnej, na które (...) firma (...) wystawiła faktury odpowiednio: w dniu 27 grudnia 2018 roku o numerze (...) na kwotę 21.476,52 euro, z dnia 31 grudnia 2018 roku o numerze (...) na kwotę 25.560,96 euro, z dnia 7 stycznia 2019 roku o numerze (...) na kwotę 6.954,35 euro, w dniu 8 stycznia 2019 roku o numerze (...) na kwotę 32.174, 95 euro, z dnia 16 stycznia 2019 roku o numerze (...) na kwotę 27.207,45 euro, z dnia 31 stycznia 2019 roku o numerze (...) na kwotę 33.170,58 euro, z dnia 8 lutego 2019 roku o numerze (...) na kwotę 35.106,75 euro, z dnia 15 lutego 2019 roku o numerze (...) na kwotę 33.989, 77 euro, z dnia 22 lutego 2019 roku o numerze (...) na kwotę 29.681,40 euro, z dnia 4 marca 2019 roku o numerze (...) na kwotę 17.360, 85 euro, z dnia 4 marca 2019 roku o numerze (...) na kwotę 10.695,75 euro, z dnia 8 marca 2019 roku o numerze (...) na kwotę 30.325,68 euro, z dnia 22 marca 2019 roku o numerze (...) na kwotę 32.328,80 euro, z dnia 29 marca 2019 roku o numerze (...) na kwotę 9.743,32 euro, z dnia 29 marca 2019 roku o numerze (...) na kwotę 34.487,70 euro, z dnia 20 marca 2019 roku o numerze (...) na kwotę 34.452,65 euro.

( dowód : zawiadomienie o przestępstwie k. 1-23, dokumentacja w tym w języku (...) k.28-37,k.44, tłumaczenie dokumentów, k.206-217, 55-153, wezwania do zapłaty k. 45 z dnia 26 lutego 2018 roku, pisma k. 47, 48-50, 51, k.53-54,dokumentacja k.412-422, dokumentacja k. 417-425)

W miesiącu marcu 2019 roku M. L. zakupił warchlaki od firmy Pw (...), zamówienie zostało zrealizowane w ciągu tygodnia za kwotę 31.772,92 grosze. W momencie dostawy M. L. zapłacił oskarżonemu kwotę 20.000 złotych, resztę należności wykonał w formie przelewu. Potwierdzeniem uiszczenia należności był sms od oskarżonego, iż pieniądze doszły. Prosiaki od firmy oskarżonego zakupywał również J. G., od złożenia zamówienia do jego realizacji upływało około 2 tygodni, za faktury płacił na bieżąco, lub za zgodą oskarżonego w ratach. Faktury wskazywały konto P. S. (1) bądź (...) K.. W lutym 2019 roku zamówienia warchlaków złożył D. J. na łączną kwotę 101.520,54 złote, przelew został dokonany na konto (...) K. o numerze (...) i dalsze. W grudniu 2018 roku i styczniu 2019 roku G. R. złożył zamówienie na warchlaki od T. S., zamówienie zostało zrealizowane, płatność nastąpiła w formie przelewu. W styczniu 2018 roku i w styczniu 2019 roku spółka PW (...) wystawiła faktury dla M. Z. za zakup warchlaków na kwoty 39.165,14 złotych i kwotę 38.338,34 złote, należności zostały uregulowane w formie przelewu. W grudniu 2018 roku zamówił i zapłacił firmie Pw (...) kwotę 93.331,60 złotych P. C. (2) za zakup 507 warchlaków, płatność nastąpiła w formie przelewu. W marcu 2019 roku warchlaki zamówił również P. P. (1), około 240 sztuk na łączną kwotę 60, 173,63 złotych. Kwotę uiścił w dniu 21 marca 2019 roku. Na początku roku 2019 roku zamówienia na warchlaki złożył również M. W. na łączną kwotę 51.511, 24 złote, należność uiścił w drodze (...) przelewów w lutym i na początku marca 2019 roku. Współpracę z firma PW (...) prowadził również A. C., w marcu 2019 roku zamówił warchlaki na łączną kwotę 57.592,48 złote, należność uiścił przelewem. W lutym 2019 roku T. C. zamówił w firmie oskarżonego (...) K. 760 warchlaków na łączną kwotę 70.837,20 złotych, należność uiścił przelewem w tym samym dniu w euro. Wielokrotnie warchlaki od firmy PW (...) zakupywał także K. P., ostatni zakup nastąpił w marcu 2019 roku. W lutym 2019 roku zamówił i zakupił warchlaki z (...) w ilości 415 sztuk na łączną kwotę 107.765,21 złotych, płatność została dokonana następnego dnia w formie przelewu. Warchlaki od firmy PW (...) zakupywał również A. G. w latach 2018 i 2019. W miesiącu lutym 2019 roku zamówił 273 warchlaki na łączną kwotę 57.158,13 złotych, płacąc za nie w dniu 4 marca 2019 roku przelewem. Od około 2016 roku trzodę chlewną od firmy oskarżonego kupował również B. D.. W połowie stycznia 2019 roku złożył zamówienie na zakup 477 sztuk warchlaków, które miały pochodzić z (...). Zamówienie zostało zrealizowane w ciągu około tygodnia czasu, została wystawiona faktura o numerze (...) roku na kwotę 109.482,38 złotych, zapłata nastąpiła w dniu 1 lutego w formie przelewu bankowego. W czerwcu 2019 roku zakupił od firmy Pw (...) warchlaków, na kwotę 183.802.17 złotych. Od około 5 lat współpracę z (...) K. prowadziła również firma (...), w lutym 2019 roku M. P. złożył zamówienie na dostawę 260 warchlaków, w marcu 2019 roku zaś na 250 sztuk, pochodzące z (...), płatności za faktury na kwoty 62.323,56 złotych i na kwotę 78.038,64 złote nastąpiły w formie przelewu bankowego. Od około 2017 roku (...) prosiaki zakupywał od firmy oskarżonego również P. S. (2), zwierzęta otrzymywał w terminie około 2 tygodni od zamówienia, należność uiszczał w terminie. Z firmą oskarżonego handlował też D. B., który kupował (...) prosiaki, płacąc w wyznaczonym terminie. Nie płacił należności w ratach. J. B. handel trzodą chlewną prowadził od 1996 roku, od oskarżonego kupił prosięta, zawsze regulował płatności, w dniu 27 czerwca 2019 roku wystawiona została faktura o numerze (...) roku na kwotę 41.698, 80 złotych. Konto do płatności było na P. S. (1) o numerze (...) i dalsze. J. B. zapłacił w terminie.

( dowód : zeznania świadka M. L. k.233-234, k. 1813-1814, kopia faktury, kopie przelewów k.236-237, zeznania świadka J. G. k. 240,k. 1828, kopie faktur k.242-248, zeznania świadka D. J. k. 249v-250, k. 1815, kopia faktury k. 252, zeznania G. R. k.288-289,k. 1814, kopia faktury i przelewu k.291-292, zeznania M. Z. k. 293v, k. 1814v-1815, kopie faktur i przelewów k. 296-297, zeznania świadka P. C. (2) k. 298, k. 1815-1816 kopia faktur i przelewów k.301-302, zeznania świadka P. P. (1) k. 303v,k. 1816, kopia przelewu k.306, zeznania świadka M. W. k.307 v,k.1816v, kopie faktur i przelewów k.310-313, zeznania świadka A. C. k.314-315, k. 1833, kopia faktury i przelewu k. 317, zeznania świadka T. C. k. 318-319,k. 1827, kopia faktury i przelewu k.321-322, zeznania świadka K. P. k.323-324, k. 1833v-1834 , kopia faktury i przelewu k. 326,327, zeznania świadka A. G. k. 328 -329, k. 1827v-1828 , kopia przelewu i faktury k.331-332, zeznania świadka B. D. k.333v, 1812, kopia przelewu k.335, zeznania świadka M. P. k.337-338, k. 1888v-1889 kopie przelewów k.339-340, zeznania świadka P. S. (2) k.342,k. 1817, zeznania świadka D. B. k. 345v, k. 1817v-1818, zeznania świadka J. B. k.1086, k.1821, faktura (...))

Od 2014 roku z firmą oskarżonego współpracowała również H. W., wielokrotnie kupując od niego prosiaki. W miesiącu lutym 2019 roku złożyła zamówienie na 500 sztuk prosiąt, za które zapłaciła kwotę 27.777,60 złotych na konto (...) i dalsze. Z kolei w dniu 15 czerwca 2019 roku zamówiła kolejną partię prosiąt w ilości również 220 sztuk, należność wykonała przelewem ( 38.979,36 złotych ), za które zapłaciła na konto P. S. (1) o numerze 33.1750 i dalsze. W lutym 2019 roku współpracujący z firmą oskarżonego od 3 lat J. L. złożył zamówienie na 110 sztuk prosiaków za kwotę 23.494,32 złote. Należność J. L. uiścił przelewem w dniu 28 lutego na konto o numerze (...) i dalsze. W marcu 2019 roku zamówienie na warchlaki złożył M. B., odpowiednio w ilościach 276 i 599 sztuk, za kwotę 147.924,72 złote i 68.616,11 złotych. Należność M. B. uiścił przelewem na konto o numerze (...) i dalsze. Od wiosny 2015 roku do stycznia 2019 roku z firmą oskarżonego współpracował również K. J., po dostarczeniu warchlaków K. J. zapłacił przelewem na konto wskazane w fakturze, to jest konto P. S. (1) o numerze 33.1750 i dalsze.

( dowód : zeznania świadka H. W. k.353, k.1818v-1819, kopie faktur i przelewów k.356-358, zeznania świadka J. L. k. 359-360,k. 1819, kopia faktury i przelewu k. 363-364, zeznania świadka M. B. k.366, k. 1819v -1820, kopie faktur i przelewów k. k.369-372, zeznania świadka K. J. k.376, k. 1820, kopie faktur i przelewów k. 379-380 )

Faktura FS (...) z 28 czerwca 2019 roku dla B. D. oskarżony wystawił z płatnością 183.802,17 złotych wskazując konto bankowe P. S. (1) o numerze (...), identycznie postąpił dla H. W. wystawiając fakturę (...) roku z dnia 15 czerwca 2019 roku na kwotę 38.979,36 złotych, dla J. G. fakturę (...) roku z dnia 28 maja 2019 roku na kwotę 204.688,29 złotych, K. J. fakturę Fs (...) z dnia 8 czerwca 2019 roku na kwotę 58.266 złotych J. B. fakturę fs 38/2019 roku z dnia 21 czerwca 2019 roku na kwotę 41.698,80 złotych. T. B. wystawił 3 faktury, pierwszą z dnia 9 października 2019 roku o numerze 2/10/2019 na kwotę 56.509,92 złote na konto bankowe Ja (...) numer konta (...), fakturę z dnia 30 maja 2019 roku o numerze (...) roku na kwotę 39.684,60 złotych na konto P. S. (1) i fakturę z dnia 21 czerwca 2019 roku o numerze FS (...) na kwotę 11.935,29 złotych na konto P. S. (1).

( dowód : zeznania świadka B. D. k. 333v, k.1812, kopia faktury k.57, zeznania świadka H. W. k.353, k.1818v-1819, faktura k.56, faktura k.356, zeznania J. G. k. 240,k. 1828, faktura k.242, faktura k.379, faktura k.1088, k.1081-1083, zeznania świadka T. B. k. 1080, k. 1889v-1890, zeznania świadka J. G. k.240, k.1828, zeznania świadka K. J. k.376, k. 1820, zeznania świadka J. B. k.1086,k.1821)

Od 2017 roku z (...) firmą (...) współpracuje pracownik firmy (...). Przeprowadzał on rozmowy z rolnikami, którzy za pośrednictwem firmy (...) zakupywali (...) prosiaki, a którzy jednocześnie z firmą tą współpracowali ponad rok czasu. Ustalił, że hodowcy rozliczali się w formie przedpłaty, bądź też dokonywali płatności maksymalnie w ciągu 5 dni od zakupu. Wszystkie płatności były regulowane. Jedyne zastrzeżenie, jakie mieli do firmy oskarżonego, to właśnie konieczność uregulowania płatności w bardzo szybkim terminie. W lipcu 2019 roku M. M. (2) razem z A. P. udał się na rozmowę z T. S. w związku z zaleganiem przez niego z płatnościami. Oskarżony tłumaczył się, że nie płaci, bo z płatnościami zalegają rolnicy, którzy kupują (...) trzodę chlewną. Oskarżony zapewniał, że nie handluje już, co także było nieprawdą, gdyż rolnicy, których odwiedzał M. M. (2) mówili, że oferuje im towar.

( dowód : zeznania świadka M. M. (2) k. 348, k.1818 )

Spółka PW (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością od 12 września 2016 roku figuruje w rejestrze podatników. W 2018 roku złożyła zeznania o wysokości dochodu, w którym wykazała stratę w wysokości 1.048.828,65 złotych.

( dowód : pismo z załącznikiem k.373-374 )

Rachunki w banku (...) o numerach (...) (w złotych polskich ) oraz (...) (w euro ) prowadzone były na rzecz P. S. (1), do pierwszego rachunku wydano kartę debetową. Z kolei rachunki o numerach (...) w (złotych polskich) oraz (...) (w euro ) prowadzone były dla rzecz PW (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, do rachunku również dołączono kartę debetową dla T. S..

( dowód : pismo wraz dokumentacją k. 384 -399, k.926,k.977 wydruk operacji k.927, 979a- (...) )

Od maja do czerwca 2019 roku współpracę z firmą PW (...) prowadziła firma (...), która dostarczyła firmie oskarżonego towar o wartości 334.000 złotych, firma (...) otrzymała zapłatę za sprzedany towar, przy czym płatności zostały dokonane z rachunku prowadzonego w imieniu P. S. (1) o numerze (...) i dalsze.

( dowód : zeznania świadka T. D. k. 528, k.1780)

Prezesem A. P. jest D. A., spółka PW (...) zakupiła raz w firmie prosięta, w dniu 5 kwietnia 2019 roku faktura o numerze (...) na kwotę 101.574.00 złotych, dokonując zapłaty raz gotówką w kwocie 15.000 złotych, przelewami z konta (...), należącego do P. S. (1). Potem oskarżony płacił w różnych kwotach, ale nie zapłacił wszystkiego. Firma oskarżonego jest winna A.-P. 26.574 złote. Oskarżony tłumaczył się, że nie ma pieniędzy, że nie płacą mu rolnicy. Pieniądze należne D. A. zostały mu zasądzone. D. A. nie rozmawiał z oskarżonym, dlaczego przelew jest z konta P. S. (1).

( dowód : zeznania świadka D. A. k.579-581, 1820v-1821, dokumentacja k.584-585)

Współpracę z firmą oskarżonego firma (...) rozpoczęła w listopadzie 2018 roku, ta ostatnia zajmuje się przewozem zwierząt. Początkowo oskarżony płacił firmie (...), potem zaczął się opóźniać i zaprzestał płacenia faktur. A. F. otrzymywała przelewy o numerze (...) oraz przelewy z konta P. S. (1). W pewnym momencie był dłużny 70.000 złotych. Faktury nie były płacone w terminie. Kiedy wynajęta kancelaria wysłała wezwania do zapłaty, zaczął spłacać należności, opóźnienia w płatności tłumaczył tym, że nie zapłacili mu rolnicy. Do zapłaty pozostało około 3.000 złotych plus odsetki, z faktury o numerze (...), która została wystawiona na kwotę 16.974 złotych, z czego 13.974 złotych A. F. odzyskała. A. F. wielokrotnie dzwoniła do oskarżonego i upominała się o pieniądze. Oskarżony obiecywał, że zapłaci, ale nie dotrzymywał słowa. Żalił się, że nie ma pieniędzy. A. F. nie pytała, dlaczego część pieniędzy otrzymuje z konta córki oskarżonego, chciała po prostu odzyskać pieniądze. Oskarżony proponował A. F., by dalej realizowała dla niego usługi transportowe, ale A. F. nie wyraziła zgody. A. F. nawiązała współpracę z oskarżonym przez swojego brata, który wykonywał usługi transportowe dla oskarżonego. Były to usługi z (...) do Polski, na początku współpraca układała się zgodnie, potem zaczęły się opóźnienia w płatnościach, na koniec współpracy oskarżony puszczał przelewy z innych kont bankowych, w tym z rachunku bankowego córki. Oskarżony T. S. jest winien P. F. około 50.000 złotych. Wielokrotnie P. F. pytał o płatności przelewów, oskarżony tłumaczył, że nie zapłacili mu rolnicy. Ci ostatni, z którymi nawiązał kontakt P. F. poinformowali go, że płacili oskarżonemu gotówką po dostarczeniu towaru. P. F. dowiadywał się, że oskarżony rozpoczął współpracę z inną firmą, wtedy kiedy (...) nie chcieli z nim współpracować.

( dowód : zeznania świadka A. F. k. 590 -591, k.1530, k.1806v-1807, dokumentacja k.594-617, zeznania świadka P. F. k. 630v-631, k.1831v-1832 )

K. L. jest właścicielem firmy (...), która zajmuje się sprzedażą żywych zwierząt, głównie trzody chlewnej. Od maja do lipca 2019 roku firma (...) współpracowała z firmą oskarżonego. Oskarżony zamawiał u K. L. trzodę chlewną i sprzedawał swoim klientom. Współpraca zakończyła się, ponieważ oskarżony przestał regulować faktury. Kiedy oskarżony zamawiał zwierzęta, firma (...) załatwiała transport, towar z kolei był zamawiany u dostawcy za granicą i zwierzęta te od razu jechały od razu do miejsca docelowego, do rolnika: transport nie może trwać dłużej niż 24 godziny. Firma oskarżonego rozliczała się z klientem, potem miała rozliczyć się z firmą (...). Ta ostatnia wystawiła 5 faktur odpowiednio na kwoty 89.226,30 złotych z dnia 30 maja 2019 roku, fakturę na kwotę 55.643,76 złotych z dnia 10 czerwca 2019 roku, na kwotę 46.325,52 złotych z 21 czerwca 2019 roku i na kwotę 54.651,46 złotych z dnia 21 czerwca 2019 roku. W dniu 19 czerwca 2019 roku oskarżony zapłacił kwotę z pierwszej faktury 21.643 złote i jest dłużny firmie (...) kwotę 315.462 złote plus odsetki. Oskarżony zapłacił to z konta swojej córki P. S. (1) (...) i dalsze, nie było żadnych rozliczeń gotówkowych. Oskarżony nadto przesyłał jeszcze jakieś kwoty, wszystkie z konta córki P. S. (1). K. L. uprzedzał T. S., że jeżeli nie będzie płacił faktur, firma zakończy współpracę. Oskarżony zapewniał, że zapłaci. Mówił, że wtopił pieniądze i chwilowo ich nie ma, ktoś nie zapłacił mu za tuczniki. K. L. ustalił, że nie jest to prawda. Rolnicy, którzy odbierali dostarczony towar mówili, że oskarżonemu zależało na szybkiej płatności na konto córki. W dniu 7 sierpnia 2019 roku K. L. spotkał się z oskarżonym, który chciał kontynuować współpracę, zaś pokrzywdzony chciał spłaty długów. T. S. zaproponował, by współpraca była kontynuowana na działalność żony J. S.. Pokrzywdzony zażądał uznania długu, oskarżony takie oświadczenie podpisał, zobowiązując się do spłaty długów w tygodniowych ratach po 15.000 złotych. Jednakże z zobowiązania tego nie wywiązał się. K. L. na spłatę długów czekał 3 miesiące, potem założył sprawę. Od tamtej pory kontakt z oskarżonym się urwał, T. S. przestał odbierać telefony. Właściciel firmy (...) ustalił, że kiedy oskarżony prosił o współpracę, był już dłużnikiem (...) firmy (...). Ustalił też, że oskarżony nadal szuka firm do współpracy. Oskarżony miał zalegać z płatnościami w stosunku do innych firm – co wynikało z Krajowego Rejestru Długów. Nakazem zapłaty z dnia 20 września 2019 roku w sprawie sygn. akt (...) Sąd Okręgowy w B. nakazał pozwanemu (...) K., aby zapłacił K. L. kwotę 327.462,61 złotych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie.

( dowód : zeznania świadka K. L. k. 628-629, k.918-919, k. 1783v-1785, dokumentacja k.855-909)

Zawiadomienie do prokuratury złożyła również H. H. dotyczące nie zapłaty za tuczniki w okresie od 1 października 2017 roku do 31.10.2017 roku i za okres od 1.12. 2017 roku do 28 grudnia 2017 roku, na kwotę ponad 120 tysięcy złotych. Oskarżony wskazywał konta do zapłaty P. S. (1) (...) i dalsze i J. S.. W listopadzie 2019 roku komornik powiadomił H. H., że postępowaniu egzekucyjne przebiega bezskutecznie.

( dowód: dokumentacja k. 637- 768)

Od 1 stycznia 2018 roku do 31 lipca 2019 roku Urząd Skarbowy w B. prowadził postępowanie egzekucyjne na podstawie 18 tytułów wykonawczych wystawionych przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w B.. Wystawiono min. tytuł wykonawczy numer (...) – (...).19 na kwotę 41.266,14 złotych -k.1451, numer (...) – (...) .2019 z dnia 31 maja 2019 roku na kwotę 57.187,11 złotych - k.1457, o numerze (...) – (...).2019 na kwotę 30.529,59 złotych - k. 1466. Wcześniej wystawiono tytuły wykonawcze min. w dniu 6 marca 2018 roku, 13 kwietnia 2018 roku, 14 maja 2018 roku, 14 maja 2018 roku, 2 sierpnia 2018 roku, w dniu 3 września 2018 roku, 11 października 2018 roku, 8 listopada 2018 roku, 29 kwietnia 2019 roku, 14 marca 2019 roku, 5 kwietnia 2019 roku, a także w dniu 3 lipca 2019 roku.

( dowód : pismo wraz załącznikami 1389-1495, pismo k. 1117 )

Spółka PW (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością posiadała zaległości podatkowe z tytułu podatku towarów i usług za październik i listopad 2018 roku, za okres od maja do lutego 2019 roku oraz za lipiec i październik 2019 roku w łącznej kwocie 130.988.40 złotych. Wobec spółki Naczelnik Urzędu Skarbowego w B. prowadził od dnia 27 lutego 2017 toku do 4 czerwca 2020 roku 27 tytułów wykonawczych obejmujących należności z tytułu podatku Vat.

( dowód : pismo k. 929-944 wraz załącznikami)

W okresie od grudnia 2016 roku do października 2019 roku spółka PW (...) generowała stratę w działalności gospodarczej. W okresie od października 2016 roku do grudnia 2017 roku spółka PW (...) dokonała zakupu prosiaków i warchlaków od firmy wspólnika T. S. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwa (...) K. T. S. na łączną kwotę 1.121.271,06 złotych. Bez podstawy prawnej z konta firmowego (...) K. dokonywano zapłat za zobowiązania działalności gospodarczej prowadzonej pod nazwą (...) K. T. S., bez podstawy prawnej również od rozpoczęcia działalności spółki dokonywano przelewów na konto prywatne córki oskarżonego, P. S. (1), na części faktur podawano prywatne konto córki oskarżonego. Spółka zawarła dwie umowy leasingu operacyjnego na samochody osobowe o łącznej kwocie ubezpieczeniowej 319.000 złotych. Wskaźnik złotej reguły bilansowej wskazywał, że w okresie X.2016 – X.2019 spółka funkcjonowała na niepewnych podstawach kapitałowych, a wierzyciele mogli nie posiadać gwarancji na odzyskanie pieniędzy w wypadku likwidacji przedsiębiorstwa. W tym też okresie nie posiadała zdolności kredytowej i płynności finansowej. Wskaźnik wartości bilansowej sygnalizuje zakłócenia w działalności gospodarczej w tym okresie. Na podstawie wskaźnika rentowności majątku w tym okresie zaangażowany majątek nie przynosił korzyści ekonomicznych. Wskaźnik rentowności netto wskazuje, że spółka w tym okresie była w złej kondycji finansowej, miała problemy z wypłacalnością i obsługą zadłużenia. Spółka borykała się też z płynnym realizowaniem zobowiązań, wskaźnik spłaty zobowiązań wahał się od 56 dni do 381 dni. Przesłanka do podjęcia kroków naprawczych istniała od momentu rozpoczęcia działalności. Zamiast dokapitalizować spółkę opłacano zobowiązania wspólnika zaciągnięte pod szyldem prowadzonej działalności gospodarczej, zasilano prywatne konto należące do P. S. (1). Na dzień 30 czerwca 2018 roku nie posiadała wystarczających aktywów, by wykonać swoje przeterminowane zobowiązania. Utraciła też zdolność do regulowania swoich zobowiązań finansowych. Zdecydowane przesłanki do zaistnienia upadłości zaistniały na dzień 30.06.2018 roku. Spółka nie zgłosiła sprawozdania finansowego za 2019 rok i 2020 rok.

( dowód : opinia k.818-829, k.1852-1855)

Oskarżony T. S. nie był uprzednio karany. Wyrokiem z dnia 30 września 2020 roku w sprawie sygn. akt (...) Sąd Rejonowy w B. warunkowo umorzył postępowanie karne wobec oskarżonego na 1 rok, o czyn z art. 79 pkt. 4 ustawy o rachunkowości.

( dowód : dane o karalności k.1204 )

Zarówno na etapie postępowania przygotowawczego, jak i sądowego oskarżony nie przyznał się do zarzucanego mu czynu. Przesłuchany na etapie postępowania sądowego wyjaśnił, że działalność rozpoczął jako (...) T. S. w 1995 roku. Zajmował się rozprowadzaniem prosiąt z polskich ferm. W 2015 roku zgłosiła się do niego firma (...) z propozycją sprzedaży (...) warchlaków. Oskarżony przystał na tę współpracę i rozpoczęli handel warchlakami, były to ilości mniej więcej 2-3 samochody tygodniowo. W 2016 roku oskarżony założył firmę PW (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Kontynuując profil działalności, kontynuował tę współpracę. Od 2016 roku do 2017 roku obroty wzrosły i przekładały się na 4 samochody tygodniowo, około 200-300 tysięcy euro miesięcznie. Współpraca układała się dobrze, oskarżony bazował na zakupie prosiaka z rynku wolnego. W dniu 1 maja 2017 roku podpisał, pod namową A. P., kontrakt zna zakup warchlaków oznaczonych kolczykiem DK (...). Umowa opiewała na zakup 26.000 warchlaków rocznie, mniej więcej 3 samochody tygodniowo. Kontrakt był sporządzany na takiej zasadzie, że do bazowej ceny warchlaka o wadze 30 kilogramów, doliczona została premia w wysokości 8,5 euro za sztukę, tzw. premia hodowlana. Pani A. P. twierdziła, że takiej umowy nie było, a umowa ta ma znaczenie dla dalszej działalności, narzuca bowiem zakup zwierząt w określonych terminach. Stała premia z czasem stała się bardzo ryzykowana, ponieważ można było kupić warchlaki o takiej samej cenie od 8 do 10 euro taniej. Ponieważ oskarżony musiał się wywiązywać z kontraktu, zakupy zaczęły przynosić straty. Potrafił stracić 30.000 – 40.000 na zakupie. Prosił przedstawicielkę (...) firmy o możliwość zakupu z wolnego rynku, po niższych cenach, niż te wynikające z kontraktu. Współpraca nie układała się dobrze, ponieważ nie uwzględniono reklamacji co do jakości zwierząt. Powstały zaległości płatnicze wobec V.. Dodatkowa (...) firma zastrzegła sobie wyłączność, musiał kupować tylko u nich. 26 lutego 2018 roku przyszło pierwsze wezwanie do zapłaty, 28 odpisał, że proponuje spłatę zadłużenia 30.-40.000 tygodniowo, co pozwoli na utrzymanie współpracy. Nie zostały ujęte jego reklamacje na kwotę 80.000 złotych. W piśmie z V. jest informacja, że jeżeli oskarżony nie zapłaci, to zostanie zerwany kontrakt. Od lutego do maja częściowo spłacił zaległości. Potem odbyło się spotkanie w maju, na podstawie którego współpraca miała dalej funkcjonować. Ustalił, że faktury będą płacone w terminie 45-90 dni. Firma (...) miała z tego tytułu pobierać opłatę od pół euro do 1 euro na sztuce. Otrzymał zapewnienie od (...), że poza kontraktem będzie mógł kupować towar z wolnego rynku. O reklamacji na 80.000 złotych miał zapomnieć, pani A. P., mówiła, żeby o tym zapomnieć, bo inaczej współpraca nie będzie kontynuowana. Kredyt kupiecki oscylował na kwotę 400.000 euro, ta kwota określała 1 miesiąc do 1,5 miesiąca współpracy. Średni obrót miesięczny wahał się na poziomie 300.000-400.000 euro. W 2019 roku pojawiło się kolejne wezwanie do zapłaty, w styczniu doszło do ugody. Realizowane były spłaty zarówno zaległych rat i bieżących. W kwietniu 2019 roku A. P. sugerowała, że powinien dokonać wpłaty 400.000 euro i będą mogłi dalej dokonywać współpracy. Dokonał wpłaty 200.000 euro z nadzieją, że będzie możliwość dalszych dostaw. W między czasie nawiązał kontakt z kancelarią (...) i zaproponował jako zabezpieczenie dom, mieszkanie i działkę. Nie było na to odzewu. Nie ma mowy o oszustwie, skoro współpracowali od 2015 roku.

Umowa, która znajduje się w aktach, była u oskarżonego, oryginał był wysłany do (...). Umowę otrzymał pocztą kurierską, na dole jest podpis A. P.. Tu nie ma na tej umowie podpisu, bo to jest kopia, bo oryginał jest w (...). Dowodem na wywiązywanie się umowy, są faktury na których widniej kolczyk DK (...).

Zakup kontraktowy był na kwotę stałą 8,5 euro, cenę bazową wyznacza (...) giełda z podziałem na status zdrowia warchlaków. Przykładowa wartość warchlaka kosztuje 400 złotych plus premia około 8,5 euro, czyli 40 złotych, czyli wartość warchlaka wyniosła 440 złotych. W tym samym czasie warchlaka ma wolnym rynku można było kupić za 400 złotych. Poza tym kontrakt był tak sporządzony, że oskarżony miał nie tylko obowiązek zakupu warchlaków, ale też w przypadku nieodebrania, karę ustaloną w umowie. Poza tym trzeba było pokryć koszty przetrzymywania zwierząt. Praca na kontrakcie była opłacalna przez 3 miesiące, potem już się dopłacało. Żeby wywiązywać się z kontraktu, trzeba było sprzedawać poniżej wartości, to generowało straty w firmie. Po jakimś pół roku zorientował się, że będzie strata. Najczęściej rozmowy były z A. P., ona wiedziała o sytuacji oskarżonego, wiedziała, że strata się powiększa.

W przypadku choroby zwierzęcia, pojawiał się na fermie weterynarz, który np. dokonywał sekcji, albo też podawał leki i po okresie 8 -10 dni można było określić, co dalej ze zwierzętami. Hodowca otrzymywał kartę leczenia i fakturę od weterynarza. Oskarżony te koszty zwracał i taką informacje wysyłał do V., do zakończenia dostaw generował straty.

W kwietniu 2019 roku dokonał zakupu w firmie (...), na wartość chyba 107.000 złotych, zostało zadłużenie chyba na 28.000 złotych, transakcja nie została rozliczona, firma straciła płynność finansową. Do tego czasu nie miał żadnych zaległości, nie prowadzone było żadne postępowanie egzekucyjne, chodzi o zaległości z wyłączeniem V.. Głównym powodem niezapłacenia A. P. był zator finansowy, miał zaległość w urzędzie skarbowym za październik i listopad 2018 roku. Nastąpiła ugoda z urzędem skarbowym, że będzie spłacał zaległości w ratach wpłacał kwotę poborcy. Potem urząd zajął mu kwotę 30.000 złotych, gdzie wcześniej miał ustalone spłaty rat. Poborca tłumaczył to zmianą kierownictwa w Urzędzie Skarbowym. W związku z wstrzymaniem dostaw w V. oskarżony postanowił utrzymać rynek hodowców kupujących (...) warchlaki poprzez współpracę z firmami z Polski, wysłał maila z propozycją, odezwał się K. L.. Uprzedził go, że pojawiła się zaległość z urzędu skarbowego, płatności będą kontynuowane z konta córki P. S. (1). Stwierdził, że mu to jest obojętne, ważne by płatności były uregulowane. Zapłacił za jedną fakturę, chyba 80.000 złotych, potem chyba 50.000 złotych, wpłaty trwały do końca roku. Potem nastąpiło dalsze zajęcie konta firmowego z Urzędu Skarbowego. Praktycznie zaproponował współpracę panu L. z „Ja (...)„, aby w miarę wyjść z niezapłaconych faktur.

Widział możliwość rozwoju firmy, nie zgłaszał więc upadłości firmy. Tak jak przedstawiła to księgowa, część płatności realizowane były z pieniędzy z konta (...) K. spółka z oo, ale w 2018 roku i 2019 roku udało mi się wyzerować tę różnicę. Oskarżony nie miał świadomości nieprawidłowości w przepływie pieniędzy, to nie miało żadnego wpływu na rozliczenia z firmą (...).

Nie złożył sprawozdań finansowych, bo brak było podpisu wspólnika, czyli jego żony. Byli akurat w takim momencie separacji, nawet próbował przez pełnomocnika wysłać dokumenty pocztą, mailem, ale nie trafiły niestety do niego.

Trzecie zeznanie J. S. jest bardziej wynikiem osobistego stosunku do oskarżonego, nieznajomością tematu.

Nie prowadził wystawnego trybu życia, samochody wzięte były w leasing, raty wynosiły około 3.000 złotych miesięcznie. Żona jeździła drugim samochodem. Przykład przytoczony przez biegłą dotyczy kupna i sprzedaży projektu aranżacji wnętrz. Spółka zajmowała się działalnością wnętrzarską do lipca 2019 roku.

( dowód : wyjaśnienia oskarżonego T. S. k. 1031-1032, 1107-1109, 1498-1500, k.1891v-1894)

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

Zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwala przyjąć, że oskarżony dopuścił się przypisanych przestępstw. Wyjaśnienia T. S. Sąd uznał za linię obrony zmierzającą do uniknięcia odpowiedzialności karnej. W pierwszej kolejności podkreślić należy, że oskarżony wyjaśnienia złożył na końcu postępowania sądowego, w ocenie Sądu oskarżony uczynił tak po to, by dopasować swoje wyjaśnienia do już zebranego w sprawie materiału dowodowego. Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego T. S., że z (...) firmą wiązała go umowa, która okazała się dla niego niekorzystna i przynosiła straty. W toku postępowania sądowego, jak i zresztą postępowania przygotowawczego przesłuchany został przedstawiciel (...) firmy (...). Świadkowi temu pokazano umowę. Świadek podkreśliła, że był to jedynie wzór umowy, gdyż to firma (...) była zainteresowana zawarciem umowy na stałe. Niestety, z uwagi na nieprzestrzeganie terminów płatności, spółka (...) nie była zainteresowana zawarciem takiego kontraktu. Jest to logiczne, dlatego na projekcie umowy jest tylko podpis A. P., a nie ma podpisu oskarżonego. Sąd nie dał wiary, że oryginał umowy został w (...), a w aktach znajduje mu się przesłana kopia. Gdyby to, co znajduje się w aktach było rzeczywiście kopią umowy przesłaną z (...), na kopii tej znajdowałaby się dwa podpisy, w tym oskarżonego. Trudno również uznać za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego, że reklamacje co do zwierząt nie były uwzględniane, to znowu pozostaje to w sprzeczności zeznaniami A. P.. Wskazała ona, że reklamacje były uwzględniane, jedyna kompleksowa reklamacja dotyczyła pana R., a dotyczącej biegunki potransportowej, zaleczonej po 3 dniach. Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom T. S., że związanie go umową, która zobowiązywała go do pobrania określonej ilości sztuk było stratne. Pomijając już zeznania A. P., która temu zaprzeczyła, przeczą temu logika i doświadczenie życiowe. Oskarżony sam wskazał, że handlem zwierząt zajął się w 1995 roku. Miał więc doświadczenie w branży i mało prawdopodobne jest, że zawarłby niekorzystny kontrakt ( nawiasem mówiąc każdy kontrakt można rozwiązać). Trudno też mówić, że oskarżony proponował realne zabezpieczenie, skoro według podzielonych zeznań A. P. wynika, że na działce była zabezpieczona hipoteka, która obejmowała kredyt w złotówkach i frankach szwajcarskich. Za niewiarygodne Sąd uznał wyjaśnienia T. S., że do kwietnia 2019 roku spółka nie notowała żadnych zaległości. Po pierwsze z opinii biegłego wynika, że już na dzień 30 czerwca 2018 roku należało zgłosić upadłość, spółka miała przeterminowane zobowiązania. Nadto w 2018 roku spółka złożyła zeznania o wysokości dochodu, gdzie wykazała stratę w wysokości 1.048. 828, 65 złotych. Za nieprawdziwe uznać należy zapewnienia T. S., że nie było też prowadzone postępowanie egzekucyjne. Zawiadomienie do prokuratury złożyła H. H. za niezapłacone tuczniki w 2017 roku i toczyło się przeciwko T. S. postępowanie egzekucyjne, w listopadzie 2019 roku komornik powiadomił ją o bezskutecznej egzekucji. Toczyły się również postępowania z tytułu niezapłacenia podatków, chociażby za październik i listopad 2018 roku, dla porządku należy przywołać, że z kolei od 2017 roku do czerwca 2020 roku urząd skarbowy prowadził 27 postępowań egzekucyjnych. Sąd nie dał wiary zapewnieniom, że oskarżony nie płacił, bo miał zatory finansowe. Oskarżony był pośrednikiem w nabywaniu zwierząt, w przypadku (...) spółki (...) oskarżony przekazywał zwierzęta polskim rolnikom. Przesłuchani w tej sprawie owi rolnicy zgodnie zeznawali, że w przypadku dostaw zwierząt, płacili T. S. gotówką, albo przelewem. Innymi słowy oskarżony dysponował gotówką, która przynajmniej w jakiejś części zezwalała na realizowanie płatności. W ocenie Sądu oskarżony płacił kiedy chciał, komu chciał i ile chciał. Czego dowodem jest zapłacenie T. D. w sposób całkowity, a częściowo A. P., A. F., K. L.. Również i z zeznań K. L. nie wynika, aby oskarżony uprzedził go, że płatności będą dokonywane w konta córki, jest zaległość w urzędzie skarbowym, a w głosach końcowych oskarżyciel posiłkowy zaprzeczył tej okoliczności.

Również z dystansem Sąd traktuje zapewnienia, że kupno z konta firmowego mebli dotyczyła działalności jego żony, oskarżony wyjaśnił tak już po tym, kiedy Sąd odczytał zeznania J. S., wiedział przecież, że jego żona przebywa za granicą i okoliczności tej nie będzie można w żaden sposób zweryfikować.

Nie może uwalniać oskarżonego fakt, że nie złożył sprawozdań finansowych w terminie, bo nie mógł się skontaktować z byłą żoną. Obrona co prawda przedstawiła maile do J. S. – k. 1878 i dalsze, ale dotyczą one okresu kwiecień- lipiec 2022 roku, co w żadnym razie nie tłumaczy oskarżonego, dlaczego zaniechał złożenia sprawozdań finansowych za 2019 rok i 2020 rok.

Sąd podzielił zeznania A. P., która szczegółowo opisała warunki współpracy między oskarżonym, a (...) firma (...). Opisała, to co firma (...) zrobiła, by współpracować z oskarżonym, poprzez wydłużenie terminu płatności, dokonywanie płatności uiszczanej ratalnie, łącznie z powstałym już zadłużeniem. Świadek podniosła, że reklamacje zdarzały się bardzo rzadko. Wskazała, że oskarżony swoje przestoje z płatnością tłumaczył zamianą formy prowadzenia działalności spółki, koniecznością uzyskania faktoringu, czego nigdy nie udokumentował, informacjami, że nie płaci, bo oszukała go rzeźnia, która padła, co również nie było zgodne z rzeczywistością. Twierdził też, że są kontrahenci, których musiał kredytować, czego również nie udokumentował, wręcz przeciwnie, firm (...) sama odnalazła odbiorców, rolników, którzy odebrali od oskarżonego towar z firmy z ich firmy i wykazali, że nie zalegali z żadnymi płatnościami. Z kolei zabezpieczenie, które proponował, nie było realne, skoro na nieruchomości ustanowiona była już hipoteka. Charakterystyczne, że oskarżony nie chciał podać nazwisk rolników, których miał rzekomo kredytować, skoro, jak wskazano powyżej, rolnicy nie zalegali z płatnościami. Trudno również przyjmować w świetle zeznań A. P., że strony wiązał kontrakt, świadek wyraźnie akcentował, że okazana jej umowa, stanowi jedynie jej projekt. A. P. podniosła przecież, że oskarżony wręcz przeciwnie nie chciał wiązać się stałą ilością tucznika do odbioru. Z drugiej strony podała, że w 2018 roku zrealizowano na jego rzecz sprzedaż kilkadziesiąt tysięcy sztuk ( rok 2017 -49.569 sztuk, rok 2018 – 31.934 sztuki- zestawienie k. 542) , świadek podała również, że inne firmy mające i zobowiązane do kupna określonej ilości zwierząt potrafiły wywiązać się z płatności, mimo, że zamówionego towaru było więcej, a termin płatności był krótszy. Podkreślenia wymaga fakt, że z chwilą kiedy firma (...) zdecydowała ostatecznie nie realizować sprzedaży warchlaków firmie oskarżonego, T. S. przestał już cokolwiek płacić, a kontakt z nim urwał się. Sąd chciałby też podkreślić, że oskarżony miał jak najbardziej świadomość swojej sytuacji finansowej, skoro mówił, że w przypadku braku dostaw, może stracić płynność finansową.

Zeznania świadka T. D. do sprawy wnoszą tyle, że firma (...) sprzedała firmie (...) partie warchlaków, za które firma (...) uregulowała w całości należność. Na etapie postępowania sądowego świadek podał, że jedna faktura nie została zapłacona, ale dotyczyła 2020 roku. Charakterystyczne, że co do tej faktury oskarżony unikał kontaktów, nie odpowiadała na telefony, smsy. Za istotne Sąd uznaje, że ostatnią fakturą była wystawiona dla firmy (...). Z zeznaniami A. P. korespondują zeznania świadka M. M. (2), który również współpracował z (...) firma (...). Sąd podzielił zeznania świadka, że rolnicy, którzy nabywali (...) warchlaki i regulowali za nie płatności, wręcz podnosili, że oskarżony nalegał na szybką płatność. Zeznania świadka Sąd uznaje za istotne, albowiem wbrew tym ustaleniom oskarżony informował, że rolnicy nie płacą za pobrany towar. I że już nie handluje, co również okazało się być nieprawda, albowiem rolnicy, z którymi rozmawiał M. M. (2) informowali, że oskarżony oferuje im towar.

Do grupy zeznań świadków, którzy handlowali warchlakami z firmą oskarżonego (...) K. należą zeznania M. L., G. R., D. J., P. C. (2), P. P. (1), M. W., P. S. (2), D. B., J. L., M. B., T. C., A. G., A. C., K. P., M. P., M. Z.. Zeznania te potwierdzają, że rolnicy nabywali warchlaki sprzedawane przez firmę oskarżonego i ci sami rolnicy regulowali w terminie płatności za zwierzęta, co potwierdzili w zasadniczej większości dołączoną do zeznań dokumentacją w postaci faktur czy wydruków płatności.

Sąd podzielił zeznania przebywającej za granicą J. S., potwierdziła ona, że nie brała udziału w działalności prowadzonej przez męża, a także, że konto córki P. S. (1) zostało mu udostępnione dlatego, że oskarżony nie mógł już korzystać z konta firmowego. Kiedy zaczęły się problemy finansowe oskarżonego, córka przekazała wszelkie dane i dokumentację do wyłącznego użytkowania T. S.. Świadek podała również, że swoją działalność w zakresie projektowania wnętrz rozszerzyła o handel żywymi zwierzętami, by oskarżony dalej mógł handlować zwierzętami, bo w poprzedniej działalności, którą prowadził, posiadał zaległości finansowe. Zeznania świadka potwierdzają świadome działanie oskarżonego, mające na celu pokrzywdzenie swoich wierzycieli.

Zeznania A. F. potwierdzają, że wykonywała usługi transportowe, oskarżony nie płacił za faktury w terminie, jednakże zaległość nie została całkowicie rozliczona. Świadek uzyskał jednak rozstrzygnięcie w tym zakresie k. 1807, a wszelkie deklaracje, że dług zostanie zapłacony, były deklaracjami słownymi. Z kolei fakt wykonania usług został potwierdzony stosowną dokumentacją. Za istotne Sąd uznaje fakt, że część płatności A. F. otrzymała z konta P. S. (1), córki oskarżonego. Za wiarygodne Sąd uznał również zeznania P. F., który również wykonywał usługi transportowe dla firmy oskarżonego. Tu w sposób tożsamy oskarżony tłumaczył brak płatności brakiem pieniędzy od rolników, obiecywał, że zapłaci, a na obietnicach się kończyło. Firma oskarżonego jest dłużna P. F. kwotę około 50.000 złotych, aczkolwiek płatności te nie zostały ujęte w akcie oskarżenia. Istotne jest to, że świadek również potwierdził, że faktury płacone były z konta córki, co świadczy o celowym procederze oskarżonego. Podobnie Sąd ocenia zeznania K. L., który również nawiązał współpracę z oskarżonym i jest stratny na kwotę ponad 300.000 złotych wykonując dla oskarżonego usługi transportowe. Za istotne Sąd uznał, że najpierw oskarżony zapłacił pierwszą fakturę, co często się zdarza dla uśpienia czujności kontrahentów, świadek potwierdził również, że część płatności była z konta P. S. (1). I znów oskarżony „mamił” K. L. mówiąc, że zaległości zapłaci, a tłumaczył się, że ktoś nie zapłacił mu za tuczniki. O tym, że oskarżony w sposób świadomy wykorzystywał swoich dłużników, było to, że i ich los był oskarżonemu obojętny, był fakt, że T. S. proponował, by dalej kontynuować działalność, tym razem jednak na działalność zarejestrowaną na żonę. Stąd też nie może uwalniać oskarżonego fakt, że podpisał fakt uznania długu, zresztą z jego punktów i tak nie wywiązał się. Za istotne Sąd uznaje, że oskarżony zatajał fakt, że jest dłużnikiem firmy (...) i dalej oferował swoje usługi, wysyłając propozycje do innych firm. Zeznania świadka D. A., prezesa A. P. potwierdzają, że firma oskarżonego była winna około 25.000 złotych, co świadek potwierdził również stosowną dokumentacją, tu również świadek podkreślał, że oskarżony tłumaczył brak płatności brakiem zapłaty od rolników. D. A. ma również zasądzony obowiązek zapłaty od firmy oskarżonego. Świadek złożył stosowny wniosek o ściganie k. 1821.

Do grupy osób, które współpracowały z oskarżonym, a które miały zapłacić na konto P. S. (1), albo Ja (...) należą zeznania B. D., H. W., J. G., K. J., J. B. i T. B., co potwierdza załączona do akt dokumentacja, w postaci faktur. Świadkowie ci w zasadzie zgodnie wskazali, że oskarżony nie tłumaczył, dlaczego płatność miała być dokonana nie na konto firmowe. Sąd zeznaniom tym przypisał walor wiarygodności, jak wskazano powyżej zeznania te korespondują z załączoną dokumentacją.

Wszyscy świadkowie potwierdzili, że kontakt z ramienia firmy PW (...) mieli z oskarżonym, nie zaś z jego żoną.

Za pełną i jasną Sąd uznaje opinię biegłej do spraw rachunkowości, księgowości i podatków, nie była kwestionowana w zasadzie przez żadną ze stron. Biegła wskazała, jak kształtowała się sytuacja gospodarcza firmy PW (...) w latach 2016 roku – latach 2019, wskazała, na jakich wskaźnikach bazowała, kiedy trzeba było zgłosić upadłość, spółka nie posiadała wystarczających aktywów, aby wykonać swoje przeterminowane zobowiązania, spółka miała problemy z wypłacalnością i obsługą zadłużenia. Biegła wskazała również, że na część faktur sprzedaży podawano konto prywatne córki P. S. (1), co jest przecież zgodne z dokumentacją zawartą w aktach sprawy. Biegła należycie swoje stanowisko udokumentowała i umotywowała. Za istotne Sąd uznaje wskazanie biegłej, jak oskarżony zarządzał spółką, wskazanie, że na dzień 30 czerwca 2019 roku oskarżony więcej wypłacił, aniżeli wpłacił oraz że wypłaty na rzecz konta P. S. (1), jak już wskazywano powyżej, nie miały podstawy prawnej. Ponieważ przedmiotowa spółka oskarżonego była spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, spółka zobowiązana jest do posiadania stosownej dokumentacji na każda wypłatę i wpłatę. Nieprawidłowe było opłacanie składek zusowskich, gdzie spółka nikogo nie zatrudniała, nie prawidłowe było również „wrzucanie” w koszta kosztów związanych z leasingiem pojazdów, zakupów mebli ogrodowych, mebli kuchennych. Biegła wskazała, że sytuacje firmy określała na wskaźnikowo i wymieniła, jakie wskaźniki uwzględniła. Sąd podzielił opinię bieglej, że spółka wykazywała już stratę od 31 grudnia 2016 roku, co oznacza, że oskarżony od tak długiego czasu balansował na niepewnych podstawach gospodarczych. Biegła odniosła się do sytuacji, gdzie firma oskarżonego kupowała od (...) firmy prosiaki, sprzedawała je miejscowym rolnikom, a mimo to nie płaciła należności formie V. i podniosła, że w tym wypadku należy zwrócić uwagę na przelewy dla P. S. (1) i samego T. S.. Spółka nie była w stanie pokryć swoich zobowiązań, brak było dokapitalizacji spółki choćby w formie kredytu. Nie uwalnia oskarżonego wskazania biegłej, że przynajmniej księgowo na koniec roku 2019 roku zobowiązania T. S. wobec spółki wynoszą 0 złotych i należności są rozliczone, albowiem akt oskarżenia dotyczy okresu wcześniejszego i zdarzeń objętych inną kwalifikacją prawną.

Zachowanie oskarżonego opisane w punkcie 1,2 i 3 wyczerpało dyspozycję art. 286 §1 kk, jak również art. 286 §1 kk, art. 294 1 kk, przestępstwo opisane w punkcie 4 wyczerpało dyspozycję art. 586 ksh, przestępstwo opisane w punkcie 5 wyczerpało dyspozycję art. 300 §1 i §2 kk, art. 302 §1 kk, art. 308 kk, zaś przestępstwa opisane w punkcie 6 i 7 wyczerpały dyspozycję art. 79 ust.4 ustawy z dnia 29 września 1994 roku o rachunkowości.

Przestępstwo oszustwa polega na doprowadzeniu innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia mieniem za pomocą min. wprowadzenia w błąd. Błędem tym jest rozbieżność między obiektywną rzeczywistością, a wyobrażeniem o niej, czy jej odbiciem w świadomości podmiotu, może on polegać na urojeniu, czyli fałszywym wyobrażeniu istnienia pewnych okoliczności lub cech stanu rzeczy, które w rzeczywistości nie występują, lub na nieświadomości występujących w rzeczywistości okoliczności. Czynność sprawcza realizowana przez sprawcę musi doprowadzić do skutku w postaci rozporządzenia mieniem własnym lub cudzym. Stosowanie oszukańczych metod wymienionych w art. 286 §1 kk powoduje, że bez znaczenia jest to, że pokrzywdzony mógł błędu uniknąć lub że nie zachował należytej ostrożności. Oskarżony wprowadzał w błąd i firmę (...), i A. F., jak również K. L. co do zapłaty za pobrany towar, czy wykonane usługi. Jego sytuacja materialna była trudna, firma wykazywała straty, należało zgłosić upadłość, firma miała kłopoty z realizacją terminową zobowiązań. Wobec firmy oskarżonego prowadzone były postępowania egzekucyjne. Z chwilą zaprzestania dostaw od (...) firmy zaprzestał płatności w stosunku do niej w ogóle, kontakt z firmami urywał się. Oskarżony korzystał z konta córki, proponował współpracę z firmą (...). Wszystkim pokrzywdzonym firmom obiecywał, że zapłaci, zapewniał o możliwości skorzystania z faktoringu, mówił o rzeźni, która padła. Okoliczności te nie miała potwierdzenia w rzeczywistości, nadto firma odnotowała stratę za 2018 rok. Pokrzywdzonych zapewniał, że brak płatności był wynikiem nie zapłacenia przez rolników, odbiorców docelowych, co również nie miało miejsca w rzeczywistości. Z wprowadzeniem w błąd, o którym mowa w art. 286 §1 kk mamy do czynienia również, gdy sprawca nie tylko nie zamierza zrealizować swojego obowiązku zapłaty w chwili składania zamówienia, czy to w całości, czy nawet częściowo, a z takimi przypadkami mamy też do czynienia w niniejszej sprawie. Przy ustalaniu zamiaru sprawcy należy brać pod uwagę okoliczności na podstawie których można byłoby wyprowadzić wnioski dotyczące realności wypełnienia obietnic złożonych przez sprawcę osobie rozporządzającej mieniem, w szczególności jego możliwości finansowych, skalę zobowiązań, czy długotrwałe trudności w wykonywaniu zobowiązań. ( wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 20 listopada 2018 roku II AKa 343/18 ). Wszystkie te okoliczności zostały spełnione, jak wspomniano powyżej, firma oskarżonego wykazywała stratę, skala zobowiązań była bardzo duża, spółka od czerwca 2018 roku powinna już była ogłosić upadłość ( podobnie Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 24 stycznia 2019 roku IV K 465/17 wskazał, że zatajanie faktycznego stanu sprawcy jest kreowaniem mylnego wyobrażenia o możliwościach zapłaty zobowiązania w umówionym terminie, a nie w ogóle w czasie bliżej nieoznaczonym, prowadzące do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, stanowi przestępstwo oszustwa i jest formą zadłużenia w rozumieniu prawa cywilnego opartego na czynie niedozwolonym.

Zachowanie oskarżonego T. S. w punkcie 4 wyczerpało dyspozycję opisaną w art.586 kodeksu spółek handlowych. Istotą tego przepisu jest karalne niezgłoszenie wymaganego wniosku o ogłoszenie upadłości. Zgodnie z treścią art. 21 prawa upadłościowego dłużnik zobowiązany jest, nie później niż w terminie 30 dni od dnia, w którym nastąpiła podstawa do ogłoszenia upadłości, złożyć wniosek o ogłoszenie upadłości. Podstawą do ogłoszenia upadłości jest jego upadłość. Zgodnie z art. 10 prawa upadłościowego upadłość ogłasza się w stosunku do dłużnika, który stał się niewypłacalny. Dłużnik z kolei jest niewypłacalny, jeśli utracił zdolność do wykonywania zobowiązania i stan taki utrzymuje się, jeżeli opóźnienie w wykonaniu swoich zobowiązań przekracza trzy miesiące, jego zobowiązania przekraczają wartość swojego majątku, a stan ten utrzymuje się przez okres przekraczający 24 miesiące. Zgodnie z opinią biegłego na dzień 30 czerwca 2018 roku spółka nie posiadała wystarczających aktywów, by wykonać swoje przeterminowane zobowiązania, utraciła też zdolność do regulowania swoich zobowiązań, wskaźnik spłaty zobowiązań wahał się od 56 do 381 dni. R. legis tego przepisu jest złożone i związane jest z ochroną prawidłowego obrotu gospodarczego, prawidłowego funkcjonowania spółek handlowych i z ochroną interesów majątkowych wierzycieli. Może to przestępstwo popełnić wyłącznie członek zarządu albo likwidator spółki prawa handlowego. Wniosek o ogłoszenie upadłości może zgłosić każdy, kto na podstawie ustawy, umowy spółki lub statutu ma prawo do prowadzenia spraw dłużnika i do jego reprezentowania samodzielnie lub łącznie z innymi osobami. Nie ulega wątpliwości, że przesłanki z tego przepisu zostały spełnione, T. S. był prezesem zarządu spółki (...) K. i na nim spoczywał obowiązek zgłoszenia upadłości.

Co do czynu opisanego w punkcie 5 przepis artykułu 300 kk penalizuje niezaspokojenie roszczeń wierzyciela, dobrem chronionym jest ochrona rzetelności i uczciwość w relacjach dłużnik - wierzyciel oraz roszczeń indywidualnych wierzycieli przed niesolidnym zachowaniem dłużników. Przepis art. 300 §2 kk chroni ponadto powagę i skuteczność orzeczeń w organach państwowych. Podmiotem przestępstwa jest dłużnik, pojęcie dłużnika należy rozumieć zgodnie z przepisami prawa cywilnego. Ukrywanie oznacza utajnienie przed wierzycielem miejsca przechowywania określonego składnika majątku, przez składniki majątku należy rozumieć wszelkie aktywa, które mogą być wykorzystane dla realizacji zobowiązania. Znamiona czynnościowe polegają na bezzwrotnie umniejszające majątek dłużnika, skutkiem jest niezaspokojenie wierzyciela, które ma charakter materialny. Jego dokonanie następuje wówczas, gdy sprawca udaremnił lub uszczuplił zaspokojenie swojego wierzyciela. Uszczuplenie zaspokojenie swojego wierzyciela należy rozumieć jako zmniejszenie zaspokojenie swojego wierzyciela, a więc uniemożliwienie zaspokojenia roszczenia w jakiejkolwiek części. Czynność sprawcza musi być zrealizowana wtedy, gdy zobowiązanie między sprawcą, a pokrzywdzonym już istniało, a nie zostało wykonane, przy czym dłużnikowi groziła niewypłacalność lub upadłość. Pojęcie upadłości należy rozumieć zgodnie z prawem upadłościowym, przy czym wystarczające jest zagrożenie niewypłacalnością, rozumiane jako stan poprzedzający rzeczywistą niewypłacalność, jest na tyle bliski i realny, że niewypłacalność jest nieuchronna lub co najmniej bardzo prawdopodobna. Zagrożenie upadłością następuje od czasu, gdy dłużnik zaprzestał płacenia długów, a nawet gdyby istnieje bezpośrednie niebezpieczeństwo zaprzestania długów. Z art. 300 odpowiada ten dłużnik, który działa w celu pokrzywdzenia wierzyciela, jak i ten, który przewiduje taką możliwość i na nią się godzi. Konstrukcja przestępstwa określonego w art. 300§2 kk zakłada, że sprawca traktuje udaremnienie lub uszczuplenie zaspokojenie swojego wierzyciela jako środek do osiągnięcia założonego celu, jakim jest udaremnienie wykonania orzeczenia sądu lub innego organu państwowego. Sprawca musi sobie zdawać sprawę z działań wierzyciela zmierzających do dochodzenia swoich roszczeń. Orzeczenie, którego wykonanie ma na celu udaremnić sprawca może pochodzić od Sądu lub innego organu państwowego. Z kolei art. 302 penalizuje zachowanie, które polega na tym, że w razie grożącej niewypłacalności, nie mogąc zaspokoić wszystkich swoich wierzycieli spłaca lub zabezpiecza tylko niektórych, czym działa na szkodę pozostałych. W art.302 kk przewidziane jest przestępstwo faworyzowania wierzycieli, ochronie podlegają te same dobra indywidualne, co w art. 300 kk, a ponadto zasada równomiernego zaspokojenia wierzycieli z majątku dłużnika i proporcjonalnego rozłożenia strat. Podmiotem przestępstwa jest dłużnik, do znamion przestępstwa należy sytuacja grożącej sprawcy dłużnikowi niewypłacalności lub upadłości, którą należy rozumieć tak samo, jak na gruncie art.300 §1 kk oraz braku możliwości zaspokojenia wszystkich wierzycieli. Brak możliwości zaspokojenia wszystkich wierzycieli oznacza, że dłużnik jest w stanie wywiązać się tylko z części wierzytelności, wobec niektórych wierzycieli lub że w momencie, gdy należności wszystkich wierzycieli są wymagalne, nie dysponuje wystarczającą płynnością finansową. Faworyzowanie wierzycieli może być popełnione tylko umyślnie, w obydwu formach zamiaru. Podmiotem przestępstwa jest wierzyciel. Art. 308 kk wskazuje i precyzuje, że za przestępstwa określone w rozdziale dotyczącym przestępstw przeciwko obrotowi gospodarczemu i interesom majątkowym w obrocie cywilnoprawnym odpowiada ten, tak jak dłużnik i lub wierzyciel, kto na podstawie przepisu prawnego, decyzji właściwego organu, umowy lub faktycznego wykonywania zajmuje się sprawami majątkowymi innej osoby prawnej, fizycznej, grupy osób lub podmiotu niemającego osobowości prawnej. W art. 300 § 4 kk określono również, że jeżeli pokrzywdzonym nie jest Skarb Państwa, ściganie przestępstwa określonego w 300 § 1 kk następuje na wniosek wierzycieli. Stosowne wnioski zostały odebrane, czy to na etapie postępowania przygotowawczego, jak i również sądowego- k.1785,1756, k.1777v, 1825, 1-23, k.168. Wszystkie przesłanki opisane powyżej zostały spełnione. Oskarżonemu groziła upadłość, co jednoznacznie wynika z opinii biegłego. Oskarżony ukrył zagrożone zajęciem składniki ( wystawione tytuły wykonawcze przez urząd skarbowy) w ten sposób, że 6 osobom wskazał rachunek do zapłaty swojej córki P. S. (1) i J. S., czym uszczuplił zaspokojenie i K. L., V., A. F. i A. oraz wspomnianego wyżej Urzędu Skarbowego w B.. Jednocześnie poprzez spłatę całkowitą kolejnego wierzyciela T. D., a także częściowo wspomnianych już wyżej A. F., A. P. i K. L., działał na szkodę V., oskarżony zajmował się też sprawami swojej firmy, nie zaś jego żona. Oskarżony, w ocenie Sądu, w sposób dowolny zaspokajał swoich wierzycieli, części z nich nie zaspokoił w ogóle, część tylko częściowo, część całkowicie. ( na marginesie wskazać też można, że część trzody jak wynika ze złożonego przez K. L. zestawienia była sprzedana poniżej wartości- k.1790). Art. 4 kk zastosowano z uwagi na treść art. 57 b kk i czas jego obowiązywania.

Jednocześnie przez to, że oskarżony działając jako prezes zarządu i będąc z tego tytułu odpowiedzialny za składanie sprawozdań finansowych wbrew przepisów ustawy art. 69 ust. 1 i 2 ustawy o rachunkowości, przez co jego zachowanie wyczerpało dyspozycję art. 79 pkt 4 ustawy o rachunkowości.

W zakresie opisu czynu co do czynu I zmienił jego opis, wyłudzone mienie przekracza wartość 1 miliona złotych, jest więc mieniem wielkiej wartości, nadto jeśli chodzi o fakturę o numerze (...) dotyczy ona kwoty 21. 476,52 euro, zaś faktura o numerze (...) dotyczy dnia 20 marca 2019 roku oraz kwoty 34.352,65 euro, co jednoznacznie wynika z kart 62, k.135. Z kolei jeżeli chodzi o czyn 5 Sąd zmienił opis czynu, oskarżyciel publiczny pomylił fakturę wystawioną dla B. D. z fakturą H. W., należało więc skorygować ten błąd. Pomyłka ta jest widoczna na karcie 57 akt i k.356. T. D. został spłacony w całości w kwocie 334.000 złotych ( k. 528 zeznania świadka ), a jedna z faktur wystawioną dla T. B. k. 1081 została wystawiona ( poza tymi wystawionymi dla P. S. (1) ) również na konto Ja (...), dlatego też Sąd dokonał odpowiednich korekt w tym zakresie.

Przy wymiarze kary Sąd miał na względzie dyrektywy wymiaru kary określone w art. 53 kk. Na korzyść oskarżonego poczytał uprzednią niekaralność. Na niekorzyść oskarżonego: skalę oszukańczego przedsięwzięcia, poszkodowane przez oskarżonego firmy na współpracy z oskarżonym i zawierzeniu mu, że jest solidnym kontrahentem, traciły znaczne kwoty, a relacja, tak jak w przypadku K. L. nie skłaniają do tezy, że pieniądze te zostaną w szybki sposób odzyskane ( K. L. złożył dokument, że egzekucja komornicza jest bezskuteczna k. 1869 ).

Sąd wymierzył :

za czyn pierwszy karę 3 lat pozbawienia wolności oraz karę 200 stawek dziennych grzywny każda po 30 złotych,

za czyn 2 karę 7 miesięcy pozbawienia wolności,

za czyn 3 karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

za czyn 4 karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,

za czyn 5 karę 8 miesięcy pozbawienia wolności,

za czyn 6 karę 100 stawek dziennych grzywny każda po 20 złotych,

za czyn 7 karę również 100 stawek dziennych grzywny, każda po 20 złotych.

Stosownie do wymogów określonych w art. 85 §1 kk, art. 85 a kk, art. 86 §1 kk Sąd wymierzył karę łączną 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę łączną 300 stawek dziennych grzywny każda po 30 złotych. Również kara grzywny, wysokość stawki dziennej jak i ilość są dostosowane do możliwości zarobkowych oskarżonego, zwłaszcza, że mogą być uiszczone ratalnie. Fakt, ich wysokość Sąd ukształtował, mając na względzie, że w pierwszej kolejności oskarżony winien ponaprawiać szkody wyrządzone swoim przestępstwami i zwrócić wyłudzone pieniądze. Art. 4 kk zastosowano z uwagi na podniesienie granic kary łącznej.

W przekonaniu Sądu orzeczone kary, tak jednostkowe jak i kary łączne są adekwatne do społecznej szkodliwości czynu, stopnia zawinienia i spełnią cele kary tak zapobiegawcze i wychowawcze kary.

Oskarżony postępował bardzo niefrasobliwie i nieodpowiedzialnie, winien zgłosić upadłość, a nie zaciągać nowe zobowiązania, zapewniając, że się z nich wywiąże. Notabene (...) firmę oskarżony informował „ że mają mu sprzedać warchlaki, bo inaczej straci płynność finansową”. Oskarżony za nic miał cudze pieniądze, podejmował działania, gdzie zaciągał zobowiązania, działał z pokrzywdzeniem swoich wierzycieli, uciekał przed komornikiem, wykorzystując konto P. S. (1), czy też konto swojej żony. Oskarżony nie regulował swoich zobowiązań, albo regulował według własnego widzimisię, działając z pokrzywdzeniem pozostałych wierzycieli. Nawet nie wiadomo, czym kierował się oskarżony regulując pewne płatności. Powinien też zgłosić upadłość firmy, czego nie uczynił, gdyż jak twierdził miał wizję dalszego jej funkcjonowania, czego efekty stały się przedmiotem niniejszego postępowania karnego. Dlatego też w trybie art. 41 §1 kk Sąd orzekł wobec oskarżonego środek karny zakazu zajmowania stanowiska prezesa lub członka zarządu na podstawie przepisów kodeksu spółek handlowych na okres 3 lat. Jednocześnie z uwagi na profil prowadzonej działalności gospodarczej orzekł zakaz prowadzenia działalności gospodarczej związanej z handlem zwierzętami i pośrednictwie w handlu zwierzętami, również na okres 3 lat. Dalsze prowadzenie działalności gospodarczej zagraża istotnie dobrom chronionym przez prawo.

Sąd zasądził obowiązek naprawienia szkody, jedynie na rzecz (...) firmy (...). W pozostałych przypadkach przedstawiciel pokrzywdzonych firm kwoty te zostały zasądzone i istniała przeszkoda w postaci klauzuli antykumulacyjnej, w szczególności dotyczy to K. L.. Jak wynika z akt sprawy prawomocnym nakazem zapłaty z dnia 20 września 2019 roku w sprawie sygn. akt (...) Sąd Okręgowy w B. zasądził od oskarżonego kwotę 327.462, 61 złotych. To, że egzekucja komornicza jest bezskuteczna, nie jest podstawą do zasądzenia tej kwoty jeszcze raz. Po pierwsze przeciwstawia się temu art. 415 kpk, który zakazuje orzekać w kwestiach, o których prawomocnie rozstrzygnięto. Ponadto wierzyciel dysponowałby w ten sposób dwoma tytułami wykonawczymi, co mogłoby doprowadzić do jego bezpodstawnego wzbogacenia.

Jeżeli chodzi o (...) firmę (...), to Sąd dostrzegł, że również przed Sądem Okręgowym w B. zawisło postępowanie, ale jest ono obecnie zawieszone, właśnie do zakończenia postępowania karnego. Skoro tak, Sąd uznał, że w tym wypadku można orzekać obowiązek naprawienia szkody zasądzić, bo postępowanie w żadnej mierze nie toczy się.

W trybie przepisów rozporządzenia z dnia 22 października 2015 roku zasądzono na rzecz oskarżycieli posiłkowych koszty zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Z uwagi na zasądzony obowiązek naprawienia szkody oraz orzeczoną karę grzywny, Sąd zwolnił oskarżonego T. S. od obowiązku zwrotu kosztów postępowania, w trybie art. 624 §1 kpk i przejął je na rachunek Skarbu Państwa.