Art. 233. Ocena wiarogodności i mocy dowodów
Kodeks postępowania cywilnego
§ 1. Sąd ocenia wiarogodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału.
§ 2. Sąd oceni na tej samej podstawie, jakie znaczenie nadać odmowie przedstawienia przez stronę dowodu lub przeszkodom stawianym przez nią w jego przeprowadzeniu wbrew postanowieniu sądu.
- Odmowa przedstawienia przez stronę dowodu (art. 233 § 2 k.p.c.)
- Zasada swobodnej oceny dowodów - charakterystyka
- Zasada równości dowodów
- Formalne (legalne) reguły dowodzenia – odstępstwo od zasady swobodnej oceny dowodów
- Pojecie zebranego materiału. o którym mowa w art. 233 § 1 k.p.c.
- Niedopuszczalność pominięcia dowodu na tej podstawie, że jest niewiarygodny bez jego przeprowadzenia
- Ocena dwóch sprzecznych wersji wydarzeń
- Swobodna ocena a zasady doświadczenia życiowego
- Ocena mocy dowodowej dokumentu (art. 257 k.p.c.)
- Moc dowodowa zagranicznych dokumentów urzędowych (art. 1138 k.p.c.)
- Swobodna ocena dowodu z opinii biegłego w procesie cywilnym
- Ocena zeznań notariusza dokonującego czynności notarialnej kwestionowanej przed sądem
- Ocena zeznań świadka
- Ocena dowodów z osobowych źródeł przed sądem odwoławczym
- Zarzut przekroczenia granic swobody oceny dowodów (art. 233 k.p.c.)
- Postępowanie dowodowe i ocena dowodów w postępowaniu ponownym przed sądem I instancji