Art. 447. Zakres apelacji
Kodeks postępowania karnego
§ 1. Apelację co do winy uważa się za zwróconą przeciwko całości wyroku.
§ 2. Apelację co do kary uważa się za zwróconą przeciwko całości rozstrzygnięcia o karze i środkach karnych.
§ 3. Apelację co do środka karnego, środka kompensacyjnego albo przepadku uważa się za zwróconą odpowiednio przeciwko całości rozstrzygnięcia o środkach karnych albo o środkach kompensacyjnych albo o przepadku.
§ 4. W apelacji można podnosić zarzuty, które nie stanowiły lub nie mogły stanowić przedmiotu zażalenia.
§ 5. Podstawą apelacji nie mogą być zarzuty określone w art. 438 pkt 3 i 4, związane z treścią zawartego porozumienia, o którym mowa w art. 343, art. 343a i art. 387.
§ 6. Podstawą apelacji nie mogą być wyłącznie zarzuty, których uwzględnienie mogłoby nastąpić w trybie określonym w art. 105, art. 420 lub art. 626. Przepisy art. 118 § 1 i 2 stosuje się.
- Związek art. 447 k.p.k. z art. 425 k.p.k.
- Ustawowe określenie „co do winy” w rozumieniu art. 447 § 1 k.p.k.
- Ustawowe określenie „co do kary” w rozumieniu art. 447 § 2 k.p.k.
- Zarzuty, które nie stanowiły lub nie mogły stanowić przedmiotu zażalenia (art. 447 § 4 k.p.k.)
- Zaskarżenie orzeczenia z powodu braku wymaganego rozstrzygnięcia
- Zakres zaskarżenia wyroku warunkowo umarzającego postępowanie i jego procesowe skutki (art. 425 i art. 447 k.p.k.)