Ustawowe określenie „co do kary” w rozumieniu art. 447 § 2 k.p.k.

Przez całość rozstrzygnięcia o karze w myśl art. 397 § 2 k.p.k. [art. 447 § 2 k.p.k.] należy rozumieć nie całokształt kar wymierzonych oskarżonemu w danej sprawie za wszystkie przestępstwa, lecz sumę kar (zasadniczych i dodatkowych) orzeczonych za to przestępstwo, za które została wymierzona kara zasadnicza zaskarżona rewizją.

Podwyższając oskarżonemu karę grzywny, wymierzoną za przestępstwo inne, niż to, za które skazany on został na karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania i przeciwko której skierowana była rewizja prokuratora, Sąd wykroczył poza ramy art. 397 § 2 k.p.k. [art. 447 § 2 k.p.k.]  i naruszył zakaz reformationis in peius..

Wyrok SN z dnia 20 września 1977 r., VI KRN 209/77

Standard: 40145 (pełna treść orzeczenia)