Art. 378. Wypowiedzenie obrony w sprawie, w której oskarżony musi mieć obrońcę
Kodeks postępowania karnego
§ 1. Jeżeli w sprawie, w której oskarżony musi mieć obrońcę i korzysta z obrony z wyboru, obrońca lub oskarżony wypowiada stosunek obrończy, sąd, prezes sądu lub referendarz sądowy ustanawia obrońcę z urzędu, o ile oskarżony nie powołał obrońcy z wyboru. W razie potrzeby rozprawę przerywa się lub odracza.
§ 2. W sprawie, w której oskarżony korzysta z obrońcy z urzędu, sąd na uzasadniony wniosek obrońcy lub oskarżonego zwalnia obrońcę z jego obowiązków i wyznacza oskarżonemu innego obrońcę z urzędu.
§ 3. W wypadkach określonych w § 1 i 2 sąd podejmuje zarazem decyzję, czy dotychczasowy obrońca może bez uszczerbku dla prawa oskarżonego do obrony pełnić obowiązki do czasu podjęcia obrony przez nowego obrońcę.
- Prawo oskarżonego do bezpłatnej pomocy prawnej
- Zwolnienie obrońcy z urzędu na wniosek oskarżonego; sprzeczność interesów; utrata zaufania
- Zwolnienie obrońcy z urzędu w razie ustanowienie obrońcy z wyboru przez oskarżonego
- Niedopuszczalność zażalenia na postanowienie wydane na podstawie art. 378 § 2 k.p.k.
- Zobowiązanie dotychczasowego obrońcy z wyboru do dalszego pełnienia obowiązków (art. 378 § 3 k.p.k.)