Art. 129.
Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska
1. Jeżeli w związku z ograniczeniem sposobu korzystania z nieruchomości korzystanie z niej lub z jej części w dotychczasowy sposób lub zgodny z dotychczasowym przeznaczeniem stało się niemożliwe lub istotnie ograniczone, właściciel nieruchomości może żądać wykupienia nieruchomości lub jej części.
2. W związku z ograniczeniem sposobu korzystania z nieruchomości jej właściciel może żądać odszkodowania za poniesioną szkodę; szkoda obejmuje również zmniejszenie wartości nieruchomości.
3. Roszczenie, o którym mowa w ust. 1 i 2, przysługuje również użytkownikowi wieczystemu nieruchomości, a roszczenie, o którym mowa w ust. 2, także osobie, której przysługuje prawo rzeczowe do nieruchomości.
4. Z roszczeniem, o którym mowa w ust. 1–3, można wystąpić w okresie 3 lat od dnia wejścia w życie rozporządzenia lub aktu prawa miejscowego powodującego ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości.
5. W sprawach, o których mowa w ust. 1–4, nie stosuje się przepisów ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, dotyczących roszczeń z tytułu ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości.
- Utworzenie obszaru ograniczonego użytkowania dla przedsięwzięcia mogącego zawsze znacząco oddziaływać na środowisko
- Roszczenia właściciela w zw. z ograniczeniem sposobu korzystania z nieruchomości
- Pojęcie „sposób korzystania z nieruchomości".
- Pojęcie szkody dla celów ustawy Prawo ochrony środowiska (art. 129 ust. 2 u.p.o.ś.)
- Odszkodowanie za zmniejszenie wartości nieruchomości; pojęcie szkody dla celów ustawy Prawo ochrony środowiska (art. 129 ust. 2 u.p.o.ś.)
- Ograniczenia w korzystaniu z nieruchomości (art. 129 ust. 2 p.o.ś.)
- Wprowadzenie obszaru ograniczonego użytkowania jako samodzielna podstawa roszczenia odszkodowawczego (art. 129 ust. 2 u.p.o..s.)
- Wymagalność roszczenia odszkodowawczego dochodzonego na podstawie art. 129 u.p.o.ś
- Termin dochodzenia roszczenia z art. 129 ust. 4 u.p.o.ś.
- Zbieg roszczeń z art. 129 p.o.ś. i art. 435 k.c.