Zbieg roszczeń z art. 129 p.o.ś. i art. 435 k.c.
Odpowiedzialność z tytułu ustanowienia obszaru ograniczonego użytkowania (art. 129 u. p.o.ś) Odpowiedzialność prowadzącego przedsiębiorstwo wprowadzane w ruch za pomocą sił przyrody (art. 435 k.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Przyjmowane niekiedy w orzecznictwie założenie, zgodnie z którym art. 129 ust. 2 p.o.ś. wyklucza zastosowanie art. 435 k.c. (zob. postanowienia SN: z 24 lutego 2010 r., III CZP 128/09; z 9 kwietnia 2010 r., III CZP 17/10; wyrok SN z 9 września 2021 r., I CSKP 112/21) jest wątpliwe. W szczególności należy wskazać, że między tymi przepisami nie zachodzi stosunek lex specialis – lex generalis, gdyż odmiennie określone są zdarzenia szkodzące (ustanowienie OOU versus ruch przedsiębiorstwa) i –konsekwentnie – odmiennie mogą kształtować się skutki tych zdarzeń. Dalszą konsekwencją powyższego są również odmienne skutki w zakresie dawności – roszczenia z art. 129 ust. 2 p.o.ś. ograniczone są terminem zawitym wskazanym w art. 129 ust. 4 p.o.ś., natomiast roszczenia wynikające z art. 435 k.c. terminami przedawnienia przewidzianymi w art. 4421 k.c.
Uchwała SN z dnia 28 października 2022 r., III CZP 100/22
Standard: 69035 (pełna treść orzeczenia)
Żądanie powodów nie znajduje uzasadnienia w treści art. 435 k.c. w zw. z art. 322 p.o.ś. lecz w art. 129 ust. 2 p.o.ś., które tworzą reżimy rozłączne.
Wyrok SN z dnia 9 września 2021 r., I CSKP 112/21
Standard: 69040 (pełna treść orzeczenia)