Art. 62. Domniemanie pochodzenia dziecka
Kodeks rodzinny i opiekuńczy
§ 1. Jeżeli dziecko urodziło się w czasie trwania małżeństwa albo przed upływem trzystu dni od jego ustania lub unieważnienia, domniemywa się, że pochodzi ono od męża matki. Domniemania tego nie stosuje się, jeżeli dziecko urodziło się po upływie trzystu dni od orzeczenia separacji.
§ 2. Jeżeli dziecko urodziło się przed upływem trzystu dni od ustania lub unieważnienia małżeństwa, lecz po zawarciu przez matkę drugiego małżeństwa, domniemywa się, że pochodzi ono od drugiego męża. Domniemanie to nie dotyczy przypadku, gdy dziecko urodziło się w następstwie procedury medycznie wspomaganej prokreacji, na którą wyraził zgodę pierwszy mąż matki.
§ 3. Domniemania powyższe mogą być obalone tylko na skutek powództwa o zaprzeczenie ojcostwa.
- Domniemanie pochodzenia dziecka od męża matki (art. 62 k.r.o.)
- Brak odpisu pozwu dla prokuratora jako brak formalny pozwu o zaprzeczenie ojcostwa (art. 457 k.p.c.)
- Aktywność sądu z urzędu w sprawach o pochodzenie dziecka
- Niedopuszczalność wezwania w trybie art. 130 k.p.c. o akta stanu cywilnego w sprawie o zaprzeczenie ojcostwa
- Rozstrzygnięcie o kosztach procesu o zaprzeczenie ojcostwa
- Skutki prawomocnego zaprzeczenia ojcostwa
- Sporządzenia nowego aktu urodzenia dziecka w przypadku zaprzeczenia ojcostwa (art. 67 p.a.s.c.)
- Powaga rzeczy osądzonej w sprawie o zaprzeczenie ojcostwa
Komentarz redakcyjny
Domniemanie pochodzeniu dziecka od męża matki
Z art. 62 § 1 k.r.o. wynika, że źródłem domniemania ustawowego o pochodzeniu dziecka od męża matki jest wyłącznie fakt urodzenia dziecka przez kobietę aktualnie pozostającą w związku małżeńskim albo przez taką, która urodziła dziecko przed upływem 300 dni od ustania lub unieważnienia małżeństwa.
Domniemanie ojcostwa z art. 62 § 1 k.r.o. działa wprost i nie wymaga żadnych dodatkowych ustaleń. W obliczu prawa ojcem dziecka jest mąż matki, jeżeli dziecko urodziło się w czasie przewidzianym w art. 62 § 1 k.r.o. Wystarczającą przesłanką ojcostwa jest stosunek małżeństwa zachodzący pomiędzy matką dziecka i oznaczonym mężczyzną oraz fakt urodzenia dziecka w odpowiednim czasie (uchw. z 15.1.1968 r., III CZP 85/67).
Jeśli dziecko urodziło się przed zawarciem małżeństwa, choćby jeden dzień wcześniej – a wyłącznym tego dowodem jest akt małżeństwa i wskazana w nim data – dziecko ma status dziecka pozamałżeńskiego. Gdy zaś rodzice dziecka zawierają małżeństwo po urodzeniu się dziecka, ale przed sporządzeniem aktu urodzenia, następuje „zatarcie” pozamałżeńskiego pochodzenia dziecka i akt urodzenia sporządza się tak jak dla dziecka urodzonego z małżeństwa (K. Gondolek, A Ustowska, Prawo o aktach stanu cywilnego z komentarzem, Warszawa 1991 r., s. 209).
Do prawnego bytu domniemania z art. 62 k.r.o. bez znaczenia pozostaje długotrwała rozłąka rodziców, wadliwość aktu urodzenia dziecka. Domniemanie pochodzenia dziecka od męża matki jest powiązane z urodzeniem dziecka, dlatego też nie działa ono przypadku poronień i przerwania ciąży. Bez znaczenia jest natomiast, czy dziecko urodziło się żywe, czy martwe.
Z punktu widzenia domniemania pochodzenia dziecka od męża matki bez znaczeniu jest również sposób poczęcia dziecka – naturalny, czy medycznie wspomagany, jak również okoliczność współżycia matki z innym mężczyzną w okresie objętym domniemaniem.
Okres 300 dni po ustaniu małżeństwa lub jego unieważnieniu wynika z czasu prawidłowej ciąży, która wynosi średnio 280 dni,
Dostęp do pełnej treści jest płatny. Przejdź do premium
