Powaga rzeczy osądzonej w sprawie o zaprzeczenie ojcostwa
Obalenie domniemania w sprawie o zaprzeczenie ojcostwa (art. 62 § 3 k.r.o.) Powaga rzeczy osądzonej (art. 366 k.p.c.; art. 199 § 1 pkt 2 i art. 379 pkt 3 k.p.c.)
Nie zachodzi powaga rzeczy osądzonej w sprawie o zaprzeczenie ojcostwa, w której były mąż matki dziecka, niebędący biologicznym ojcem dziecka, powołał – poza zdarzeniami, które uzasadniały w sprawie prawomocnie osądzonej oddalenie powództwa na podstawie art. 5 k.c. – nowe okoliczności, żądając ich oceny w płaszczyźnie zasad współżycia społecznego.
O granicach przedmiotowych (a także podmiotowych) powagi rzeczy osądzonej prawomocnego wyroku decyduje wyłącznie faktyczny w danej sprawie przedmiot rozstrzygnięcia, a nie żądanie powoda, zgłoszone w pozwie.
W sprawie niniejszej pozwany zgłosił twierdzenia co do okoliczności faktycznych, które nie zostały powołane w poprzednim procesie, ale nie z tego względu, że pozwany zaniedbał ich zgłoszenia, lecz dlatego, że przed zamknięciem rozprawy w tamtej sprawie one nie istniały. Twierdzenie, że prawomocny wyrok oddalający powództwo o zaprzeczenie ojcostwa w sprawie III RC […]/94 ma powagę rzeczy osądzonej co do tego co w związku z podstawą sporu w tamtej sprawie stanowiło przedmiot rozstrzygnięcia, nie znajduje usprawiedliwienia, inna jest bowiem w obu sprawach podstawa sporu.
Postanowienie SN z dnia 7 marca 2013 r., II CSK 411/12
Standard: 69434 (pełna treść orzeczenia)