Art. 614. Skutki orzeczenia separacji
Kodeks rodzinny i opiekuńczy
§ 1. Orzeczenie separacji ma skutki takie jak rozwiązanie małżeństwa przez rozwód, chyba że ustawa stanowi inaczej.
§ 2. Małżonek pozostający w separacji nie może zawrzeć małżeństwa.
§ 3. Jeżeli wymagają tego względy słuszności, małżonkowie pozostający w separacji obowiązani są do wzajemnej pomocy.
§ 4. Do obowiązku dostarczania środków utrzymania przez jednego z małżonków pozostających w separacji drugiemu stosuje się odpowiednio przepisy art. 60, z wyjątkiem § 3.
§ 5. Przepisu art. 59 nie stosuje się.
- Obowiązek wzajemnej pomocy w razie orzeczenia separacji (art. 61[4] § 3 k.r.o.)
- Obowiązek dostarczania środków utrzymania przez jednego z małżonków pozostających w separacji drugiemu (art. 61[4] § 4 k.r.o.)
- Niedopuszczalność powrotu małżonka do poprzedniego nazwiska o orzeczonej separacji (art. 61[4] § 5 k.r.o.
- Rozdzielność majątkowa w związku z orzeczeniem separacji przez sąd polski i sąd obcy (art. 54 k.r.o.)
- Prawomocne orzeczenie separacji jako podstawa wpisu współwłasności w księdze wieczystej
- Zadośćuczynienie z art. 446 § 4 k.c. w razie separacji małżonków
- Skutki separacji w ustawie o podatku od spadku i darowizn
Komentarz redakcyjny
Zasadniczo rzecz biorąc skutki orzeczonej separacji określone są w samym orzeczeniu o separacji, skoro założeniem tego postępowania jest rozstrzygnięcie o całości spraw związanych z rodziną, czego następstwem jest zasada jednolitości postępowania zarówno w sprawach o rozwód jak i separację. W następstwie tej zasady sąd nie rozstrzyga tylko o separacji ale także innych wnioskach wyszczególnionych w art. 58 k.r.o.
Niezależnie od treści orzeczenia istnieje także cała gama innych skutków, które bezpośrednio wynikają z uprawomocnienia się orzeczenia. W odniesieniu do skutków niewyszczególnionych w samym orzeczeniu przyjmuje się zasadę, że separacja pociąga za sobą konsekwencje takie same jak orzeczenie rozwodu. Od tej zasady istnieją wyjątki, określone w zarówno w treści Art. 61[4] k.r.o. jak i w innych ustawach.
- Między małżonkami – niezależnie od łączącego ich ustroju majątkowego – powstaje przymusowa rozdzielność majątkowa (art. 54 § 1 k.r.o.), co otwiera drogę do podziału majątku wspólnego. Z drugiej strony, wyłączeniu ulega możliwość nadania klauzuli wykonalności przeciwko małżonkowi w trybie art. 787 i 787[1] k.p.c.
- Na podstawie art. 61[4] § 4 k.r.o. do obowiązku dostarczania środków utrzymania przez jednego z małżonków pozostających w separacji stosuje się odpowiednio przepisy art. 60, z wyjątkiem § 3. Oznacza to, że obowiązek alimentacyjny małżonka, który nie został uznany za winnego rozkładu pożycia, nie wygasa po upływie 5 lat od orzeczenia separacji.
- Przepisów o powołaniu do dziedziczenia z ustawy nie stosuje się do małżonka spadkodawcy pozostającego w separacji (art. 935[1] k.c.). Utrata przymiotu spadkobiercy ustawowego sprawia, że separowany małżonek traci także prawo do zachowku (art. 991 k.c.) oraz do udziału naddziałowego, obejmującego przedmioty urządzenia domowego (art. 939 k.c.).
- Separowany małżonek ulega wyłączeniu z kręgu osób, które mogą pełnić rolę świadka przy sporządzeniu testamentu (art. 957 k.c.).
- Ustaje obowiązek: wspólnego pożycia przez co małżonkowi opuszczającemu wspólne miejsce zamieszkania nie można przypisać w ewentualnym przyszłym
Dostęp do pełnej treści jest płatny. Przejdź do premium
