Art. 446. Śmierć poszkodowanego
Kodeks cywilny
§ 1. Jeżeli wskutek uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia nastąpiła śmierć poszkodowanego, zobowiązany do naprawienia szkody powinien zwrócić koszty leczenia i pogrzebu temu, kto je poniósł.
§ 2. Osoba, względem której ciążył na zmarłym ustawowy obowiązek alimentacyjny, może żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody renty obliczonej stosownie do potrzeb poszkodowanego oraz do możliwości zarobkowych i majątkowych zmarłego przez czas prawdopodobnego trwania obowiązku alimentacyjnego. Takiej samej renty mogą żądać inne osoby bliskie, którym zmarły dobrowolnie i stale dostarczał środków utrzymania, jeżeli z okoliczności wynika, że wymagają tego zasady współżycia społecznego.
§ 3. Sąd może ponadto przyznać najbliższym członkom rodziny zmarłego stosowne odszkodowanie, jeżeli wskutek jego śmierci nastąpiło znaczne pogorszenie ich sytuacji życiowej.
§ 4. Sąd może także przyznać najbliższym członkom rodziny zmarłego odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.
- Odpowiedzialność za szkodę pośrednią (art. 446 k.c.)
- Ocena typowych następstw śmierci osoby bliskiej a opinia biegłego
- Współuczestnictwo materialne między rodzicami dochodzącymi odszkodowań w zw. ze śmiercią dziecka
- Koszty leczenia (art. 446 § 1 k.c.)
- Koszty pogrzebu (art. 446 § 1 k.c.)
- Zasiłek pogrzebowy przy ustalaniu odszkodowania dochodzonego na podstawie art. 446 § 1 k.c.
- Renta wyrównawcza na podstawie art. 446 § 2 k.c.
- Odszkodowanie z tytułu pogorszenia się sytuacji życiowej najbliższych członków rodziny zmarłego (art. 446 § 3 k.c.)
- Zadośćuczynienie z tytułu śmierci osoby bliskiej na rzecz najbliższych członków rodziny zmarłego (art. 446 § 4 k.c.)
- Dziedziczenie roszczeń przewidzianych w art. 446 k.c.