Art. 426. Małoletni

Kodeks cywilny

Komentarz redakcyjny

Streszczenie opracowano przy wykorzystaniu narzędzia AI ChatGPT (OpenAI)

I. Uwagi ogólne

Artykuł 426 k.c. ustanawia dolną granicę wieku warunkującą tzw. zdolność deliktową. Zgodnie z jego brzmieniem, osoba małoletnia, która nie ukończyła 13 lat, nie ponosi odpowiedzialności za wyrządzoną szkodę – przy czym odpowiedzialność ta dotyczy wyłącznie reżimu winy, a nie odpowiedzialności na zasadzie ryzyka czy słuszności. Komentowany przepis opiera się na nieusuwalnym domniemaniu, że dziecko poniżej 13. roku życia nie jest w stanie działać z rozeznaniem, co wyklucza możliwość przypisania mu winy.

Celem ustawodawcy było stworzenie przejrzystej granicy, poniżej której sąd nie bada w ogóle stopnia rozwoju psychofizycznego małoletniego w kontekście jego odpowiedzialności cywilnoprawnej. Przyjęcie tego rozwiązania miało także znaczenie praktyczne – porządkuje ono relacje między odpowiedzialnością dziecka a odpowiedzialnością jego opiekunów prawnych (art. 427 k.c.) oraz eliminuje konieczność każdorazowego prowadzenia dowodu w zakresie rozeznania u dzieci najmłodszych.

W doktrynie i orzecznictwie wskazuje się jednoznacznie, że art. 426 k.c. nie uchyla odpowiedzialności na innych podstawach – w szczególności małoletni może odpowiadać na zasadzie ryzyka (np. art. 435 lub 436 k.c., w przypadku odziedziczenia przedsiębiorstwa) albo słuszności (np. art. 428 k.c.). Dodatkowo, zgodnie z art. 362 k.c., zachowanie się dziecka, które nie ponosi odpowiedzialności cywilnej za szkodę z uwagi na wiek, może mimo to prowadzić do zmniejszenia należnego odszkodowania – jeżeli jego zachowanie miało wpływ na powstanie lub zwiększenie szkody.

Wobec dzieci powyżej 13. roku życia stosuje się zasady ogólne odpowiedzialności deliktowej (art. 415 k.c.), jednak i w tym przypadku nie każda osoba spełniająca ten warunek wieku będzie zdolna do ponoszenia odpowiedzialności – istotne jest, czy w chwili czynu miała zdolność rozeznania. Odpowiedzialność w takich przypadkach może zostać wyłączona na mocy art. 425 k.c., jeżeli udowodni się, że dziecko działało w stanie wyłączającym świadome powzięcie decyzji i pokierowanie swoim postępowaniem.

II. Kontekst systemowy art. 426 k.c.

Art. 426 k.c. stanowi element

Dostęp do pełnej treści jest płatny. Przejdź do premium

Reklama
Standardy Baner
Standardy Baner
Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.