Art. 385. Zasada transparentności wzorca; In dubio contra proferentem
Kodeks cywilny
§ 1. W razie sprzeczności treści umowy z wzorcem umowy strony są związane umową.
§ 2. Wzorzec umowy powinien być sformułowany jednoznacznie i w sposób zrozumiały. Postanowienia niejednoznaczne tłumaczy się na korzyść konsumenta. Zasady wyrażonej w zdaniu poprzedzającym nie stosuje się w postępowaniu w sprawach o uznanie postanowień wzorca umowy za niedozwolone.
- In dubio contra proferentem; wątpliwości na niekorzyść strony, która zredagowała umowę (art. 385 § 2 k.c.)
- Sprzeczność treści umowy z wzorcem (art. 385 § 1 k.c.)
- Zasada transparentności wzorca
- Postanowienie wzorca umownego określające główne świadczenia stron w sposób niejednoznaczny
- Arbitralny, niejasny, jednostronny sposób ustalenia kursu wymiany walut w tzw. kredytach frankowych
- Nakaz jednoznacznego i zrozumiałego formułowania ogólnych warunków ubezpieczenia
- Nakaz interpretacji niejasności na korzyść ubezpieczonego