Art. 3a. Użytkowanie wieczyste w prawie odrębnej własności
Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali
1. Przy oddawaniu w użytkowanie wieczyste ułamkowej części gruntu, jako prawa związanego z odrębną własnością lokali, stosuje się następujące zasady:
1) nie oddaje się gruntu we współużytkowanie wieczyste, jeżeli stanowi on przedmiot współwłasności związanej z własnością uprzednio wyodrębnionych lokali;
2) nie sprzedaje się udziału we współwłasności gruntu, jeżeli grunt ten stanowi przedmiot współużytkowania wieczystego związanego z własnością uprzednio wyodrębnionych lokali;
3) ustala się jeden termin trwania prawa użytkowania wieczystego w odniesieniu do wszystkich udziałów we współużytkowaniu wieczystym, niezależnie od daty wyodrębnienia lokalu, z którym jest związany udział w tym prawie.
2. Jeżeli przy ustanowieniu odrębnej własności lokali ustanowiono różne terminy trwania prawa współużytkowania wieczystego przynależnej do tych lokali działki budowlanej, właściciele wyodrębnionych lokali mogą żądać zmiany terminów przez przyjęcie jednego terminu dla wszystkich udziałów we współużytkowaniu wieczystym tej działki. Z żądaniem takim może wystąpić także właściwy organ. Termin ten ustanawia się stosownie do najdalszego terminu ustalonego dla pozostałych udziałów.
- Własność budynków na gruncie oddanym w wieczyste użytkowanie
- Powiązanie odrębnej własność lokalu z udziałem w prawie użytkowania wieczystego gruntu
- Własność lokalu a wygaśnięcie użytkowania wieczystego
- Prawo własności budynku i odrębnej własności lokalu w razie wygaśnięcia prawo użytkowania wieczystego gruntu
- Zniszczenie budynku a wygaśnięcie udziału w użytkowaniu wieczystym gruntu