Art. 14. Przesłanki orzeczenia nadzoru prewencyjnego lub umieszczenia w Ośrodku
Ustawa z dnia 22 listopada 2013 r. o postępowaniu wobec osób z zaburzeniami psychicznymi stwarzających zagrożenie życia, zdrowia lub wolności seksualnej innych osób
1. Sąd dokonując oceny, czy jest konieczne zastosowanie wobec osoby stwarzającej zagrożenie nadzoru prewencyjnego albo umieszczenie jej w Ośrodku, bierze pod uwagę całokształt okoliczności ustalonych w sprawie, a w szczególności uzyskane opinie biegłych, a także wyniki prowadzonego dotychczas postępowania terapeutycznego oraz możliwość efektywnego poddania się przez tę osobę postępowaniu terapeutycznemu na wolności.
2. Sąd orzeka o zastosowaniu wobec osoby stwarzającej zagrożenie nadzoru prewencyjnego, jeżeli charakter stwierdzonych zaburzeń psychicznych lub ich nasilenie wskazują, że zachodzi wysokie prawdopodobieństwo popełnienia przez tę osobę czynu zabronionego z użyciem przemocy lub groźbą jej użycia przeciwko życiu, zdrowiu lub wolności seksualnej, zagrożonego karą pozbawienia wolności, której górna granica wynosi co najmniej 10 lat.
3. Sąd orzeka o umieszczeniu w Ośrodku osoby stwarzającej zagrożenie, jeżeli charakter stwierdzonych zaburzeń psychicznych lub ich nasilenie wskazują, że jest to niezbędne ze względu na bardzo wysokie prawdopodobieństwo popełnienia czynu zabronionego z użyciem przemocy lub groźbą jej użycia przeciwko życiu, zdrowiu lub wolności seksualnej, zagrożonego karą pozbawienia wolności, której górna granica wynosi co najmniej 10 lat.
4. Nadzór prewencyjny i umieszczenie w Ośrodku orzeka się bez określenia terminu.
- Wysokie i bardzo wysokie prawdopodobieństwo popełnienia przestępstwa (art. 14 ust. 2 i 3 u.p.w.o.z.p.)
- Osoby stwarzające zagrożenie (art. 1 i 14 u.p.w.o.z.p.)
- Niezbędność umieszczenia w Ośrodku
- Bezterminowe orzekanie środków przewidzianych w ustawie (art. 14 ust. 4 u.p.o.z.p.)
- Umieszczenie w Ośrodku Zapobiegania Zachowaniom Dyssocjalnym w trybie udzielenia zabezpieczenia