Art. 6. Wyłączenie ochrony wobec rozporządzeń nieodpłatnych i dokonywanych w złej wierze
Ustawa z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece
1. Rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych nie chroni rozporządzeń nieodpłatnych albo dokonanych na rzecz nabywcy działającego w złej wierze.
2. W złej wierze jest ten, kto wie, że treść księgi wieczystej jest niezgodna z rzeczywistym stanem prawnym, albo ten, kto z łatwością mógł się o tym dowiedzieć.
3. Jeżeli do dokonania rozporządzenia potrzebny jest wpis w księdze wieczystej, chwila złożenia wniosku o wpis jest rozstrzygająca dla oceny dobrej lub złej wiary nabywcy. Jednakże gdy rozporządzenie dochodzi do skutku dopiero po dokonaniu wpisu, rozstrzyga dzień, w którym rozporządzenie doszło do skutku.
- Brak ochrony przy rozporządzeniach nieodpłatnych i dokonywanych na rzecz nabywcy w złej wierze
- Pojęcie nieodpłatności czynności prawnej na gruncie art. 6 ust. 1 u.k.w.h.
- Rękojmia wiary publicznej - dobra/zła wiara (art. 6 ust. 2 u.k.w.h.)
- Pojęcie „ z łatwością mógł się dowiedzieć o niezgodności” w związku z rękojmią wiary publicznej
- Moment ustalenia dobrej wiary w sytuacji konstytutywnego wpisu prawa (art. 6 ust. 3 u.k.w.h)