Art. 6. Kaucja zabezpieczająca
Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego
1. Zawarcie umowy najmu może być uzależnione od wpłacenia przez najemcę kaucji zabezpieczającej pokrycie należności z tytułu najmu lokalu, przysługujących wynajmującemu w dniu opróżnienia lokalu. Kaucja nie może przekraczać dwunastokrotności miesięcznego czynszu za dany lokal, obliczonego według stawki czynszu obowiązującej w dniu zawarcia umowy najmu.
2. Kaucji nie pobiera się, jeżeli umowa:
1) dotyczy najmu lokalu zamiennego lub najmu socjalnego lokalu;
2) jest zawierana w związku z zamianą lokalu, a najemca uzyskał zwrot kaucji bez dokonania jej waloryzacji.
3. Zwrot zwaloryzowanej kaucji następuje w kwocie równej iloczynowi kwoty miesięcznego czynszu obowiązującego w dniu zwrotu kaucji i krotności czynszu przyjętej przy pobieraniu kaucji, jednak w kwocie nie niższej niż kaucja pobrana.
4. Kaucja podlega zwrotowi w ciągu miesiąca od dnia opróżnienia lokalu lub nabycia jego własności przez najemcę, po potrąceniu należności wynajmującego z tytułu najmu lokalu.
- Kaucja zabezpieczająca
- Waloryzacja kaucji mieszkaniowej zabezpieczającej (art. 6 ust. 3 u.o.p.l i art. 358[1] § 3 k.c.)
- Kaucja zabezpieczająca a przekształcenia podmiotowe stosunku najmu
- Kaucja zabezpieczająca jako dochód nieruchomości
- Wstąpienie w stosunek najmu a kaucja na zabezpieczenie roszczeń wynajmującego
- Wierzytelność o zwrot kaucji mieszkaniowej w razie zbycia rzeczy najętej