Art. 31. Niepoczytalność i poczytalność ograniczona
Kodeks karny
§ 1. Nie popełnia przestępstwa, kto, z powodu choroby psychicznej, upośledzenia umysłowego lub innego zakłócenia czynności psychicznych, nie mógł w czasie czynu rozpoznać jego znaczenia lub pokierować swoim postępowaniem.
§ 2. Jeżeli w czasie popełnienia przestępstwa zdolność rozpoznania znaczenia czynu lub kierowania postępowaniem była w znacznym stopniu ograniczona, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary.
§ 3. Przepisów § 1 i 2 nie stosuje się, gdy sprawca wprawił się w stan nietrzeźwości lub odurzenia powodujący wyłączenie lub ograniczenie poczytalności, które przewidywał albo mógł przewidzieć.
- Niepoczytalność (art. 31 k.k.)
- Poczytalność ograniczona
- Ograniczona poczytalność jako element opisu czynu (art. 413 § 2 pkt.1 k.p.k.)
- Wina umyślna a ograniczona poczytalność
- Trwała niepoczytalność
- Ubezwłasnowolnienie a niepoczytalność
- Niepoczytalność objęta klamrą przestępstwa ciągłego
- Niepoczytalność a wymiar kary
- Wpływ alkoholu lub odurzenia na wyłączenie lub ograniczenie poczytalności (art. 31 § 3 k.k.)
- Obowiązek ustalenia sprawstwa w razie stwierdzenia niepoczytalności
- Tymczasowe aresztowanie wobec sprawcy, który działa ze zniesioną poczytalnością (art. 249 § 1 k.p.k.)
- Powołanie w wyroku w podstawie prawnej skazania art. 31 § 2 k.k.
- Środki zabezpieczające (art. 93 - 100 k.k.)
- Umorzenie postępowania z powodu niepoczytalności sprawcy (art. 324 i art. 354 k.p.k.)