Społeczna szkodliwość czynu jako element ustaleń faktycznych
Społeczna szkodliwość czynu (art. 1 § 2 i art. 115 § 2 k.k.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Zarzut, iż poszczególnym okolicznościom określonym w art. 115 § 2 k.k. przydano zbyt dużą lub zbyt małą rangę, mieści się w ramach zarzutu błędu w ustaleniach faktycznych, podnoszenie którego w kasacji jest jednak w świetle art. 523 k.p.k. niedopuszczalne (por. m.in. wyroki Sądu Najwyższego: z dnia 12 grudnia 2006 r., IV KK 395/06, Prok. i Pr. z 2007 r., z. 5, poz. 12, z dnia 19 października 2004 r., II KK 355/04, LEX nr 141299 i postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 5 października 2001 r., III KKN 530/99, LEX nr 51937).”
Postanowienie SN z dnia 19 października 2010 r., II KK 199/10
Standard: 13928
Określenie stopnia społecznej szkodliwości czynu należy do sfery ustaleń faktycznych w sprawie. Sposobem prowadzącym do ustaleń w tym zakresie jest rozważenie przez organ procesowy wszystkich okoliczności istotnych z punktu widzenia znamion strony przedmiotowej i podmiotowej czynu zabronionego i nadanie im właściwego znaczenia w celu uściślenia ich wpływu na stopień społecznej szkodliwości. W ten tylko sposób sąd orzekający oznaczy prawidłowo wagę czynu zabronionego, wyrażającą się stopniem społecznej szkodliwości, co z kolei umożliwi mu rozstrzygnięcie, czy stanowi on wypadek mniejszej wagi, jeśli ta postać typu przestępstwa jest przewidziana w ustawie.
Postanowienie SN z dnia 13 czerwca 2002 r., V KKN 544/00
Standard: 35290 (pełna treść orzeczenia)