Stwierdzenie przez sąd administracyjny bezczynności lub przewlekłości z rażącym naruszeniem prawa jako prejudykat dla odpowiedzialności karnej z art. 23 u.d.i.p.

W sprawach z zakresu dostępu do informacji publicznej stwierdzenie przez sąd administracyjny, że organ dopuścił się bezczynności lub przewlekłości z rażącym naruszeniem prawa uzasadnia jednocześnie podejrzenie popełnienie czynu zabronionego, o którym mowa w art. 23 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Stanowi on, że kto, wbrew ciążącemu na nim obowiązkowi, nie udostępnia informacji publicznej, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. Stwierdzenie przez sąd administracyjny bezczynności lub przewlekłości z rażącym naruszeniem prawa przez organ może stanowić prejudykat dla określonych organów ścigania (por. wyroki NSA z dnia 9 kwietnia 2015 r., I OSK 1079/14 i I OSK 1078/14; wyrok NSA z dnia 29 maja 2015 r., I OSK 1354/14)

Wyrok NSA z dnia 28 października 2016 r., I OSK 734/15

Standard: 74970 (pełna treść orzeczenia)

Pojęcie prawa, którego naruszenie oceniane jest pod kątem tego, czy jest ono rażące, nie ogranicza do grupy przepisów o terminach załatwienia spraw. Obejmuje bowiem także przepisy determinujące sposób działania organu.

Wyrok NSA z dnia 26 lutego 2016 r., I OSK 2430/14

Standard: 75175 (pełna treść orzeczenia)