Zakaz żądania wykazania interesu prawnego lub faktycznego (art. 2 ust. 2 u.d.i.p.)

Motywy, jakimi kieruje się wnioskodawca nie mają znaczenia w sytuacji żądania tzw. informacji prostej (art. 2 ust. 2 u.d.i.p.). W przypadku informacji prostej nie ma znaczenia, jaki jest cel skarżącego w uzyskaniu żądanych informacji, a w związku z tym organ nie tylko nie może żądać wskazania tego interesu, ale także dokonywać jego oceny. Tylko w przypadku tzw. informacji przetworzonej, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p. wnioskodawca winien wykazać, że uzyskanie informacji przetworzonej jest szczególnie istotne dla interesu publicznego. Wówczas istotne jest, czy żądanie jest motywowane względami prywatnymi, czy publicznymi (por. wyrok NSA z 2 marca 2018 r. I OSK 2160/17).

Wyrok WSA z dnia 17 stycznia 2024 r., II SAB/Ke 114/23

Standard: 75327 (pełna treść orzeczenia)

Stosownie do art. 2 ust. 2 u.d.i.p. – nie wolno żądać wykazania interesu prawnego lub faktycznego, jednakże konkretne żądanie udzielenia informacji musi podlegać wstępnej ocenie pod kątem tego, czy mamy do czynienia z informacją o sprawach publicznych ważnych i interesujących dla ogółu. Wymaga to od podmiotu zobowiązanego do udostępnienia informacji obiektywizacji treści wniosku, natomiast podmiot wnioskujący o udzielenie informacji powinien wykazać obiektywny, a nie subiektywny interes w jej uzyskaniu.

Dostęp do informacji publicznej nie może być utożsamiany ze środkiem kwestionowania działań organów władzy publicznej (por. wyrok NSA z dnia 27 września 2002 r., II SAB 180/02; wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 stycznia 2007 r., II SA/Wa 1595/06).

Informacja publiczna nie jest środkiem do kwestionowania postępowania we własnej indywidualnej sprawie oraz nie jest dopuszczalne w tym trybie pozyskiwanie informacji w zakresie prawnych argumentów podważających działanie organu (por. wyrok WSA w Gliwicach z dnia 9 stycznia 2014 r., IV SAB/Gl 120/13

Wyrok WSA z dnia 28 grudnia 2022 r., II SAB/Lu 139/22

Standard: 74832 (pełna treść orzeczenia)