Niedopuszczalność odrzucenia pozwu ze względu na nienależyte umocowanie pełnomocnika procesowego

Nienależyte umocowanie pełnomocnika procesowego nigdy nie prowadzi do odrzucenia pozwu.

Skutki procesowe nienależytego umocowania są przewidziane w art. 97 § 2 k.p.c. i mogą prowadzić do pominięcia czynności niezatwierdzonej przez stronę. Uzasadniają też w postępowaniu odwoławczym zarzut nieważności (art. 379 pkt 2 k.p.c.), powodującej uchylenie zaskarżonego wyroku, zniesienie postępowania w zakresie dotkniętym nieważnością i przekazane sprawy sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania (art. 386 § 2 k.p.c.).

Skutki nienależytego umocowania pełnomocnika nie następują automatycznie. Uchybienie to jest usuwalne i w tym celu sąd wyznacza określony termin, mający charakter terminu sądowego, do zatwierdzenia czynności pełnomocnika przez stronę. W judykaturze przyjmuje się, że takie potwierdzenie czynności może nastąpić również w postępowaniu odwoławczym i wówczas wyłączona jest możliwość przyjęcia nieważności postępowania na tej podstawie, że pełnomocnik nie był należycie reprezentowany (por. uchwałę SN z dnia 20 grudnia 1968 r. III CZP 93/68 oraz uchwałę z dnia 18 września 1992 r. III CZP 112/92).

Wobec potwierdzenia przez powoda wszystkich czynności procesowych adw. Andrzeja A. Sąd Apelacyjny zasadnie przyjął, że postępowanie pierwszoinstancyjne nie jest dotknięte nieważnością.

Wyrok SN z dnia 25 lutego 1999 r., I CKN 1108/97

Standard: 55580 (pełna treść orzeczenia)