Wyjście poza granice kasacji w razie sprzeczności orzeczenia zasadami praworządnego i sprawiedliwego procesu karnego
Granice rozpoznania skargi (art. 536 k.p.k.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Nawet niepodniesienie przez skarżącego zarzutu skazania za czyn, którego opis nie wskazuje na wyczerpanie przez osobę objętą wyrokiem znamion czynu zabronionego, nie sprzeciwia się, a nawet nakazuje wyjście poza granice zarzutów, uchylenie wyroku i uniewinnienie oskarżonego, skoro konstytucyjne zasady państwa prawnego sprzeciwiają się pozostawieniu w obrocie prawnym wyroku jawnie sprzecznego z tymi zasadami.
Dlatego Sąd Najwyższy może orzec poza zarzutami kasacji, jeżeli stwierdzi – niepodniesione w tej skardze – takie rażące naruszenie prawa, z powodu którego zaskarżone orzeczenie jest jawnie sprzeczne z zasadami praworządnego i sprawiedliwego procesu karnego, zasadami odpowiedzialności karnej, zwłaszcza gdy w tym ostatnim aspekcie upatruje się skazania za zachowanie, które nie wyczerpuje znamion przestępstwa.
Za wyjściem poza zarzuty kasacji w takich sytuacjach powinna przemawiać treść zasady wyrażonej w art. 2 w zw. z art. 8 ust. 2 Konstytucji RP (wyroki SN: składu 7 sędziów z dnia 21 maja 1996 r., III KKN 2/96; z dnia 9 października 2001 r., IV KKN 328/97; z dnia 27 października 2006 r., III KK 299/06; z dnia 2 grudnia 2011 r., IV KK 202/11]
Wyrok SN z dnia 19 stycznia 2021 r., III KK 70/20
Standard: 53895 (pełna treść orzeczenia)
W postępowaniu kasacyjnym dopuszczalne jest wydanie orzeczenia na korzyść oskarżonego także wówczas, gdy Sąd Najwyższy stwierdzi niewymienione w art. 435, 439 i 455 k.p.k. i niepodniesione w kasacji takie rażące naruszenie prawa, z powodu którego zaskarżone orzeczenie jest sprzeczne z zasadami odpowiedzialności karnej lub z zasadami procesu karnego obowiązującymi w demokratycznym państwie prawnym. Aprobując w pełni powyższe stanowisko należało, wobec stwierdzenia naruszenia zasady nullum crimen sine lege, uchylić zaskarżony wyrok oraz utrzymany nim w mocy wyrok Sądu Rejonowego w W. w części skazującej za przestępstwo z art. 52 pkt 2 ustawy Prawo łowieckie – pkt III i IV wyroku Sądu Rejonowego, i uniewinnić W. S. od zarzutu popełnienia tego przestępstwa.
Postanowienie z dnia 2 grudnia 2011 r., IV KK 202/11
Standard: 53896 (pełna treść orzeczenia)