Skutki orzeczenia uwzględniającego roszczenie o rozwiązanie umowy o dożywocie

Rozwiązanie umowy o dożywocie niweczy jej skutki ex nunc; wygasa prawo dożywocia i następuje powrotne przejście własności na dożywotnika–zbywcę nieruchomości (por. wyrok SN z dnia 28 maja 1973 r., III CRN 118/73 i uchwała SN z dnia 4 lipca 1997 r., III CZP 31/97).

W przypadku, gdy dożywocie zostało ustanowione na rzecz osoby bliskiej zbywcy, uwzględnienie powództwa nabywcy o rozwiązanie umowy powoduje wygaśnięcie dożywocia w stosunku do osoby trzeciej, natomiast powrotne przejście własności w stosunku do zbywcy (por. wyrok SN z dnia 12 listopada 1980 r., I CR 427/80 i z dnia 10 września 1982 r., III CRN 201/82).

Wyrok SN z dnia 17 marca 2004 r., II CK 91/03

Standard: 55201 (pełna treść orzeczenia)

Rozwiązanie stosunku dożywocia powstałego z mocy prawa na podstawie art. 8 ustawy z dnia 26 października 1971 r. o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych (Dz. U. Nr 27, poz. 250 ze zm.) powoduje przejście prawa własności nieruchomości na dożywotnika.

Uchwała SN z dnia 4 lipca 1997 r., III CZP 31/97

Standard: 55202 (pełna treść orzeczenia)